Pasztunizacja
Pasztunizacja (paszto پښتون جوړونه) lub patanizacja[1][2][3] bądź afganizacja[4][5][6] – dobrowolny lub przymusowy[7][8] proces przyswajania języka paszto i kultury pasztuńskiej[9].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki pasztunizacji sięgają VIII i IX wieku; wówczas na terenie dzisiejszego Afganistanu osiedlały się ludy tureckie, które z czasem zaczęły asymilować się z mieszkającymi tam plemionami pasztuńskimi[10] . Jednym z takich ludów byli Chaladżowie, którzy zamieszkiwali regiony Ghazni, Kalatu i Zabulistanu. Zawierali oni małżeństwa z miejscowymi Pasztunami oraz stopniowo przyjmowali ich kulturę. Część Chaladżów opuściła teren Afganistanu i przeniosła się na teren subkontynentu indyjskiego, w XIII wieku założyli oni Sułtanat Delhijski oraz rządzącą nim dynastię Chaldżiów[11][12][13][14][15].
Proces pasztunizacji był przeprowadzany również poprzez osiedlanie się Pasztunów na terenach zamieszkiwanych przez inne ludy[16], które pod wpływem silnej pozycji politycznej Pasztunów przyjmowały ich kulturę oraz język[17]; odbywało się to na początku XVI wieku w regionie Peszawaru leżącego ówcześnie w granicach Sułtanatu Delhijskiego[18]. Proces ten nasilił się w Imperium Durrani założonym przez Ahmeda Szaha Abdalego w połowie XVIII wieku; Pasztuni osiedlali się wówczas na północy kraju, zdominowanej przez Persów[16]. Pasztuńskie osadnictwo w tym tereni było również inicjowane przez Imperium Brytyjskie w latach 80. XIX wieku; miało to na celu powstrzymać potencjalną rosyjską ekspansję w kierunku Indii[19]. W ramach pasztunizacji, pod koniec XIX wieku w Afganistanie miały miejsce prześladowania ludności hazarskiej[20].
Panujący w latach 1919-1929 król Afganistanu Amanullah Chan mianował Mohammada Gula Chama Momanda na wicegubernatora Balchu; prowadził politykę pasztunizacji między innymi poprzez zmianę persko- i tureckojęzycznych nazw geograficznych na pasztuńsko języczne oraz poprzez przekazywanie pastwisk ludności pasztuńskiej, które należały wcześniej do Tadżyków i Uzbeków[21]. Pasztunizacja była realizowana również w prowincjach Dżozdżan, Sar-e Pol i Farjab; w tych regionach używanie nie-pasztuńskich nazw miejscowości było karane grzywną[21].
Kolejni królowie Afganistanu, Mohammad Nader Szah i Mohammad Zaher Szah, również próbowali kontynuować politykę pasztunizacji[22][23]. W 1939 roku zaprzestano nauczania w afgańskich szkołach w języku perskim, zastępując go językiem paszto[24]. Nieznajomość tego języka przez uczniów przyczyniła się do paraliżu afgańskiego systemu edukacji oraz upowszechnienia się zjawiska analfabetyzmu[24]. Po kilku latach władze przywróciły w perskojęzycznych regionach naukę w języku perskim[24]. W latach 1939–1978 prowadzono kursy języka paszto, obowiązkowe dla afgańskich urzędników oraz pracowników banków; nie przyniosły one oczekiwanych rezultatów, ponieważ większość perskojęzycznych osób uczęszczających na te kursy nie potrafiła czytać ani pisać w języku paszto[24].
Podczas władzy Talibów, w zamieszkanej głównie przez Uzbeków prowincji Farjab ludność nie mogła posługiwać się ojczystym językiem, była zmuszana do używania języka paszto[8][25].
Część Ajmaków zamieszkujących afgańską prowincję Ghor przyjęła język paszto[26]. Aktualnie pasztunizacji podlegają również Tadżycy i Uzbecy, którzy osiedlają się na terenach zamieszkanych przez Pasztunów[9].
Krytyka i kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Ludność perska zamieszkująca Afganistan krytykowała wydawanie nowych dokumentów tożsamości wyłącznie w języku paszto[27], mimo że język perski również ma w tym kraju status języka urzędowego[28]. Kontrowersyjny był również sposób rejestrowania pochodzenia etnicznego w elektronicznych aktach urodzenia poprzez uznanie wszystkich mieszkańców Afganistanu za Afgańczyków; według ludności niepasztuńskiej, taki sposób rejestracji pochodzenia narzuca im pasztuńską tożsamość etniczną[29][30].
