Przejdź do zawartości

Spencer Haywood

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spencer Haywood
Ilustracja
24, 42, 31
silny skrzydłowy/środkowy
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1949
Silver City

Wzrost

203 cm

Masa ciała

102 kg

Kariera
Aktywność

1969–1983

Szkoła średnia

Pershing (Detroit, Michigan)

College

Trinidad State JC (1967–1968) Detroit (1968–1969)

Draft

1971, numer: 30
Buffalo Braves

Spencer Haywood (ur. 22 kwietnia 1949 w Silver City) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji skrzydłowego, mistrz olimpijski (1968) oraz NBA (1980)[1].

Jako nastolatek, w 1964 roku przeprowadził się wraz z rodziną do Detroit, gdzie z biegiem lat rozpoczął edukację oraz występy w liceum Pershinga. W 1967 poprowadził swoją drużynę do mistrzostwa stanu.

W kolejnym sezonie reprezentował już barwy Trinidad State Junior College w Trinidad Kolorado, gdzie notował średnio 28,2 punktu oraz 22,1 zbiórki. Mimo iż uczelnia nie należała do prestiżowych zrobiło się o nim głośno, a jego wyczyny nie pozostały bez echa. Był klasyfikowany w gronie najlepszych graczy akademickich w kraju, co zapewniło mu miejsce w kadrze narodowej na igrzyska w Meksyku, skąd przywiózł później złoty medal. Uzyskiwał wtedy 16,1 punktu, przy rekordowej skuteczności 71,9%[2].

Po powrocie z olimpiady zmienił uczelnię na bardziej liczącą się pod względem koszykówki, University of Detroit. W sezonie 1968-69 został liderem NCAA w zbiórkach, ze średnią 22,1[3]. Jako strzelec zdobywał 32,1 punktu[3]. Po tak udanym sezonie zdecydował się przystąpić do draftu NBA, ale zgodnie z przepisami ligi do naboru nie mogli stawiać się zawodnicy przedterminowi, którzy nie ukończyli jeszcze studiów. W związku z powyższym Haywood rozpoczął swoją zawodową karierę w konkurencyjnej lidze ABA, w drużynie Denver Rockets[4].

W debiutanckim sezonie Haywood został liderem ligi pod względem punktów (30) oraz zbiórek (19,5)[3]. Zdobył tytuły debiutanta roku, MVP sezonu oraz spotkania All-Star. Został też zaliczony do składu najlepszych zawodników oraz debiutantów ligi[4].

Haywood nadal nie mógł występować w NBA, w związku z czym złożył pozew przeciwko lidze. Powoływał się na fakt, iż pochodzi z wielodzietnej rodziny, a NBA uniemożliwia mu zarabianie pieniędzy adekwatnych do jego talentu, oraz zmiany statusu życiowego swoich najbliższych. W trakcie trwania rozprawy przepisy ligowe udało się sprytnie ominąć drużynie Seattle SuperSonics. Spowodowało to protesty zarówno klubów, kibiców, jak i samych zawodników, którzy powtarzali jak mantrę, że ten zawodnik gra w lidze nielegalnie. W końcu w 1971 proces Haywooda dobiegł końca. Sąd przychylił się do jego argumentów i od tej pory do naboru mogli przystępować zgodnie z prawem, również zawodnicy przedterminowi, którzy nie ukończyli jeszcze studiów. W ten spektakularny sposób zaczęła się wielka kariera Haywooda w NBA.

Nagły przypływ olbrzymich pieniędzy spowodował, że Haywood zaczął z biegiem lat poświęcać coraz więcej czasu rozrywkom. Był olbrzymim talentem i nadal grał świetnie, jednak w jego życiu pojawiły się używki w postaci narkotyków. Pod koniec lat siedemdziesiątych Haywood uzależnił się od kokainy. Z biegiem lat stan ten się pogłębiał, a forma spadała, aż w końcu trener Paul Westhead usunął go z Lakers po pierwszym meczu finałów 1980 roku, z powodu zaśnięcia na jednym z treningów. Nieoficjalnie wiedziano o jego problemach, a on obiecywał ciągle poprawę, jednak w tamtym momencie miarka się przebrała. Kiedy liga dowiedziała się oficjalnie o problemie Haywooda nikt nie chciał go zatrudnić. Z tego powodu przeniósł się na jeden sezon do Włoch, gdzie miał odbudować swoją karierę w barwach zespołu Reyer Venezia Mestre, którego zawodnikiem był także inny, późniejszy członek Koszykarskiej Galerii SławDražen Dalipagić.

Po powrocie do ligi rozegrał jeszcze dwa sezony w Washington Bullets, po czym zakończył karierę sportową. Fachowcy stwierdzili, że gdyby nie jego uzależnienie mógłby on zdominować NBA, podobnie jak w swoim debiutanckim sezonie ABA.

Pięciokrotnie podczas występów w NBA kończył sezon zasadniczy z double-double na koncie, w kategorii punktów oraz zbiórek. Po zakończeniu kariery został zaliczony do składu najlepszych zawodników w historii ligi ABA (ABA's All-Time Team - 1997)[5], a zespół Seattle SuperSonics zastrzegł jego numer.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wybrany do I składu All-American (1969)[6]
  • Lider NCAA w zbiórkach (1969)[7]

Rekordy ABA

[edytuj | edytuj kod]
  • Rekordzista ABA w:
    • liczbie punktów (2519) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1969/70) przez debiutanta
    • średniej punktów:
      • (30) uzyskanej w trakcie pojedynczego sezonu (1969/70) przez debiutanta
      • (36,7) uzyskanej w trakcie pojedynczego sezonu (1970) przez debiutanta w fazie play-off
    • liczbie zbiórek:
      • (1637) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1969/70)[12]
      • (1637) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu przez debiutanta (1969/70)
    • średniej zbiórek:
      • (19,49) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1969/70)[13]
      • (19,49) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu przez debiutanta (1969/70)
    • liczbie celnych rzutów z gry:
      • (986) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1969/70)[14]
      • (986) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu przez debiutanta (1969/70)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Season review: 1979-80. nba.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  2. a b Games of the XIXth Olympiad -- 1968. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. a b c Spencer Haywood Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  4. a b Spencer Haywood - ABA Profile. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  5. ABA All-Time Team Pictorial Tribute. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  6. Official NCAA Consensus All-Americans. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. NCAA Basketball Division I Records. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. a b c d ABA Year-to-Year Postseason Award Winners. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  9. a b c d 1969-70 ABA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  10. ABA: All-Time Team Pictorial Tribute. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Rebounds Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-03]. (ang.).
  12. News: s-r blog:European Basketball Stats NBA & ABA Single Season Leaders and Records for Total Rebounds. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  13. NBA & ABA Single Season Leaders and Records for Rebounds Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  14. NBA & ABA Single Season Leaders and Records for Field Goals. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  15. NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  16. Spencer Haywood - Summary. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  17. NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
  18. a b All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  19. NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  20. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).
  21. 1968 Olympic Games Tournament for Men - Field Goal Statistics. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  22. Spencer Haywood – hoophall.com. hoophall.com. [dostęp 2015-04-21]. (ang.).