Przejdź do zawartości

Peer Augustinski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Peer Augustinski[1] (ur. 25 czerwca 1940 w Berlinie, zm. 3 października 2014 w Overath k. Kolonii) – niemiecki aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i głosowy, prezenter telewizyjny, lektor audiobooków, oficjalny aktor dubbingowy Robina Williamsa.

Peer Augustinski
Ilustracja
Peer Augustinski, maj 2009
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1940
Berlin

Data i miejsce śmierci

3 października 2014
Overath k. Kolonii

Zawód

aktor teatralny, telewizyjny, filmowy, dubbingowy, prezenter telewizyjny, lektor audiobooków

Współmałżonek

1. Ute Augustinski, 2. Gisela Augustinski

Lata aktywności

1964 - 2013

Faksymile
własnoręczny podpis

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem koncertmistrza i wiolonczelistki. Ojciec zginął podczas II wojny światowej. Matka po wojnie występowała w orkiestrze cyrkowej, sposobiąc syna do kariery muzycznej. Dzieciństwo spędził w Ribnitz-Damgarten we Wschodnich Niemczech. W wieku ośmiu lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1954 rozpoczął naukę w szkole muzycznej w Neustrelitz. Wprawdzie opanował grę na sześciu instrumentach, jednak nigdy nie podjął pracy jako zawodowy muzyk. W 1957 przeniósł się do Republiki Federalnej Niemiec, a następnie w 1961 rozpoczął studia w renomowanej szkole teatralnej im. Maxa Reinhardta w Berlinie[2].

Kariera aktorska

[edytuj | edytuj kod]
Peer Augustinski (z mikrofonem z tyłu) 1972

W 1964 rozpoczął karierę jako aktor teatralny we Frankońskim Teatrze „Schloss Maßbach”, gdzie występował do 1966. Następnie grał na scenach teatrów w Hof (1966–1968), Flensburgu (1968–1970), Kilonii (1970–1972) i Kolonii (1972-1977). W późniejszym okresie pracował jako niezależny aktor. Na deskach teatralnych zaprezentował wiele ról, nadając im zawsze osobisty rys. Odbył tournee po Niemczech, Austrii i Szwajcarii.

Ogromną popularność osiągnął dzięki kultowemu serialowi Michaela Pfaffhara „Klimbim” – niemieckiej wersji amerykańskiego serialu komediowego „Laugh In”. Jako gość szalonej rodziny Klimbimów był od 1976 ulubieńcem telewidzów w całym kraju. Gościł na stałe na ekranie, prezentując niespotykaną wszechstronność w rolach komediowych, licznych serialach i jednorazowych produkcjach. Występował również gościnnie w popularnych filmach kryminalnych, a także odnosił sukcesy jako prezenter telewizyjny m.in. w kilkakrotnie nagradzanym magazynie satyrycznym „Fiktiv”. W 1999 otrzymał Srebrną Różę Montreux za osiągnięcia aktorskie.

Pracował jako aktor dubbingowy dla Tima Allena, Jeffa Danielsa, Dudleya Moora i Jeana Reno. W niemiecko-francuskim filmie animowanym "Asterix podbija Amerykę" (1994) zagrał tytułową rolę. Ponadto m.in. w: "Głupi i głupszy" (1994), "Toy Story" (1995) "Toy Story 2" (1999), "Gangi Nowego Jorku" (2002). Był oficjalnym aktorem dubbingowym Robina Williamsa[3]. Z wyjątkiem Peddlera w "Aladynie", użyczał głosu Williamsowi we wszystkich filmach i rolach telewizyjnych, poczynając od "Chwytaj dzień" (1886) do "Czekając na cud" (2004). Do najbardziej znanych filmów z jego udziałem jako aktora głosowego należą: „Good Morning, Vietnam” (1987), "Stowarzyszenie Umarłych Poetów” (1989), „Przebudzenia” (1990), „Fisher King” (1991), "Zabaweczki" (1992), „Buntownik z wyboru” (1997). Gdy Robin Williams otrzymał w 1997 Oscara za ostatni z wymienionych filmów, wysłał Augustinskiemu miniaturkę statuetki z dopiskiem[4]:

Dziękuję za uczynienie mnie sławnym w Niemczech. (Thank you for making me famous in Germany.) Robin Williams

Walka z chorobą

[edytuj | edytuj kod]