Według Międzynarodowej Grupy Kryzysowej, były prezydent Afganistanu Aszraf Ghani dokonywał nominacji w rządzie wyłącznie na podstawie pochodzenia etnicznego[a][31].
W 2016 roku jeden z pracowników biura prezydenckiego ujawnił rozwiązania umożliwiające zwalnianie z niego osób o innej etniczności niż pasztuńska, by na ich miejsce zatrudniać Pasztunów[32].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aszraf Ghani jest etnicznie Pasztunem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nayak 1984 ↓, s. 189.
- ↑ Ahmed 1997 ↓, s. 108.
- ↑ Institute of Objective Studies 1989 ↓, s. 39.
- ↑ Gilles Dorronsoro: Afghanization. carnegieendowment.org, 2009-09-23. (ang.).
- ↑ Ron Synovitz: Karzai's Takeover Of Afghan Election Watchdog Raises Concerns. rferl.org, 2010-02-23. (ang.).
- ↑ Malik 1987 ↓, s. 431.
- ↑ Zahir Ahmadi (ظاهر احمدی): پشتونیزم منحیث دستگاهی برای سرکوب غیر پشتون ها و زنگ خطر برای تمام اقوام غیر پشتون. kabulpress.org, 2021-02-06. (pers.).
- ↑ a b آیا طالبان به دنبال یکدستسازی قومی در افغانستان هستند؟. parsi.euronews.com, 2021-08-11. (pers.).
- ↑ a b Banting 2003 ↓, s. 14.
- ↑ Baxter 1997 ↓.
- ↑ Chaurasia 2002 ↓, s. 28.
- ↑ Yunus i Parmar 2003 ↓, s. 97.
- ↑ Cavendish 2006 ↓, s. 320.
- ↑ Khaljī dynasty, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ Thorpe i Thorpe 2009 ↓, s. 63.
- ↑ a b Meri 2006 ↓, s. 713.
- ↑ Lansford 2003 ↓, s. 16.
- ↑ Arlinghaus 1988 ↓, s. 17.
- ↑ Christian Bleuer: State-Building, Migration and Economic Development on the Frontiers of Northern Afghanistan and Southern Tajikistan. journals.sagepub.com, 2012-01-01. (ang.).
- ↑ Elyas Alavi: The Forgotten People. parsejournal.com. (ang.).
- ↑ a b Kuszan 1999 ↓, s. 148-187.
- ↑ Rubin 2002 ↓, s. 66.
- ↑ Atabaki i O'Kane 1998 ↓, s. 208.
- ↑ a b c d Pohaniar 1997-1998 ↓, s. 188-189.
- ↑ حذف زبان ازبیكي در مكاتب فاریاب از سوي طالبان. avapress.com, 2020-10-29. [dostęp 2021-10-27]. (pers.).
- ↑ Vogelsang 2002 ↓, s. 18.
- ↑ حذف گذشته فرهنگی ملیت های افغانستان با توزیع تذکره تابعیت الکترونیکی. jawedan.com, 2009-03-24. (pers.).
- ↑ اعتراض فارسی زبانان به کارت هویت جدید اتباع افغانستان که تنها به زبان پشتو است. rfi.fr, 2011-04-17. (pers.).
- ↑ اشرفغنی با درج کلمه 'افغان' و قومیت در شناسنامههای الکترونیکی موافقت کرد. bbc.com, 2017-03-02. (pers.).
- ↑ جنجال بر سر واژه 'افغان' مانع توزیع شناسنامههای الکترونیک در افغانستان. bbc.com, 2015-09-15. (pers.).
- ↑ گروه بینالمللی بحران: ادامه اختلافهای غنی و عبدالله ثبات افغانستان را متزلزل کرده. bbc.com, 2017-04-10. (pers.).
- ↑ Ehsan Navid (احسان نوید): در گروه تلگرام ادارهی امور ریاستجمهوری چه میگذرد؟. etilaatroz.com, 2017-07-16. (pers.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pandav Nayak, Pakistan, society and politics, 1984 .
- Hafeez Malik, Soviet-American relations with Pakistan, Iran and Afghanistan, 1987, ISBN 0-333-40853-5 .
- Joseph Theodore Arlinghaus, The Transformation of Afgham Tribal Society: Tribal Expansion, