Przejdź do zawartości

Rozgwiazda czerwona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozgwiazda czerwona
Asterias rubens[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

szkarłupnie

Gromada

rozgwiazdy

Rząd

Forcipulatida

Rodzina

Asteriidae

Rodzaj

Asterias

Gatunek

rozgwiazda czerwona

Synonimy
  • Asterias vulgaris Verrill, 1866

Rozgwiazda czerwona, rozgwiazda pospolita (Asterias rubens) – gatunek rozgwiazdy z rzędu rozgwiazdokształtnych (Forcipulatida).

Występowanie: Europejskie i zachodnioafrykańskie wybrzeża Atlantyku. Od Morza Białego po wybrzeża Wysp Zielonego Przylądka. Drobne osobniki spotykane są w zachodniej części Bałtyku[2] do wysokości Kołobrzegu[potrzebny przypis].

Anatomia i fizjologia:

  • pięć ramion szerokich u podstawy,
  • cztery rzędy nóżek ambulakralnych,
  • ramiona mogą się odchylać od położenia neutralnego o 45°,
  • średnica ciała najczęściej ok. 12 cm, czasami jednak niektóre osobniki osiągają 40 cm,
  • średnica ciała w momencie dojrzałości płciowej: 5 cm,
  • prędkość wzrostu ciała: 0,2–1 cm/miesiąc,
  • szkielet grzbietu zredukowany do małych kolczastych płytek wapiennych,
  • ubarwienie najczęściej pomarańczowe, ale może być fioletowe,
  • duża wrażliwość na: podwyższoną temperaturę, skażenie węglowodorami, duże zmiany zasolenia i ilości tlenu w wodzie.

Pożywienie: Przede wszystkim małże, ryby, padlina i odpadki organiczne.

Rozwój: Rozgwiazdy czerwone rozmnażają się w okresie letnim. Po kopulacji w jednym lęgu zostaje złożonych kilka milionów jaj, o średnicy od 0,1 do 0,2 mm. W czasie wylęgu larwy mają poniżej 1 mm. Występują dwa stadia larwalne: bipinnaria i brachiolaria, całkowity rozwój larwy trwa dwa miesiące. Dojrzałość płciową osiąga najpóźniej w pierwszym roku życia. Żyje 4–5 lat.

Zagrożenie i ochrona: Nie jest gatunkiem zagrożonym wymarciem. Przez hodowców małży i ostryg uważana za szkodnika.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Asterias rubens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku : atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]