Sobór św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach

Sobór św. Mikołaja

Саборна црква Светог Николе

nr rej. СК 1053 z dnia 22 grudnia 1993
sobór katedralny
Widok ogólny
Państwo	Serbia
Miejscowość	Sremski Karlovci
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Eparchia	sremska
Wezwanie	św. Mikołaja
Wspomnienie liturgiczne	6/19 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1758 Data zakończenia budowy 1762 Data poświęcenia 1762 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl barokowo-neoklasycystyczny Wieża kościelna • liczba wież 2 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Serbii Sobór św. Mikołaja
45°12′10,3″N 19°56′03,5″E

Sobór św. Mikołaja – prawosławny sobór w Sremskich Karlovcach, w latach 1762–1920 katedra metropolii karłowickiej, autokefalicznej Cerkwi obejmującej etnicznie serbskie struktury prawosławne w Austrii, a następnie Austro-Węgrzech.

Historia

Budowę soboru rozpoczął w 1758 metropolita karłowicki Paweł, postanawiając wznieść go na miejscu starszej serbskiej cerkwi. Plany budowli opracowano w Wiedniu, zaś budową kierowali Kosta Cincarin i niemiecki budowniczy Johannes. Cerkiew została ukończona w ciągu czterech lat. W 1799 była gruntownie remontowana po pożarze, natomiast w 1909 wprowadzono zmiany w wyglądzie fasad na podstawie rysunków Vladimira Nikolicia. Zmieniło to czysto barokowy styl z pierwszego okresu istnienia cerkwi na eklektyczny, z elementami neoklasycyzmu.

Ikony do ikonostasu w świątyni wykonali po 1760 Jakov Orfelin i Teodor Kračun. Pierwszy z nich napisał ikony na wrotach carskich i diakońskich oraz ikony świąteczne, drugi – pozostałe wizerunki. Ikonostas uważa się za szczytowe osiągnięcie sztuki barokowej Serbów wojwodińskich.

Szczególnym kultem w cerkwi otaczana jest Bezdińska Ikona Matki Bożej oraz cząstka relikwii św. Arseniusza Sremskiego.

Architektura

Sobór św. Mikołaja reprezentuje styl barokowy z elementami neoklasycystycznymi. Jest budowlą jednonawową, z dwuwieżową fasadą zachodnią (obie wieże pełnią funkcje dzwonnic) i zamkniętym półokrągłą absydą pomieszczeniem ołtarzowym od wschodu.