Sobór św. Symeona w Brześciu
nr rej. 113Г00016 | |||||||||||||
sobór katedralny | |||||||||||||
Sobór od frontu (2010) | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||
Sobór (katedra) |
od 1865 | ||||||||||||
Wezwanie |
św. Szymona Słupnika | ||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
1/14 września | ||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||
Relikwie |
św. Atanazego, św. Mikołaja, św. Sergiusza z Radoneża, św. Eufrozyny Połockiej i in. | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Brześcia | |||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||||||||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |||||||||||||
52°05′51,9″N 23°41′20,9″E/52,097750 23,689139 | |||||||||||||
Strona internetowa |
Sobór św. Symeona Słupnika – prawosławny sobór katedralny w Brześciu, główna świątynia eparchii brzeskiej i kobryńskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego; cerkiew zbudowana w 2. połowie XIX wieku, znajdująca się w Brześciu na rogu ulic Marksa i Maszerawa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przyklasztorna cerkiew św. Szymona Słupnika była na początku XIX wieku jedyną świątynią prawosławną w Brześciu. Drewniana budowla wielokrotnie padała ofiarą pożarów.
8 listopada 1815 monaster ponownie stanął w płomieniach, które dosięgły cerkiew i inne budynki. W 1819 pożar całkowicie zniszczył klasztor, co doprowadziło do jego zamknięcia w 1824.
Osobny artykuł:W związku z radykalną reorganizacją przestrzenną wywołaną budową twierdzy przez władze rosyjskie, podjęto decyzję o wzniesieniu cerkwi prawosławnej w nowym centrum miasta.
Cerkiew zaprojektowano na początku lat sześćdziesiątych XIX stulecia jako świątynię trójnawową, o pięciu kopułach umieszczonych na ośmiobocznych bębnach. Miała zastąpić cerkwie, które znajdowały się na terenie zajętym przez twierdzę brzeską.
Budowę murowanej świątyni rozpoczęto w 1862. Prace budowlane były prowadzone przez różnych mistrzów. Żelazne kraty i poręcze odlano w fabryce „Braci Evansów” w Warszawie. W stanie surowym obiekt był gotowy w 1865. Sobór poświęcił biskup brzeski Ignacy.
7 listopada 1865 do nowej cerkwi przeniesiono relikwie św. Atanazego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rąkowski Grzegorz, „Czar Polesia”, Pruszków 2001, ISBN 83-85557-92-X
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Historia, opis i zdjęcia soboru. piligrim.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. ros.