Przejdź do zawartości

Piotr Dardziński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Dardziński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1972
Krynica-Zdrój

Zawód, zajęcie

politolog, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego (2015–2019)

Partia

PO, Polska Razem, Porozumienie

Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Bartłomiej Dardziński (ur. 6 października 1972 w Krynicy-Zdroju[1]) – polski polityk, politolog, doktor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki. W latach 2015–2018 podsekretarz stanu, a w latach 2018–2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył studia politologiczne i dziennikarskie[2]. Był stypendystą Uniwersytetu we Fryburgu w Szwajcarii. Został absolwentem programu menadżerskiego, realizowanego przez IESE Business School w Barcelonie[3].

W 2002 uzyskał na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora na podstawie pracy pt. Ordoliberalna koncepcja ładu politycznego, społecznego i ekonomicznego w myśli politycznej Wilhelma Roepkego. Od 2001 do 2004 wykładał w Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu. Był wykładowcą w Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie, współorganizował studium podyplomowe „Życie i myśl Jana Pawła II”. Zatrudniony w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ.

Redagował „Azymut” (społeczny dodatek do „Gościa Niedzielnego”)[4]. Członek Klubu Jagiellońskiego, od stycznia 1999 do stycznia 2001 jego wiceprezes[5]. W latach 2010–2013 należał do Platformy Obywatelskiej[4]. Był wiceprezesem Instytutu Tertio Millennio oraz dyrektorem Centrum Myśli Jana Pawła II.

Od 2011 do 2013 był dyrektorem gabinetu politycznego ministra sprawiedliwości Jarosława Gowina. W 2013 został koordynatorem ogólnopolskim powołanego przez byłego ministra ruchu „Godzina dla Polski”. 14 grudnia tego samego roku objął funkcję wiceprezesa powstałej na bazie GdP partii Polska Razem[6]. Pełnił ją przez około rok. 19 listopada 2015 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wchodził w skład zarządu powstałej w listopadzie 2017 z przekształcenia Polski Razem partii Porozumienie[7]. W lipcu 2018 przeszedł z funkcji podsekretarza stanu na stanowisko sekretarza stanu w MNiSW[8]. Zakończył jej pełnienie 1 kwietnia 2019, kiedy został powołany na prezesa Sieci Badawczej Łukasiewicz[9]. Zrezygnował z tej funkcji w lutym 2023[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2017-05-06].
  2. ↑ Komitet honorowy obchodów XX-lecia. smith.org.pl, 1 października 2009. [dostęp 2015-11-20].
  3. ↑ Piotr Dardziński został prezesem Sieci Badawczej Łukasiewicz. gov.pl, 1 kwietnia 2019. [dostęp 2019-10-04].
  4. ↑ a b Stefan Sękowski: Nie lubię mówić: „nie da się”. gosc.pl, 2 stycznia 2014. [dostęp 2015-11-20].
  5. ↑ Poprzednie Zarządy. kj.org.pl. [dostęp 2015-11-20].
  6. ↑ Polska Razem ma już władze. gosc.pl, 14 grudnia 2013. [dostęp 2015-11-20].
  7. ↑ Michał Kolanko: „Porozumienie” stało się faktem. rp.pl, 4 listopada 2017. [dostęp 2017-11-04].
  8. ↑ Dr Piotr Dardziński – sekretarzem stanu w MNiSW. naukawpolsce.pap.pl, 24 lipca 2018. [dostęp 2018-07-28].
  9. ↑ Katarzyna Florencka: Piotr Dardziński powołany na prezesa Sieci Badawczej Łukasiewicz. rp.pl, 1 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-01].
  10. ↑ Cezary Szczepański: Piotr Dardziński zrezygnował z funkcji prezesa Centrum Łukasiewicza. mycompanypolska.pl, 15 lutego 2023. [dostęp 2023-02-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Dardziński&oldid=71776529”