Przejdź do zawartości

Szymon Malinowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymon Piotr Malinowski
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

28 października 1957

Profesor nauk o Ziemi
Specjalność: fizyka atmosfery
Doktorat

22 czerwca 1988 – geofizyka
Instytut Geofizyki PAN

Habilitacja

15 października 1998 – geofizyka
Instytut Geofizyki PAN

Profesura

31 stycznia 2008[1]

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Geofizyki

Stanowisko

Profesor

Dyrektor
Instytutu

Geofizyki UW

Okres spraw.

2016–obecnie

Poprzednik

Hanna Pawłowska

Multimedia w Wikimedia Commons
Głos Szymona Malinowskiego
Nagranie z lutego 2023
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Szymon Piotr Malinowski (ur. 28 października 1957[2]) – polski fizyk atmosfery, profesor nauk o Ziemi, członek korespondent PAN. Od 2016 dyrektor Instytutu Geofizyki UW[3], a od 2020 przewodniczący zespołu doradczego ds. kryzysu klimatycznego przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Skończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w 1982[3], broniąc pracę magisterską Wzniesienie wysokościowe emisji z kominów w różnych warunkach atmosferycznych. Następnie uzyskał doktorat nauk przyrodniczych w Instytucie Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w 1988 na podstawie pracy Zachowanie się smug chłodniowych i kominowych w różnych warunkach atmosferycznych ze szczególnym uwzględnieniem procesów mieszania. Promotorem magisterium i doktoratu był Krzysztof Haman[5]. W 1998 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych na podstawie monografii Drobnoskalowa struktura chmur kłębiastych[6][7]. Od 2008 profesor nauk o Ziemi[7]. Od 2020 jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[2].

Zajmuje się fizyką chmur[8], pomiarami turbulencji w atmosferze[9]. Pracował nad aspektami meteorologii stosowanej, m.in. oddziaływaniem chłodni kominowych z atmosferą[10][11][12][13]. Od 1987 związany zawodowo z macierzystym Wydziałem. W latach 1990–1992 wykładał na Université du Québec w Montrealu. W latach 2002–2012 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizyki Atmosfery. Obecnie jest dyrektorem Instytutu Geofizyki na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W Polskiej Akademii Nauk pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Komitetu Geofizyki[7], od kwietnia 2020 jest przewodniczącym Zespołu doradczego do spraw kryzysu klimatycznego przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk[4]. Od 2011 członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[3]. Wypromował dziewięcioro doktorów[14].

Jest popularyzatorem nauki – między innymi jednym z założycieli portalu Nauka o klimacie[15], współautorem książki pod tym samym tytułem[16] oraz laureatem konkursu Popularyzator Nauki 2017 w kategorii „zespół”[17]. Jest bohaterem filmu dokumentalnego w reżyserii Jonathana L. Ramseya Można panikować, w którym ostrzega przed nadchodzącą katastrofą klimatyczną.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Marcin Popkiewicz, Aleksandra Kardaś, Szymon Malinowski, Nauka o klimacie, Warszawa: Wydawnictwo Nieoczywiste; Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2018, 2019.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Prof. dr hab. Szymon Piotr Malinowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-06-18].
  2. ↑ a b Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], czlonkowie.pan.pl [dostęp 2021-04-30].
  3. ↑ a b c Instytut Geofizyki UW.
  4. ↑ a b Jerzy Duszyński, Decyzja nr 19/2020 Prezesa Polskiej Akademii Nauk z dnia 20 kwietnia 2020 r. w sprawie powołania interdyscyplinarnego Zespołu doradczego do spraw kryzysu klimatycznego przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk [online], 20 kwietnia 2020 [dostęp 2020-07-13].
  5. ↑ Malinowski, S. Zachowanie się smug chłodniowych i kominowych w różnych warunkach atmosferycznych ze szczególnym uwzględnieniem procesów mieszania, 1988.
  6. ↑ Malinowski, S., Drobnoskalowa struktura chmur kłębiastych, 1998.
  7. ↑ a b c Prof. Szymon Piotr Malinowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-06-18].
  8. ↑ Malinowski, Szymon P, and Hanna Pawłowska-Mankiewicz, 1989: On estimating the entrainment level in cumulus clouds, J. Atmos. Sci., 46, 2463–2465; doi:10.1175/1520-0469(1989)046<2463:OETELI>2.0.CO;2.
  9. ↑ Malinowski, Szymon P. and Isztar Zawadzki, 1993: On the surface of clouds, J. Atmos. Sci., 50, 5–13; doi:10.1175/1520-0469(1993)050<0005:OTSOC>2.0.CO;2.
  10. ↑ Haman, Krzysztof E. and Szymon P. Malinowski, 1989: Observations of cooling tower and stack plumes and their comparison with plume model ALINA, Atmos. Environ., 23, 1223–1234; doi:10.1016/0004-6981(89)90149-2.
  11. ↑ Haman, Krzysztof E. and Szymon P. Malinowski, 1996: Temperature measurements in clouds on a centimetre scale – preliminary results, Atmos. Res., 41, 161–175; doi:10.1016/0169-8095(96)00007-5.
  12. ↑ Malinowski, Szymon P. and Wojciech W. Grabowski, 1997: Local increase in concentration of cloud droplets and water content resulting from turbulent mixing, J. Tech. Phys., 38, 397-406.
  13. ↑ Kurowski M., S. P. Malinowski and W.W. Grabowski, 2009: Numerical investigation of entrainment and transport within stratocumulus-topped boundary layer. Q. J. Roy. Meteorol. Soc., 135, 77–92, doi: 10.1002/qj.354.
  14. ↑ System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2019-06-20].
  15. ↑ Nauka, O nas [online], naukaoklimacie.pl, 2013 [dostęp 2018-11-07] (pol.).
  16. ↑ Marcin Popkiewicz, Aleksandra Kardaś, Szymon Malinowski, Nauka o klimacie, 2018, ISBN 978-83-8110-659-7.
  17. ↑ Rozstrzygnięto konkurs PAP i MNiSW dla popularyzatorów nauki, „Nauka w Polsce” [dostęp 2018-11-07] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szymon_Malinowski&oldid=72772463”