Pistolet maszynowy Villar-Perosa
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
9 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy 25 lub 50 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
533 |
| Długość lufy |
320 mm |
| Masa | |
| broni |
6,5 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
320 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
1200–1500 strz./min (na jedną lufę) |
| Zasięg skuteczny |
120 m |
Pistolet maszynowy Villar-Perosa, VP, Pistole Mitragliatrice Vilar Perosa M15 – włoski podwójnie sprzężony pistolet maszynowy opatentowany w 1914 przez majora Bethela Abiela Revelliego. Broń ta była początkowo używana jako lotniczy karabin maszynowy, ale w późniejszym okresie przeszła na wyposażenie armii, gdzie była używana w roli „karabinu szturmowego” z racji bardzo wysokiej szybkostrzelności 3000 strzałów na minutę (1500 z jednej lufy). Villar-Perosa uważany jest za pierwszy pistolet maszynowy.
Revelli otrzymał patent na zaprojektowany przez siebie pistolet 8 kwietnia 1914 i sprzedał go firmie Villar-Persosa, która rozpoczęła seryjną produkcję tej broni. Zaprojektowana przez Revellego broń nie była konstrukcją oryginalną, ale pomniejszoną wersją cekaemu SIA skonstruowanego przez Giovanniego Agnellego (był to jeden z kilku przypadków skopiowania przez Revellego opatentowanej konstrukcji)[1]. W początkowym okresie pistolet maszynowy używany był jako broń pokładowa ówczesnych samolotów, ale pistoletowe pociski nie miały wystarczająco dużej energii kinetycznej aby skutecznie uszkodzić samoloty przeciwnika i rolę pistoletów maszynowych tego typu przejęły bardziej nadające się do tego karabiny maszynowe, a VP zostały przekazane armii jako broń piechoty. Pierwsze pistolety maszynowe tego typu trafiły do oddziałów w maju 1916, początkowo używane były jako broń typowo obronna – zostały zamocowane na ciężkich podstawach z tarczą, a do obsługi jednego pistoletu maszynowego wyznaczono aż 14 osób. VP używany był na poziomie kompanijnym – każdy batalion miał na stanie jeden pistolet maszynowy tego typu. Broń ta została po raz pierwszy użyta bojowo w dwunastej bitwie nad Isonzo. W późniejszym okresie I wojny światowej pistolety maszynowe tego typu były używane w roli ofensywnej – w tej formie używane były już bez tarczy pancernej i podstawy. W 1918 większość VP została przebudowana na pistolet maszynowy Beretta M1918.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bogusław Trzaskała. Zamek półswobodny. Część II. „Broń i Amunicja”. 2007. Nr. 4. s. 27–30. ISSN 1644-339x.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Roger Ford, The World’s Great Machine Guns, ISBN 1-84509-161-2: Polskie wydanie: Roger Ford, Artur (tł.) Bilski, Jerzy (tł.) Majszczyk: Historia broni maszynowej od roku 1860 do czasów współczesnych. Warszawa: Bellona, 1999. ISBN 83-11-08977-9.
- Villar Perosa 9mm MOD.15 SMG (ang.)