Przejdź do zawartości

Raimo Helminen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raimo Helminen
Ilustracja
Raimo Helminen w barwach Ilves ubrany w strój z 1985 (2008)
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1964
Tampere

Obywatelstwo

Finlandia

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1984, numer: 35 (2 runda)
New York Rangers

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
srebro Calgary 1988 hokej na lodzie
brąz Lillehammer 1994 hokej na lodzie
brąz Nagano 1998 hokej na lodzie

Raimo Ilmari Helminen (ur. 11 marca 1964 w Tampere) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, sześciokrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Koovee. Wieloletni zawodnik Ilves ze swojego rodzinnego miasta. W tym klubie rozpoczynał i kończył profesjonalną karierę zawodnika. Łącznie rozegrał w nim 16 sezonów. W dziewięciu ostatnich był kapitanem zespołu. W drafcie NHL z 1984 został wybrany przez New York Rangers. W barwach tego klubu rozegrał dwa sezony w NHL, a trzeci w innym nowojorskim zespole New York Islanders. Ponadto był przez siedem sezonów zawodnikiem szwedzkiej drużyny Malmö IF w rozgrywkach Szwecji. Karierę zawodniczą zakończył po sezonie 2007/2008.

Łącznie w latach 1992-2008 rozegrał 713 meczów w fińskiej SM-liiga, 226 w szwedzkiej Elitserien i 117 w NHL.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Był wielokrotnym reprezentantem Finlandii. W wieku juniorskim wystąpił na mistrzostwa Europy do lat 18 (1982) oraz na mistrzostwach świata do lat 20 (1983, 1984 – w drugim turnieju był najskuteczniejszym zawodnikiem i został uznany najlepszym napastnikiem). W tym czasie rozpoczął aktywną karierę seniorską, którą kontynuował przez kolejnych 18 lat (do 2004 rozegrał 330 spotkań).

Uczestniczył w turniejach na zimowych igrzyskach olimpijskich w 1984, 1988, 1992, 1994, 1998, 2002 (nieprzerwanie sześć kolejnych turniejów), w turniejach mistrzostw świata w 1989, 1990, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002 (łącznie jedenaście edycji) oraz Canada Cup 1987 i Pucharu Świata 1996.

W skali świata jest rekordzistą wśród hokeistów pod względem liczby występów na igrzyskach olimpijskich (sześć razy)[1]. W 2013 rekord Raimo Helminena wyrównał jego rodak Teemu Selänne.

Pożegnalny i ostatni mecz numer 331 w barwach kraju symbolicznie rozegrał 7 lutego 2008 w rodzinnym Tampere (Finlandia-Czechy 6:1, w ramach cyklu Euro Hockey Tour[2]). Łącznie zdobył dla Finlandii 207 punktów za 52 gole i 155 asyst[3].

W 2008 fińska federacja zastrzegła numer Helminena dla zawodników reprezentacji Finlandii (jest to jedno z dwóch takich uhonorowań zasług – prócz niego wyróżniony jest Jari Kurri). Koszulki z zastrzeżonymi numerami reprezentacji Finlandii są wywieszone w hali Hartwall Arena w Helsinkach.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]
  • Finlandia Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2010-2011), asystent trenera
  • Finlandia Ilves (2010-2012), asystent trenera
  • Finlandia Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2012), główny trener
  • Finlandia Ilves (2012-2013), główny trener
  • Kazachstan Barys Astana (2013-2015), asystent trenera
  • Kazachstan Reprezentacja Kazachstanu (2014/2015), asystent trenera
  • Finlandia Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2015/2016), asystent trenera
  • Finlandia Dinamo Ryga (2015-2016), asystent trenera
  • Finlandia Jokerit (2016-2019), asystent trenera
  • Finlandia Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2019/2020), główny trener
  • Finlandia Reprezentacja Finlandii (2019/2020), asystent trenera
  • Finlandia TPS (2020-2021), główny trener
  • Włochy HC Pustertal–Val Pusteria (2021-), główny trener

