Szczęsny Bednarski

Szczęsny Bednarski
Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1845 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	13 sierpnia 1913 ; Lwów
Narodowość	polska

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szczęsny Bednarski, właśc. Feliks Bednarski (ur. 30 sierpnia 1845 we Lwowie, zm. 13 sierpnia 1913 tamże)^[1] – lwowski drukarz, publicysta, honorowy członek gremium drukarzy, 1869–1872 członek zał. Towarzystwa Postępowego Drukarzy, w 1874 towarzystwa "Ognisko". Powstaniec styczniowy.

Życiorys

Urodził się w średniozamożnej rodzinie jako jedno z dwojga dzieci Anieli z domu Jezierskiej (1812–1895) oraz Michała Bednarskiego. Był uczestnikiem powstania styczniowego, a w 1887 stał się właścicielem drukarni we Lwowie, mieszczącej się przy Rynku Głównym nr 9. Jako jeden z nielicznych lwowskich drukarzy był zaangażowany w drukowanie czasopism, których był również redaktorem (m.in. Łącznosć: pismo poświęcona sprawą politycznym, społecznym i gospodarskim), publikował również broszury^[2], w tym Materyały do historyi o drukarniach w Polsce a mianowicie drukarniach lwowskich i prowincjonalnych (1888) oraz dodatek do niej. Był redaktorem zawodowego pisma „Czcionka”^[2]. Był prezesem a do końca życia skarbnikiem gremium drukarskiego we Lwowie^[2].

W 1880 zawarł małżeństwo z Franciszką z domu Sanciewicz (1862 - 1937), córką Franciszki z domu Schreiner i Józefa Sanciewicza, powstańca w powstaniu listopadowym, którego owocem było siedmioro dzieci. Po śmierci synowie Marian i Roman przejęli drukarnię, którą zarządzali pod kierunkiem matki. Drukarnia została zlikwidowana w 1941 z rozkazu wojsk sowieckich.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie^[3]. Jego brat Karol Bednarski (zm. 1911) również był drukarzem.

Przypisy

↑ Z żałobnej karty. „Kurjer Lwowski”. Nr 375, s. 3, 15 sierpnia 1913.
↑ ^a ^b ^c Z karty żałobnej. Ś. p. Szczęsny Bednarski. „Nowości Illustrowane”. Nr 34, s. 17, 23 sierpnia 1913.
↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 322. ISBN 83-04-02817-4.

Linki zewnętrzne

Dzieła Szczęsnego Bednarskiego w bibliotece Polona

[1] Z żałobnej karty. „Kurjer Lwowski”. Nr 375, s. 3, 15 sierpnia 1913.

[NI-2] Z karty żałobnej. Ś. p. Szczęsny Bednarski. „Nowości Illustrowane”. Nr 34, s. 17, 23 sierpnia 1913.

[3] Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 322. ISBN 83-04-02817-4.

[1]

[2]

[3]