Przejdź do zawartości

Sześć Sigma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powszechnie używany symbol „Sześć Sigma”

Sześć Sigma (ang. Six Sigma) – metoda zarządzania jakością opracowana w połowie lat 80. przez Billa Smitha w spółce w Motorola[1]. Za to osiągnięcie w 1988 przedsiębiorstwo otrzymało Amerykańską Nagrodę Jakości im. M. Baldrige’a[2].

W statystyce sigma oznacza odchylenie standardowe zmiennej. Sześć sigm oznacza odległość sześciu odchyleń standardowych od wartości centralnej rozkładu w lewo i prawo. Analitycznie ujmując, obszar sześciu sigm w lewo i prawo od wartości oczekiwanej w rozkładzie normalnym wyznacza prawdopodobieństwo 3,4 wystąpień poza tym przedziałem na milion możliwości.

W metodzie Sześć Sigma przyjmuje się, że defekty w procesach występują z pewnym prawdopodobieństwem, które można opisać rozkładami statystycznymi. Celem biznesowym na poziomie sześć sigma jest zatem zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia defektów do 3,4 (trzech i czterech dziesiątych) defektu na milion okazji. W ten sposób podejście Sześć Sigma może prowadzić do zwiększenia powtarzalności procesów (stabilności).

Uzasadnienie sześciu odchyleń od średniej

[edytuj | edytuj kod]
Wykres rozkładu normalnego, na którego podstawach jest oparty model Sześć Sigma. Grecka litera σ pokazuje odległość na osi x pomiędzy średnią arytmetyczną µ, a punktem przegięcia. Im większa odległość tym większy jest rozrzut wyników. Dla czerwonej krzywej na wykresie wartość średnia wynosi 0 (µ = 0) i σ = 1. Inne kolory pokazują inne wartości µ i σ.

Wartość akurat sześciu sigm, a nie 3 lub 4 została wyznaczona empirycznie. Stwierdzono, że ponieważ procesy składają się z setek kroków i w każdym kroku możliwe jest wygenerowanie defektu, to prawdopodobieństwo, że cały proces wytworzy dobry produkt za pierwszym razem jest zależne od iloczynu prawdopodobieństw prawidłowego wykonania poszczególnych kroków. Przykładowo, przy dwóch krokach i szansie popełnienia błędu 0,1 na każdym kroku, prawdopodobieństwo wypuszczenia dobrego produktu wynosi Przy trzech krokach Łatwo sobie wyobrazić, że jeżeli mamy 100 lub więcej kroków w procesie, to prawdopodobieństwo wypuszczenia dobrego produktu dramatycznie spada – Zatem aby poprawić szanse, należy zwiększyć prawdopodobieństwo na każdym kroku. Empirycznie ustalono, że nawet dla bardzo złożonych procesów przy przyjęciu poziomu sześciu sigma na każdym kroku uzyskuje się dużą szansę wypuszczenia produktów dobrych za pierwszym razem.

Te wartości promował Mikey Harry około roku 1980, wyprowadził je z obserwacji i praktyki, a nie z teoretycznych danych. Używa się ich jako modelu zmian, gdyż defekty produkcyjne często nie podlegają rozkładowi normalnemu. Wtedy do obliczeń liczby potencjalnych wad nie używa się odchylenia standardowego, a parametrów zmienności właściwych innym typom rozkładów statystycznych.

Donald J. Wheeler uważa, iż przesunięcie 1,5 jest niewłaściwe, argumentuje, iż takie praktyki transformują proces 4,5 sigma (3,4 DPMO) w 6 sigma. Jednak takie argumenty są właściwe jedynie dla danych krótkookresowych, gdyż tylko wtedy 1,5 jest odejmowany od wyniku. Gdy wynik 3,4 DPMO wskazuje na proces o wartości 3 sigma, a nie 6 sigma. W przypadku danych długookresowych przesunięcie procesu zostało wliczone i nic więcej się nie odejmuje.

W podejściu sześć sigma zakłada się, że zmiany w procesach realizowane są za pomocą projektów optymalizacyjnych. Projekty te mają z góry ustalony cykl życia:

  1. Define
  2. Measure
  3. Analize
  4. Improve
  5. Control

Stąd nazwa takiego projektu – DMAIC.

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Brak oryginalności

[edytuj | edytuj kod]

Joseph Juran opisał Sześć Sigma jako „podstawową wersję poprawy jakości”. „Nie ma tutaj nic nowego”, zaadaptowano „ekstrawaganckie pojęcia jak pasy z różnymi kolorami”[3].

Wątpliwe zyski

[edytuj | edytuj kod]

Fortune umieścił artykuł, według którego z 58 wielkich spółek, które wprowadziły sześć sigma, 91% opuściło ranking S&P 500[4].

Spadek zadowolenia pracowników

[edytuj | edytuj kod]

Robert Nardelli, dyrektor generalny Home Depot powiedział, że „wzrosła opłacalność, ale spadło morale pracowników”[5].

Tłumienie innowacyjności

[edytuj | edytuj kod]

Steven Boyd, były pracownik spółki 3M uważał, że Sześć Sigma tłumi innowacyjność, a jej jedynym celem jest tylko „stworzenie produktu, który będzie przynosił zyski”[6].

Inne informacje

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku Fort Wayne w Indianie został pierwszym miastem używającym Sześć Sigma do zarządzania miastem[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ronald D. Snee. Lean Six Sigma − getting better all the time. „International Journal of Lean Six Sigma”. 1(1), s. 10, 2010. 
  2. Baldrige Award Recipients-Motorola Inc. (1988).
  3. Quality Digest Magazine.
  4. Fortune: The new rules – Jul. 11, 2006 [online], money.cnn.com [dostęp 2020-07-09].
  5. Six Sigma: So Yesterday?. [dostęp 2007-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-03)].
  6. At 3M, A Struggle Between Efficiency And Creativity. businessweek.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-02)].
  7. U.S. Mayor Article | Best Practice: Fort Wayne Adopts Six Sigma Methodology to Improve City Services (June 11, 2001). usmayors.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-10)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]