Sławomira Walczewska
| Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1960 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
filozofka |
| Tytuł naukowy |
doktor |
| Alma Mater |
Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z:
- Patrz raport pod adresem [1]
- Nie usuwaj tego szablonu. Zostanie on usunięty, jeżeli prawa autorskie tego artykułu zostaną wyjaśnione.
- Jeżeli potrafisz, napisz artykuł tak, aby nie naruszał praw autorskich.
- Jeżeli masz prawa autorskie do tej treści lub masz zgodę na publikację zgodną z naszą licencją, prosimy, napisz o tym na stronie dyskusji tego artykułu i na stronie Wikipedia:Lista NPA oraz zastosuj procedurę zamieszczania haseł wcześniej opublikowanych.
- Artykuł zostanie usunięty, jeżeli status praw autorskich do zawartych w nim treści nie zostanie wyjaśniony.
Sławomira Walczewska (ur. 25 czerwca 1960 w Częstochowie) – polska działaczka feministyczna i społeczna, filozofka, publicystka, eseistka, tłumaczka, redaktorka[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Edukacja
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka filozofii (1985) Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1986–1990 była doktorantką w Instytucie Filozofii UJ. W latach 1992–1997 odbyła studia doktorskie w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, gdzie obroniła pracę Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce. Książka była pierwszą próbą zebrania wiadomości dotyczących historii polskiego ruchu kobiecego i jego interpretacji[2].
Była stypendystką na Uniwersytecie we Fryburgu (1985), Uniwersytecie w Bonn (1993) oraz w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu (1995).
Praca naukowa
[edytuj | edytuj kod]Prowadziła zajęcia z historii filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1985-1990) oraz historii idei feministycznych na podyplomowych Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim (1996) i w Krakowie (2000) oraz w Akademii Feministycznej eFKi (2002–2004)[1].
Praca publicystyczna
[edytuj | edytuj kod]Była redaktorką pisma feministycznego "Pełnym Głosem" (1993–1997). Jest członkinią redakcji pisma feministycznego Zadra (od 1999)[3]. Publikowała w czasopismach: "Brulion", "Pełnym Głosem", "Zadra", "Nowe Książki", "Pogranicza", "Lamus", "Nowa Europa Wschodnia", "Dialog", "Tygodnik Powszechny" oraz w pracach zbiorowych[1][4].
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]Uczestniczka ruchu feministycznego od połowy lat 80. XX w. Organizatorka corocznych Feministycznych Sesji Marcowych w Krakowie (od 1987 do 1995). Współzałożycielka Fundacji Kobiecej eFKa (w 1991 r.) i jej współprzewodnicząca – jednej z pierwszych organizacji feministycznych w postsocjalistycznej Polsce[5]. W ramach eFKi koordynowała m.in. projekt Akademia Feministyczna, Wybory Kobiet, Polki w Sejmie. Członkini założycielka Sieci Kobiet Wschód-Zachód (NEWW, 1991) i Polskiego Stowarzyszenia Feministycznego (1991–1994). Członkini rad kilku organizacji, w tym: Centrum Praw Kobiet, Pracowni na rzecz Wszystkich Istot, Fundacji LGBT, Fundacji Kultura dla Tolerancji.
W 2008 została laureatką nagrody Fundacji Aufmüpfige Frauen[1][4].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- Polki w Sejmie 1918-2008, koordynacja, Kraków, Fund. Kobieca eFKa, 2008, ISBN 978-83-915460-3-1
- Feministki. Własnym głosem o sobie, redaktorka i autorka wstępu, eFKa, Kraków 2005, ISBN 83-915460-5-5
- Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, eFKa, Kraków 1999, ISBN 83-915460-1-2 (nominowana do Nagrody Literackiej Nike w 2000[2][6], fragmenty opublikowane w tłumaczeniach: słowackim w Aspekcie, ukraińskim w Ji oraz włoskim w pl.it)
- Frauen haben das Wort, redaktorka (wraz z B. Kozak) oraz współautorka, FrauenAnstiftung, Kraków / Hamburg 1994
- Głos mają kobiety, redaktorka, współautorka, Convivium, Kraków 1992[7]
Artykuły wybrane
[edytuj | edytuj kod]- Nie warto umierać za gender, [w:] "Tygodnik Powszechny" nr 51-2, Kraków, 21.12.2014
- Can Women in Poland Speak? Diskursive Strategien polnischer Feministinnen gegen Ausgrenzung und Marginalisierung, [w:] "Gender. Zeitschrift fuer Geschlechtforschung", Dortmund 3/2012
- Matriarchat domowy, [w:] Antropologia ciała zagadnienia i wybór tekstów, Warszawa 2008[8]
- Ritter und Damen. Fuer einen neuen Geschlechtervertrag, [w:] Jahrbuch Polen 2006. Frauen, Deutsches Polen-Institut, Darmstadt 2006
- Feminizm i polityka, [w:] "Zadra", 2/2000
- Matka gastronomiczna, [w:] Pełnym Głosem 3/1995[9]
- O potrzebie historii kobiecej, [w:] Głos mają kobiety, Kraków 1992
- Feminizm, [w:] bruLion, nr 19B, Kraków 1992
Tłumaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund Husserl, Kryzys nauk europejskich i fenomenologia transcendentalna (PAT 1987), Wyd. Rolewski, Toruń 1999[10]
- "Wybór pism", [w:] Krystyna Święcicka, "Husserl", Wiedza Powszechna 1993 i 2005, seria "Myśli i Ludzie"
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Sławomira Walczewska na stronie UJ
- ↑ a b Sławomira Walczewska, "Damy, rycerze i feministki" [online], Culture.pl [dostęp 2023-10-28] (pol.).
- ↑ Home | Pismo Zadra [online], pismozadra.pl [dostęp 2023-10-28].
- ↑ a b Oprowadzanie po wystawie Gender w sztuce ze Sławomirą Walczewską - MOCAK [online], www.mocak.pl [dostęp 2023-10-28] (pol.).
- ↑ Fundacja Kobieca – eFKa [online], efka.org.pl [dostęp 2023-10-28].
- ↑ Nagroda Nike 2000. nike.org.pl. [dostęp 2015-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].
- ↑ Walczewska Sławomira Limanowska Barbara Toniak Ewa Głos mają kobiety: Teksty feministyczne [online], www.biblionetka.pl [dostęp 2023-10-28].
- ↑ ANTROPOLOGIA CIAŁA ZAGADNIENIA I WYBÓR TEKSTÓW SZPAKOWSKA M. RED. Księgarnia [online], www.ksiegarnia-fachowa.pl [dostęp 2023-10-28].
- ↑ S. Walczewska, Matka gastronomiczna (tekst)
- ↑ Kryzys nauk europejskich i fenomenologia transcendentalna [online], Wydawnictwo Vis-a-Vis Etiuda [dostęp 2023-10-28].