Tadeusz Wąsowski

Tadeusz Wąsowski
Tadzik
	podpułkownik tytularny
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1914 ; Warszawa
Data śmierci	15 sierpnia 2007
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Chrobry I”
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa; powstanie warszawskie;
	Odznaczenia
	;

Grób Tadeusza Wąsowskiego na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie

Tadeusz Wąsowski, ps. „Tadzik” (ur. 26 lipca 1914 w Warszawie, zm. 15 sierpnia 2007) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik WP w stanie spoczynku, w momencie śmierci był ostatnim żyjącym oficerem batalionu „Chrobry I”, w powstaniu warszawskim dowodził plutonem.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Aleksandry Wąsowskich^[1]. W 1933 ukończył I Gimnazjum Miejskie im. gen. Sowińskiego^[2]. W latach 1933–1934 odbył zasadniczą służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii.

W momencie wybuchu II wojny światowej walczył jako uczestnik polskiej wojny obronnej 1939. Podczas okupacji niemieckiej był członkiem ZWZ/AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim jako podporucznik w batalionie „Chrobry I”, gdzie dowodził plutonem. W sierpniu 1944, jego pluton dokonał między innymi zdobycia niemieckich magazynów na Stawkach gdzie łupem powstańców padło działo przeciwpancerne z ciągnikiem z amunicją. Brał także udział w walkach w Banku Polskim, gdzie został ranny. Kanałami przeszedł ze Starego Miasta do Śródmieścia, pozostając w szpitalu na Powiślu, a następnie na ul. Hożej do końca powstania.

Absolwent Akademii Nauk Politycznych, długoletni pracownik NBP.

Był mężem Alfredy z domu Rydel (1912–1986).

Pochowany 22 sierpnia 2007, na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kwatera W-XI-9-6-16)^[3].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 2006)^[4]^[5]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Krzyż Partyzancki
Warszawski Krzyż Powstańczy^[6]
Srebrny Krzyż Zasługi (29 czerwca 1955)^[7]
Krzyż Armii Krajowej
Medal za Warszawę 1939–1945
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka Grunwaldzka

Źródło:^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Powstańcze Biogramy - Tadeusz Wąsowski [online], www.1944.pl [dostęp 2018-11-16] (ang.).
↑ MariaM. Durakowa MariaM., MariaM. Lasecka MariaM., HannaH. Gruchalska-Kwaśniewska HannaH., III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923–1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 44, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-19] .
↑ M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 208 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, za upowszechnianie wiedzy o dziejach Narodu Polskiego”.
↑ Ordery dla zasłużonych, prezydent.pl [dostęp 2024-09-19].
↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 27 (1800), s. 15, 19 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-19].
↑ M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1039 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie finansów”.

Bibliografia

nekrologi „Gazeta Wyborcza,” 18–19 sierpnia 2007.

[:0-1] Powstańcze Biogramy - Tadeusz Wąsowski [online], www.1944.pl [dostęp 2018-11-16] (ang.).

[2] MariaM. Durakowa MariaM., MariaM. Lasecka MariaM., HannaH. Gruchalska-Kwaśniewska HannaH., III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923–1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 44, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).

[3] Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-19] .

[4] M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 208 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, za upowszechnianie wiedzy o dziejach Narodu Polskiego”.

[5] Ordery dla zasłużonych, prezydent.pl [dostęp 2024-09-19].

[6] Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 27 (1800), s. 15, 19 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-19].

[7] M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1039 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie finansów”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]