Przejdź do zawartości

Polski Instytut Historyczny w Rzymie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polski Instytut Historyczny w Rzymie
Data założenia

1945

Data likwidacji

2003

Typ

badawczy

Państwo

 Włochy

Adres

Via Virginio Orsini 19/9, Rzym

brak współrzędnych

Polski Instytut Historyczny w Rzymie – instytucja naukowa istniejąca w Rzymie w latach 1945–2003.

Historia i działalność

[edytuj | edytuj kod]

Polski Instytut Historyczny w Rzymie powołany został 10 listopada 1945 roku (zatwierdzony przez władze włoskie w marcu 1946) z inicjatywy ks. Waleriana Meysztowicza. Wśród założycieli byli też: Karolina Lanckorońska, Henryk Paszkiewicz, Oskar Halecki. Oddział PIH istniał również przez wiele lat w Anglii. Celem instytutu było podkreślanie polskiego wkładu do cywilizacji zachodniej. Do 1977 roku siedziba PIH znajdowała się przy Via degli Scipioni 284 w Rzymie a następnie przy Via Virginio Orsini 19/9.

Instytut wydawał dwie serie źródłowe:

W latach 1954–1985 Polski Instytut Historyczny w Rzymie wydawał czasopismo „Antemurale”.

Po śmierci Karoliny Lanckorońskiej Instytut w 2003 został zlikwidowany, a jego zbiory biblioteczne i archiwalne przekazane do PAU w Krakowie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2005, s. 100–103.
  • Henryk Damian Wojtyska, Polski Instytut Historyczny w Rzymie (dawne i nowe inicjatywy badawcze i edytorskie), „Informationes” nr 4 (1991), s. 15–38, s. 206.
  • Karolina Lanckorońska, Polski Instytut Historyczny w Rzymie, „Rocznik PAU” (1992/1993), s. 235–240.
  • Jerzy Wyrozumski, Karoliny Lanckorońskiej wkład do badań nad historią Polski, „Prace Komisji Historii Nauki” 6 (2004), s. 67–77.
  • Baltazar Szczucki (pseudonim), Trzydzieści lat w służbie nauki polskiej. Działalność wydawnicza Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie, „Zeszyty Historyczne” 1976, z. 38, s. 156–168.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]