Szczepan Brozych

Szczepan Brozych

Tablica pamiątkowa w Grodzisku Mazowieckim
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1907 Warszawa
Data śmierci	19 października 1990
Zawód, zajęcie	malarz, rysownik, maszynista, burmistrz

Szczepan Brozych (ur. 26 grudnia 1907 w Warszawie, zm. 19 października 1990) – polski rysownik, malarz (portrecista i pejzażysta), maszynista, burmistrz Grodziska Mazowieckiego.

Życiorys

W wieku pięciu lat został sierotą i stał się podopiecznym Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Od dzieciństwa lubił malować. Zapisał się do Warszawskiej Szkoły Rysunku, prowadzonej przez Miłosza Kotarbińskiego. Z uwagi na złą sytuację materialna pracował jako tokarz. W trakcie służby wojskowej był żołnierzem I Dywizjonu Samochodowego Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych, a po jej zakończeniu maszynistą na Elektrycznej Kolei Dojazdowej. Pierwszą wystawę miał w 1936. Malował pod wpływem artystycznym grodziskich artystów, Władysława Ostrowskiego i Edwarda Kokoszki.

Po zakończeniu II wojny światowej malował nadal. Był też wiceburmistrzem i burmistrzem (1948-1950) Grodziska Mazowieckiego, a także inicjatorem powstania Stowarzyszenia Miłośników Sztuki i Muzeum Regionalnego PTTK. Był nauczycielem, wychowawcą i opiekunem internatu grodziskiego Technikum Mechanicznego. Na emeryturze pełnił też rolę kuratora sądowego. Miał wystawy malarskie zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Nazywano go Grodziskim Canaletto.

Namalował cykle:

• „Znikająca Warszawa”,
• „Warszawskie brzegi Wisły”,
• „Nasz Bałtyk”,
• „Łazienki Warszawskie”,
• „Grodzisk Stary i Nowy”,
• „Gdańska Starówka”,
• „Starowarszawskie dorożki”.

Upamiętnienie

W 2021 odsłonięto tablicę pamiątkową na jego pracowni, przy ul. 11 Listopada w Grodzisku Mazowieckim. Grodziski Ośrodek Kultury wydał album jego prac, zatytułowany "To będzie na wieczność. Grodzisk Mazowiecki w malarstwie Szczepana Brozycha".

Rodzina

Jego żoną była pochodząca z Grodziska Mazowieckiego Anna Puchalska (ur. 1931).