Rezerwat przyrody Skarpa Storczyków
51°35′18″N 16°20′00″E/51,588333 16,333333
| rezerwat leśny | |
| Typ | |
|---|---|
| Podtyp |
zbiorowisk leśnych[1] |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1994 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
65,17 ha |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubińskiego  | |
Położenie na mapie gminy Rudna  | |
| 51°35′18″N 16°20′00″E/51,588333 16,333333
| |
Rezerwat przyrody „Skarpa Storczyków” – leśny rezerwat przyrody położony w południowo-zachodniej Polsce, w Pradolinie Głogowskiej, w woj. dolnośląskim, na obszarze Natura 2000 PLH020018 „Łęgi Odrzańskie” SOO[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Administracyjnie rezerwat znajduje się w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Rudna (niewielki fragment na zachodnim krańcu leży w gminie Grębocice, w powiecie polkowickim[2]). Jest położony na Obniżeniu Milicko-Głogowskim, w północno-środkowej części Pradoliny Głogowskiej, na zachód od zabudowań miejscowości Orsk, w leśnictwie Orsk, w obrębie leśnym Tymowa (Nadleśnictwo Lubin).
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]„Skarpa Storczyków” stanowi objęty ochroną rezerwatową fragment stromej, poprzecinanej wąwozami, zalesionej skarpy Pradoliny Głogowskiej, ograniczającej po lewej stronie starorzecze Odry, między Trzęsowem i Orskiem.
Rezerwat został utworzony w 1994 roku Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 31 grudnia 1993 roku (M.P. z 1994 r. nr 5, poz. 43). Jest to rezerwat o powierzchni 65,17 ha[1], w tym 45,13 ha podlega ochronie ścisłej. Został utworzony w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych zbiorowiska lasów liściastych ze stanowiskami chronionych i rzadkich gatunków roślin, w tym kruszczyka połabskiego[1].
W rezerwacie rośnie unikatowy starodrzew złożony z sześciu zespołów leśnych: kwaśnej i żyznej buczyny niżowej, grądu, łęgu przystrumieniowego i jesionowo-olszowego oraz kwaśnej dąbrowy, położonych na malowniczej skarpie poprzecinanej wąwozami. W runie występuje rzadki storczyk – kruszczyk połabski, oraz inne rośliny chronione: paprotka zwyczajna, wiciokrzew pomorski, berberys zwyczajny, lilia złotogłów, pajęcznica gałęzista, kokoryczka wonna, bluszcz pospolity, konwalia majowa oraz grzyby chronione: purchawica olbrzymia, soplówka gałęzista, szmaciak gałęzisty, sromotnik bezwstydny.
Z rzadkich gatunków ptaków na terenie rezerwatu gnieździ się: bocian czarny, siniak, dzięcioł zielony, muchołówka białoszyja, trzmielojad.
Zachodni kraniec rezerwatu obejmuje mały fragment starorzecza Odry, głębokiego terenu o kolistym kształcie i wodno-bagiennym środowisku, w którym występuje kotewka orzech wodny oraz grzybienie białe. Kotewka orzech wodny umieszczona jest w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin i stanowi roślinę zagrożoną wymarciem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rezerwat przyrody Skarpa Storczyków. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-31].
- ↑ a b Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Halina Liberacka, Sylwia Szefer-Michalak (red.), Rezerwaty przyrody województwa dolnośląskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska we Wrocławiu, 2017, ISBN 978-83-64233-26-5.
- Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Lubin na okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2025 r. Program ochrony przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu, 2016. [dostęp 2019-05-31].