Tuż po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę szkoleniową. Prowadził ją równolegle jako asystent trenera w macierzystym klubie Ilves (trzy sezony SM-liiga w latach 2009-2012) oraz asystent selekcjonera reprezentacji Finlandii do lat 20 na turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2010 i 2011. Następnie został pierwszym szkoleniowcem w obu zespołach – prowadził kadrę Finlandii do lat 20 na MŚ 2012[4] (kadra przegrała mecz o brązowy medal) oraz prowadził Ilves od wiosny 2012 (zastąpił Tuomasa Tuokkolę) i następnie od jesieni w sezonie SM-liiga 2012/2013 (w jego trakcie w styczniu 2013 został zwolniony ze stanowiska[5]). W czerwcu 2013 został jednym z asystentów rodaka Ari-Pekki Selina, głównego szkoleniowca kazachskiej drużyny Barys Astana[6]. Ponadto został asystentem trenera reprezentacji Kazachstanu, swojego rodaka Ariego-Pekki Selina i pracował podczas turnieju MŚ 2014 (Kazachstan został wówczas zdegradowany z Elity)[7]. Został zwolniony z Barysu pod koniec września 2015. Został asystentem trenera kadry Finlandii do lat 20. Od października 2015 do początku stycznia 2016 był asystentem w łotewskim Dinamie Ryga[8][9]. Od lutego 2016 asystent w Jokericie Helsinki[10][11][12]. W sezonie Liiga (2020/2021) trener drużyny TPS[13]. W połowie listopada 2021 został ogłoszony nowym szkoleniowcem włoskiej drużyny HC Pustertal–Val Pusteria[14].

Sukcesy i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Raimo Helminen w barwach Ilves (2007)
Raimo Helminen w barwach Finlandii podczas ostatniego meczu w kadrze 7 lutego 2008
Raimo Helminen w barwach Finlandii podczas ceremonii zastrzeżenia jego numeru w reprezentacji 7 lutego 2008
Raimo Helminen (z prawej) w barwach Ilves podczas symbolicznego wznowienia meczu z Lukko. Krążek rzuca Lasse Oksanen (2008)
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
  • Sezon 1978/1979:
  • Mistrzostwa świata do lat 20 w 1984:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 11 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 13 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 24 punkty
    • Skład gwiazd turnieju
    • Najlepszy napastnik turnieju
  • SM-liiga 1987/1988:
    • Skład gwiazd
  • Elitserien 1992/1993:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów: 33 asysty
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 42 punkty
  • Elitserien 1993/1994:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 54 punkty (jako pierwszy obcokrajowiec w historii)
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów: 32 asysty
    • Zdobywca gola decydującego o mistrzostwie
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1995:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 7 asyst
  • SM-liiga 1996/1997:
    • Skład gwiazd
  • SM-liiga 1997/1998:
  • Mistrzostwa świata 1998:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 9 asyst
  • SM-liiga 1998/1999:
    • Skład gwiazd
  • SM-liiga 2001/2002:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców goli w osłabieniu: 4 gole
    • Najlepszy zawodnik miesiąca - październik 2001
Rekordy

Wyróżnienia i upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Raimo Helminen, 38, dresses for a sixth Olympics. iihf.com, 2002-02-15. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  2. Pięciu nowych w Galerii Sławy IIHF. hokej.net, 2011-12-02. [dostęp 2013-06-04]. (pol.).
  3. Raimo Helminen, 43, retires from international ice hockey after 331 appearances in a Finnish jersey. hs.fi. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  4. Entry list by team Finland. iihf.com, 2011-12-15. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  5. SM-liiga club Ilves fires coach. eurohockey.com, 2013-01-23. [dostęp 2013-06-04]. (pol.).
  6. Контракт подписан. hcbarys.kz, 2013-06-02. [dostęp 2013-06-04]. (ros.).
  7. http://stats.iihf.com/Hydra/387/IHM387000_33_71_0_KAZ.pdf
  8. Kluba ziņas — Hokeja kluba Dinamo Rīga oficiālā mājaslapa [online], www.dinamoriga.eu [dostęp 2017-12-03] (łot.).
  9. Kari Heikkilälle ja Raimo Helmiselle potkut [online], www.veikkaussivut.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-04] (fiń.).
  10. Helminen ensi kaudeksi valmennustiimiin | Jokerit.com [online], www.jokerit.com [dostęp 2017-12-03] (fiń.).
  11. Raimo Helminen Jokereihin! [online], www.iltalehti.fi [dostęp 2017-12-03] (fiń.).
  12. Helminen vahvistamaan Jokereiden valmennusryhmää - KHL - 08.02.2016 - Uutiset - Jatkoaika.com - Kaikki jääkiekosta [online], www.jatkoaika.com [dostęp 2017-11-20] (fiń.).
  13. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-25] (fiń.).
  14. x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-18].
  15. Olympic Hockey Record Book. nhl.com. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  16. IIHF class of 2012 honoured. iihf.com, 2012-05-20. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]