Przejdź do zawartości

Rakuska Polana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rakuska Polana
Rozdroże szlaków na południowo-wschodnim krańcu polany

Rakuska Polana[1][2], Wyżnia Polana Folwarska[3] (słow. Vyšná Folvarská poľana, Horná Folvarská poľana lub poľana pod Svišťovkou[2]) – położona na wysokości 1300–1350 m n.p.m. podłużna, zarastająca lasem polana na północno-wschodnich stokach Małej Rakuskiej Czubki w słowackich Tatrach Wysokich[4]. Dawniej stoki Małej Rakuskiej Czubki wypasane były przez mieszkańców słowackiej miejscowości Folwarki (od 1948 nosi ona nazwę Stráne), na pobliskiej Folwarskiej Polanie mieli oni swoją wolarnię (budynek, w którym przebywali pasterze wołów)[5].

9 sierpnia 1997 r. wydarzył się w tej okolicy bardzo rzadki w Tatrach przypadek. Turysta niemiecki, który zszedł ze ścieżki na niewielką polankę wśród kosówki, został zaatakowany przez dwuletniego niedźwiedzia, w wyniku czego doznał złamania dwóch żeber, kilku ran i wstrząsu mózgu[3].

Po zniesieniu wypasu Rakuska Polana niemal całkowicie zarosła lasem. Obecnie jest tu tylko rozdroże szlaków turystycznych Rázcestie Folvarská poľana[4].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
Szlak niebieski – tzw. Łomnicka Pętla, niebieski szlak od Łomnickiego Stawu przez Niżnią Rakuską Przełęcz i rozdroże na Rakuskiej Polanie do dolnej stacji kolei linowej na Łomnicę (stacja Start). Czas przejścia:
  • od Łomnickiego Stawu do Rakuskiej Polany 2.15 h, ↓ 1.45 h
  • od Rakuskiej Polany do Startu: 1 h, ↓ 1.15 h
Szlak zielony – zielony szlak łącznikowy od Rakuskiej Polany do rozdroża szlaków turystycznych na Folwarskiej Polanie. Jest to jeden z najkrótszych znakowanych szlaków turystycznych w Tatrach, ma mniej niż 500 m[1]. Czas przejścia 15 min, ↓ 20 min[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 35. ISBN 83-217-2472-8.
  3. a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  4. a b c Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
  5. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.