5 listopada 2005, podczas nagrywania audiobooka, przeszedł udaru mózgu. Od tego czasu wymagał opieki z powodu jednostronnego paraliżu, stopniowo wracając do ograniczonej aktywności. Podczas publicznych wystąpień w programach telewizyjnych opisywał konsekwencje swojej choroby i postępy w leczeniu. Na kilka tygodni przed 70. urodzinami zaprezentował swoją książkę „Jak grom z jasnego nieba - moje burzliwe życie przed i po udarze”, będącą "ekscytującym połączeniem relacji pacjenta i wiedzy eksperckiej" fizjoterapeutki z Tybingi Doris Brötz. Książka ukazała się również w formie audiobooka z jego głosem. Dzięki żelaznej dyscyplinie i pomocy żony Giseli, zdołał odzyskać częściową sprawność i powrócić do pracy w zawodzie. Ponownie przejął dubbingowanie Robina Williamsa w amerykańskim dramacie „Cudowne dziecko” (2007), a następnie w komedii "Noc w muzeum 2" (2009). W 2007 wziął udział jako Poncjusz Piłat w pierwszym scenicznym czytaniu Biblii w tłumaczeniu Marcina Lutra, zainicjowanym przez Niemieckie Towarzystwo Biblijne[5]. W czerwcu 2008 pojawił się w Kolonii na czytaniu thrillera Chandlera McGrew „Cold Heart[6]. Zwycięstwo nad niepełnosprawnością świętował w 2010 występem w Komödie Fürth w sztuce brytyjskiego pisarza Raya Cooneya "Wszyscy na zwolnieniu"[7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Peer Augustinski był dwukrotnie żonaty. Z Ute Augustinski miał dwoje dzieci: Olivię (ur. 1964) i Peer-juniora (ur. 1966). Olivia Augustinski jest aktorką[8] i modelką[9], wystąpiła m.in. w serialu ARD "Marienhof" nadawanym na kanale "Das Erste"[10]. W 1972 Peer Augustinski ożenił się z Giselą Ferber, z którą miał syna Berndta - producenta muzycznego[11]. Był kuzynem aktora teatralnego i dubbingowego Rolfa Schulta. Pod koniec życia mieszkał w Overath k. Kolonii. Zmarł w wieku 74 lat wskutek powikłań po epilepsji, niecałe dwa miesiące po Robinie Williamsie[12].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977: Pariser Geschichten
  • 1980: Susi – Paul
  • 1982: Krimistunde
  • 1983: Hanna von acht bis acht
  • 1984: Abgehört
  • 1987: Dies Bildnis ist zum Morden schön – Gerald Waddington
  • 19901993: Der Millionenerbe
  • 1990: Liebesgeschichten
  • 1993: Vater braucht eine Frau – Karli Schultheiss
  • 1995: Hotel Mama – Benno Behrens
  • 1997: Hotel Mama - Die Rückkehr der Kinder – Benno Behrens
  • 2002: Abendstimmung – Hilmar Dornhauser

Role głosowe

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Jak grom z jasnego nieba - moje burzliwe życie przed i po udarze. (we współpracy z terapeutką Doris Brötz), Trias Verlag, 2010, ISBN 978-3-8304-3534-1

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1999: Srebrna Róża Montreux
  • 2009: Nagroda Publiczności (Die Silhouette) w kategorii "za całokształt osiągnięć dla aktora głosowego"

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peer Augustinski [online], www.steffi-line.de [dostęp 2021-05-23].
  2. Peer Augustinski [online], IMDb [dostęp 2021-05-23].
  3. Synchronsprecher von Robin Williams buchen | Media-Paten.com [online], www.media-paten.com [dostęp 2021-10-14].
  4. Peer Augustinski: Wie Peer Augustinskis Stimme Bekanntheit erlangte [online], vip.de [dostęp 2021-05-24] (niem.).
  5. Peer Augustinski - zxc.wiki [online], de.zxc.wiki [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  6. BOOKS [online], Chandler McGrew [dostęp 2021-05-25] (ang.).
  7. Augustinskis Comeback [online], nordbayern.de [dostęp 2021-05-23] (niem.).
  8. Olivia Augustinski bei filmmakers [online], filmmakers.de [dostęp 2021-05-25].
  9. Neu bei RTL: Berlin Models mit Olivia Augustinski, Marc Eggers und Julian ... [online], www.aedt.de [dostęp 2021-05-25].
  10. Olivia Augustinski [online], IMDb [dostęp 2021-05-23].
  11. NOSTRUM | Shows + Photos + Biography + More | Portland Show-Guide [online], pc-pdx.com [dostęp 2021-05-23].
  12. WELT, Mit 74 Jahren : Schauspieler Peer Augustinski ist tot, „DIE WELT”, 5 października 2014 [dostęp 2021-05-24].