Szparnicowate
Schizaea sp. | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa | |
Rząd | |
Rodzina |
szparnicowate |
Nazwa systematyczna | |
Schizaeaceae Kaulf. Wesen Farrenkr.: 119. 1827[2] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Schizaea Sm.[3] |
Szparnicowate (Schizaeaceae Kaulf.) – rodzina paproci z rzędu szparnicowców (Schizaeales). Obejmuje 2 rodzaje z ok. 30 gatunkami występującymi w strefie międzyzwrotnikowej na całym świecie, głównie na półkuli południowej[4]. Charakterystyczna dla roślin tej rodziny jest słabo zaznaczona różnica między rozwijającą się pod ziemią łodygą i liśćmi, które mają za młodu na szczycie merystem wierzchołkowy identyczny jak na szczycie łodygi (trójsieczna komórka inicjalna). Z czasem komórka ta dzielić się zaczyna w jednej płaszczyźnie (staje się dwusieczna), jak w typowym merystemie liści. Zarodnie pękają szparą i umieszczone są na trzoneczkach[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]W obrębie rzędu szparnicowców (Schizaeales) w systemie PPG I (2016)[2] i w systemie Smitha i in. (2006)[4] rodzina Schizaeaceae jest grupą siostrzaną dla splątkowatych (Anemiaceae)[4]. W szerszym ujęciu jest to jedyna rodzina w rzędzie szparnicowców dzielona na trzy podrodziny[6].
- Actinostachys Wall.
- Schizaea Sm. – szparnica
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b c d The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
- ↑ a b Family: Schizaeaceae. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-02-02]. (ang.).
- ↑ a b c d Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2011-02-02]. (ang.).
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika Systematyka. Wyd. t. 2, wydanie 10. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 279-281. ISBN 83-01-10951-3.
- ↑ Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants. Richmond, Chicago: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 35-36. ISBN 978-1842466346.