Przejdź do zawartości

Piotr Kłodkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Kłodkowski
Ilustracja
Piotr Kłodkowski i M. M. Pallam Raju (Nowe Delhi, 04.05.2011)
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

20 stycznia 1964

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: komunikacja międzykulturowa, wzorce kulturowe i cywilizacyjne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

19 grudnia 1996 – nauki o polityce
UJ

Habilitacja

styczeń 2010 – literaturoznawstwo
ISP PAN

Profesor nadzwyczajny
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Jednostka

Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji

Ambasador RP w Indiach
Okres spraw.

2009–2014

Poprzednik

Krzysztof Majka

Następca

Tomasz Łukaszuk

Piotr Kłodkowski (ur. 20 stycznia 1964) – polski orientalista, dziennikarz, laureat Nagrody im. Beaty Pawlak (2004) i Nagrody im. księdza Józefa Tischnera (2006). Ambasador RP w Indiach w latach 2009–2014.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1983–1989 studiował orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1986–1989 także filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1996 obronił pracę doktorską z literaturoznawstwa Homo mysticus hinduizmu i islamu. Mistyczny ruch bhakti i sufizm na Uniwersytecie Jagiellońskim (promotorka: prof. Jadwiga Pstrusińska). Od 2003 jest pracownikiem Wyższej Szkoły Zarządzania i Informatyki w Rzeszowie, od 2007 był profesorem nadzwyczajnym tej uczelni, kierował Instytutem Badań nad Cywilizacjami. W latach 2007–2008 był tymczasowo rektorem Wyższej Szkoły Społeczno-Gospodarczej w Tyczynie. W 2010 habilitował się na podstawie pracy O pęknięciu wewnątrz cywilizacji. Ideologiczny spór między modernistami a fundamentalistami w islamie i hinduizmie w XX i na początku XXI wieku w Instytucie Studiów Politycznych PAN. W 2014 został rektorem Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie.

Dziennikarstwo

[edytuj | edytuj kod]

Jest członkiem Zespołu miesięcznika „Znak”[1], Współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”, TVN24, w latach 2002–2008 prowadził audycję radiową „Pod własnym niebem” w Radiu Rzeszów. Jego cykl artykułów Doskonały smak Orientu, opublikowany w miesięczniku „Znak”, został w 2004 wyróżniony nagrodą im. Beaty Pawlak, a w 2006 wydany w formie książkowej.

Dyplomacja

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2009–2014 był ambasadorem RP w Indiach, akredytowanym także w Nepalu, Bangladeszu, na Sri Lance i Malediwach[2].

Książki

[edytuj | edytuj kod]
  • Homo mysticus hinduizmu i islamu. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1998, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-72-5.
  • Jak modlą się Hindusi: antologia modlitw (2000) – wybór, wstęp i przypisy
  • Wojna światów?: o iluzji wartości uniwersalnych (2002)
  • O pęknięciu wewnątrz cywilizacji: ideologiczny spór między modernistami a fundamentalistami w islamie i hinduizmie w XX i na początku XXI wieku (2005) – nagrodzony nagrodą im. księdza J. Tischnera
  • O pęknięciu wewnątrz cywilizacji. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2005. ISBN 83-89899-20-5. – nagrodzony nagrodą im. księdza J. Tischnera
  • Doskonały smak Orientu (2006)
  • Islam. między stereotypem a rzeczywistością (2006) – razem z Agatą Marek
  • Nepal. Od królestwa do republiki (2008) – razem z Anną Siewierską-Chmaj
  • Imperium boga Hanumana. Indie w trzech odsłonach (2018)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Redakcja i Zespół "Znaku. [dostęp 2013-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-20)].
  2. Ambasador [online], 5 lutego 2013 [dostęp 2018-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]