Przejdź do zawartości

Rehmania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rehmannia)
Rehmania
Ilustracja
Rehmannia elata
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

zarazowate

Rodzaj

rehmania

Nazwa systematyczna
Rehmannia Liboschitz ex F.E.L. Fischer et C.A. Meyer
Index Sem. Hortus Petrop. 1: 36. Jan 1835[3]
Typ nomenklatoryczny

R. sinensis (Buchoz) Liboschitz ex F.E.L. Fischer et C.A. Meyer[3]

Rehmannia glutinosa

Rehmania[4] (Rehmannia) – rodzaj roślin z rodziny zarazowatych. Obejmuje 6[5][6] lub 9[7][8] gatunków. Wszystkie gatunki są endemitami Chin[6], występującymi w centralnej i wschodniej części tego kraju[8]. Rosną na skałach, urwiskach, także starych murach oraz w lasach[8]. Niektóre gatunki, zwłaszcza rehmania uskrzydlona R. elata, uprawiane są jako rośliny ozdobne. R. glutinosa jest wykorzystywana we współczesnym ziołolecznictwie chińskim jako środek na potencję („naturalna viagra”)[7].

Nazwa rodzajowa upamiętnia lekarza z Petersburga – Josepha Rehmanna (1799–1831)[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Byliny kłączowe o wyprostowanych łodygach, pojedynczych lub rozgałęzionych u nasady[6], osiągających do 2 m wysokości[8]. Pędy są zazwyczaj miękko owłosione[8].
Liście
Skrętoległe, ogonkowe, dolne skupione w rozetę przyziemną. Kształt blaszki liściowej zmienny, zwykle jest ona jednak owłosiona i głęboko ząbkowana lub nawet klapowana[6][8].
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo w kątach liści lub tworzą grono w szczytowej części pędu, zawsze szypułkowe[6]. Działki kielicha w liczbie pięciu (rzadko 7), krótkie, zrośnięte są w szeroką rurkę[6][8]. Płatki korony czerwono-różowe, czerwono-brązowe lub żółte, często z ciemniejszym wzorem w gardzieli, od zewnątrz lepko owłosione. Zrośnięte są w spłaszczoną nieco od góry i dołu rurkę, na końcu z dwiema wargami. Dolna warga z trzema łatkami zwykle jest większa od górnej, dwułatkowej. Pręciki są cztery, dwusilne, rzadziej jest ich 5, ale wówczas jeden jest zredukowany. Zalążnia górna, dwukomorowa, rzadziej jednokomorowa, z licznymi zalążkami i pojedynczą, długą szyjką słupka zakończoną dwudzielnym lub dyskowato spłaszczonym znamieniem[6][8].
Owoce
Torebki otoczone trwałym kielichem, początkowo dwukomorowe, ale po dojrzeniu jednokomorowe. Zawierają liczne, drobne nasiona[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Jeden z problematycznych rodzajów do klasyfikacji w obrębie jasnotowców. Na podstawie budowy morfologicznej dawniej włączany do trędownikowatych Scrophulariaceae lub ostrojowatych Gesneriaceae[8][7]. Wyodrębniany też w osobną rodzinę – Rehmanniaceae Reveal. Według Angiosperm Phylogeny Website[2] i innych źródeł[7] stanowi wraz z siostrzanym rodzajem Trianeophora grupę bazalną w randze plemienia Rehmannieae Rouy w obrębie zarazowatych Orobanchaceae.

Wykaz gatunków[5][6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-02-09] (ang.).
  3. a b Rehmannia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-02-09].
  4. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 153. ISBN 978-83-925110-5-2.
  5. a b Rehmannia. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-02-09].
  6. a b c d e f g h Rehmannia Liboschitz. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-02-09].
  7. a b c d David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 990, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  8. a b c d e f g h i j k Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 264. ISBN 0-333-74890-5.