Przejdź do zawartości

Szklarka Trzcielska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szklarka Trzcielska
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Miedzichowo

Liczba ludności (2011)

62[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-361[3]

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0183265

Położenie na mapie gminy Miedzichowo
Mapa konturowa gminy Miedzichowo, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szklarka Trzcielska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szklarka Trzcielska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Szklarka Trzcielska”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szklarka Trzcielska”
Ziemia52°23′30″N 15°55′38″E/52,391667 15,927222[1]

Szklarka Trzcielska (niem. Glashütte) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo[4]. Wieś leży w trójkącie pomiędzy nieczynną linią kolejową Międzychód-Zbąszyń, drogą krajową nr 92 i drogą wojewódzką nr 160[5].

Miejscowość dała nazwę zlikwidowanemu już przystankowi kolejowemu[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 135543
  2. woj. wielkopolskie >> pow. nowotomyski >> gmina Miedzichowo. Wszystkie dane dla miejscowości Szklarka Trzcielska. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-02-26].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1273 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2159, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-02-26]. 
  5. a b Elżbieta Mlącka, Anna Tekiel: Międzyrzecz: mapa topograficzna Polski. Wyd. 2. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2009. ISBN 978-83-7135-258-4.