Przęśl skrzypowata

Przęśl skrzypowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	telomowe
Gromada	naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	gniotowe
Rząd	gniotowce
Rodzina	przęślowate
Rodzaj	przęśl
Gatunek	przęśl skrzypowata
	Nazwa systematyczna
	Ephedra equisetina Bunge; Beitr. Fl. Russl. 324 1852
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przęśl skrzypowata (Ephedra equisetina L.) – gatunek wiecznie zielonego krzewu z rodziny przęślowatych (Ephedraceae). Występuje w Azji Środkowej w Tienszanie.

Morfologia

Pokrój: Krzew gęsto rozgałęziony o wysokości 1,5-2,5 m. Gałęzie zielone, wzniesione, pokryte szarą korą.
Łodyga^[5]: Cienkie, cylindryczne, jasnozielone lub żółtawozielone łodygi o długości do 30 cm i średnicy 1–3 mm. Podłużnie prążkowane i lekko szorstkie. Długość międzywęźli waha się między 1 a 6 cm.
Liście^[5]: Liście naprzeciw i nakrzyżległe, zredukowane do pochew otaczających łodygę. Mają drobniutkie blaszki o długości 1,5–4 mm z 2 łatkami (rzadko 3) które są trójkątne i ostro zakończone. Szczyt szarawobiały, nasada rurkowata i czerwonawobrunatna lub czarnobrunatna.
Kwiaty: Roślina dwupienna. Kwiaty męskie w osłonce podobnej do okrywy kwiatowej i trzoneczka, żeńskie z osłonki i zalążka tworzą 1-kwiatowe kłoski.
Nasiona: W szyszko-jagodach koloru pomarańczowoczerwonego.

Surowiec zielarski^[5]: Ziele przęśli (Ephedrae herba) – wysuszone zielne łodygi przęśli skrzypowatej, przęśli chińskiej oraz Ephedra intermedia o zawartości minimum 1,0% efedryny.
Zastosowanie: W Chinach używana od 5 tysięcy lat. W liściach i zielonych gałązkach zawarty jest alkaloid efedryna, która pomocna jest w leczeniu astmy, przy niektórych schorzeniach nerwowych, w zatruciu alkoholem. W medycynie stosowany pod postacią chlorowodorku efedryny.^{[potrzebny przypis]}

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Gnetales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-05-08] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

P.S.P.S. Čikov P.S.P.S., Ju. P.J.P. Laptev Ju. P.J.P., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, HelenaH. Terpińska-Ostrowska (tłum.), Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1982, ISBN 83-09-00523-7, OCLC 69499305 .
Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
ZbigniewZ. Podbielkowski ZbigniewZ., Słownik roślin użytkowych, Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-00256-4, OCLC 69595653 .