Przejdź do zawartości

Połęczyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Połęczyno
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Andrzeja Boboli
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Somonino

Liczba ludności (2022)

385[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-312[3]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0172557

Położenie na mapie gminy Somonino
Mapa konturowa gminy Somonino, na dole znajduje się punkt z opisem „Połęczyno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Połęczyno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Połęczyno”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Połęczyno”
Ziemia54°11′55″N 18°12′41″E/54,198611 18,211389[1]
Strona internetowa

Połęczyno (kaszub. Pòłãczëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino[4][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wieś położona jest na południowo-wschodnim skraju Wzgórz Szymbarskich przy drodze wojewódzkiej nr 224 (Wejherowo-Kartuzy-Egiertowo-Nowa Karczma-Skarszewy-Tczew), 0,3 km na zachód od drogi krajowej nr 20 ze Stargardu do Gdyni.

Wieś jest siedzibą sołectwa Połęczyno, w którego skład wchodzi również miejscowość Jekmuca (Jeknica). W kierunku północno-wschodnim znajduje się Jezioro Połęczyńskie.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Połęczyno[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0172563 Jekmuca część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 roku obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Połęczyna było Pollenschin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Pollenschin w 1942 roku została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na bardziej niemieckąPölschen.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisany jest zespół dawnego kościoła ewangelickiego z 1910 roku[6], nr rej.: A-1779 z 15.06.2009:

  • kościół, obecnie rzymskokatolicki filialny pw. św. Andrzeja Boboli,
  • cmentarz kościelny,
  • ogrodzenie murowano-kamienne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107711
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 951 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. a b GUS. Rejestr TERYT.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 44 [dostęp 2017-02-11].