Robin Olds

Robin Olds
	17 zwycięstw
	; Gen. Robin Olds
	generał brygadier
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1922 ; Honolulu
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 2007 ; Steamboat Springs
	Przebieg służby
Lata służby	1943–1973
Siły zbrojne	United States Army Air Forces; US Air Force
Stanowiska	d-ca: 1 Dywizjonu RAF,; 8 Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego,; szef bezpieczeństwa lotów w bazie lotniczej Norton
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa,; wojna wietnamska: operacja Bolo;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robin Olds (ur. 14 lipca 1922 w Honolulu, zm. 14 czerwca 2007 w Steamboat Springs) – amerykański as myśliwski, generał brygadier lotnictwa.

Życiorys

Urodził się w Honolulu na Hawajach, jego ojciec, generał Robert Olds, był lotnikiem wojskowym. Podczas II wojny światowej Robin Olds wstąpił do akademii wojskowej w West Point, którą ukończył w czerwcu 1943 w stopniu podporucznika (second lieutenant). Ukończył również kurs pilotażu. Został następnie w maju 1944 skierowany na front do Europy w składzie 479 Grupy Myśliwskiej (479 FG).

Początkowo latał na myśliwcach P-38 Lightning w składzie 434 Dywizjonu (434.FS). W swoich pierwszych misjach 14 sierpnia zestrzelił dwa pierwsze myśliwce Fw 190, następnie 25 sierpnia trzy Bf 109, zyskując status asa myśliwskiego. We wrześniu 479.FG została przezbrojona na myśliwce P-51 Mustang, na którym to typie Olds zdobył swoje szóste zwycięstwo 6 października 1944. W lutym 1945 awansował do stopnia majora. Od lutego do kwietnia 1945 uzyskał dalsze zwycięstwa nad Niemcami (9 lutego – Bf 109, 14 lutego 2 Bf 109 i Fw 190, 19 marca Bf 109 i Fw 190, 7 kwietnia Bf 109). Pod koniec wojny był dowódcą 434.FS. Podczas wojny wykonał 107 lotów bojowych, zestrzelił 13 samolotów niemieckich i według oficjalnych danych, zniszczył dalsze 11,5 samolotów na ziemi.

Po wojnie pozostał w służbie wojskowej. W 1946 odbył w USA przeszkolenie na samoloty odrzutowe, początkowo na P-80 Shooting Star. Należał w tym okresie do pierwszego zespołu akrobatycznego amerykańskich sił powietrznych i brał udział w zawodach lotniczych, zajmując drugie miejsce w wyścigu Thompson Trophy Race w Cleveland. Wziął też udział w pierwszym transkontynentalnym przelocie grupowym nad USA w czerwcu 1946, z Kalifornii do Waszyngtonu i z powrotem. W październiku 1948 w ramach wymiany kadr został dowódcą brytyjskiego 1 Dywizjonu RAF w Tangmere, latającego na myśliwcach Gloster Meteor. W latach 50. i 60. dowodził różnymi jednostkami amerykańskimi w bazach w USA, Wielkiej Brytanii, RFN i Libii. W 1963 ukończył wyższą szkołę wojenną National War College.

Pułkownik Robin Olds w okresie wojny w Wietnamie

Robin Olds przy swoim F-4C Phantom „Scat XXVII” (1966–1967)

We wrześniu 1966 w stopniu pułkownika objął dowództwo amerykańskiego 8 Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego (8. Tactical Fighter Wing), stacjonującego w Ubon w Tajlandii, walczącego podczas wojny wietnamskiej. Od października 1966 do września 1967 odbył 152 loty bojowe, z tego 105 nad Wietnamem Północnym. Latając myśliwcem F-4C Phantom, zestrzelił 4 samoloty północnowietnamskie (2 MiG-21 i 2 MiG-17).

Sukcesem była przeprowadzona przez niego w styczniu 1967 operacja „Bolo” przeciw lotnictwu północnowietnamskiemu. Na skutek sukcesów, 8.TFW uzyskało przydomek „Olds’ Wolfpack” (wilcze stado Oldsa).

W Wietnamie służył do grudnia 1967, po czym powrócił do USA, gdzie służył jako dowódca kadetów w Akademii Sił Powietrznych. W maju 1968 awansował na stopień generała brygady (brigadier general). Od 1971 był szefem bezpieczeństwa lotów w bazie lotniczej Norton w Kalifornii. 1 czerwca 1973 przeszedł w stan spoczynku.

Samoloty Oldsa nosiły nazwę własną Scat – od P-38 Lightning Scat I, przez P-51D Mustang Scat V do VII z czasów II wojny, do F-4C Phantom Scat XXVII. Ten ostatni jest eksponatem w muzeum lotnictwa w bazie Wright-Patterson w Ohio. Podczas służby w Wietnamie, wyróżniał się dowolnym podejściem do dyscypliny wojskowej, czego wyrazem między innymi stały się noszone przez niego charakterystyczne wielkie wąsy.

Odznaczenia

Krzyż Sił Powietrznych (Krzyż Lotniczy)
Medal Sił Powietrznych za Wybitną Służbę – dwukrotnie
Srebrna Gwiazda (Silver Star) – czterokrotnie
Legia Zasługi (Legion of Merit)
Distinguished Flying Cross – pięciokrotnie
Medal Lotniczy (Air Medal) z 39. liśćmi dębu
Air Force Commendation Medal
Presidential Unit Citation – dwukrotnie
Outstanding Unit Award – trzykrotnie
American Defense Service Medal
American Campaign Medal
European-African-Middle Eastern Campaign Medal
World War II Victory Medal
National Defense Service Medal
Vietnam Service Medal
Air Force Longevity Service Award – sześciokrotnie
Small Arms Expert Marksmanship Medal
Distinguished Flying Cross (Wielka Brytania)
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (Légion d’honneur, Francja)
Krzyż Wojenny ze złotą gwiazdą (Croix de Guerre, Francja)
Vietnam Air Force Distinguished Service Order (Wietnam)
Vietnam Air Gallantry Medal with Gold Wings (Wietnam)
Vietnam Air Force Meritorious Service Medal (Wietnam)
Republic of Vietnam Campaign Medal (Wietnam)

Bibliografia

Biografia na oficjalnej stronie US Air Force (ang.)
Major Robin Olds, USAAF (ang.)
Robin Olds. Mastermind of Operation Bolo (ang.)