Staurokonidium
Staurokonidium, staurospora – rodzaj konidium, czyli bezpłciowego zarodnika grzybów. Charakteryzuje się tym, że posiada gwiaździsty kształt lub gwiaździste ramiona. Jest to jeden z siedmiu typów zarodników konidialnych wyróżnionych przez P.A. Saccardo. Staurokonidia mogą być jedno lub wielokomórkowe i mają kilka osi symetrii, skręconych nie więcej, niż o 180°[1].
U pasożytniczego gatunku Valdensinia heterodoxa staurokonidia posiadają 4–5 promienistych ramion wyrastających z centralnej części zarodnika. Na górnej stronie tych ramion i na górnej stronie części centralnej znajdują się ściśle upakowane nabrzmienia tworzące zwartą, palisadową strukturę. Przy dużej wilgotności zwiększa się ich turgor i pęcznieją, wyginając się w dół. Odbywa się to tak gwałtownie, że zarodniki odpychając się wyginającymi się ramionami od liścia zostają wyrzucone na odległość 25–30 cm. W ten sposób same się rozsiewają i infekują sąsiednie rośliny (ballochoria)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Joanna Marcinkowska , Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7 .
- ↑ Wojciech Kukuła, Ewa Mirzwa-Mróz. ''Biologia i epidemiologia Valdensinia heterodoxa Peyronel – patogena borówki wysokiej'' [online] [dostęp 2018-02-03] (ang.).