Recytatyw

Recytatyw (wł. recitativo) – solowa forma wokalna podobna do deklamacji, powstała około 1600. Recytatyw służy przede wszystkim do prezentacji akcji. Pierwsze opery były w całości oparte na recytatywach^[1]. Występuje jako elementy większej formy muzycznej takiej jak kantata, oratorium^[2], opera^[1] czy pasja^[3].

Rodzaje recytatywu:

recitativo secco – charakteryzuje się akompaniamentem basso continuo oraz częstym powtarzaniem dźwięków (stosowany w operze neapolitańskiej do XVIII wieku)^[1]
recitativo accompagnato – charakteryzuje się akompaniamentem orkiestry oraz rozwiniętą melodią^[1] (zapoczątkowany w późnej operze neapolitańskiej przez kompozytorów takich jak Niccolò Jommelli i Tommaso Traetta^[4]).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Wójcik 2006 ↓, s. 175.
↑ Wójcik 2006 ↓, s. 176.
↑ Wójcik 2006 ↓, s. 188.
↑ Wójcik 2006 ↓, s. 175–176.

Bibliografia

Danuta Wójcik: Abc form muzycznych. Kraków: Musica Iagellonica, 2006. ISBN 83-7099-061-4.

[CITEREFWójcik2006175-1] Wójcik 2006 ↓, s. 175.

[CITEREFWójcik2006176-2] Wójcik 2006 ↓, s. 176.

[CITEREFWójcik2006188-3] Wójcik 2006 ↓, s. 188.

[CITEREFWójcik2006175–176-4] Wójcik 2006 ↓, s. 175–176.

[1]

[2]

[3]

[4]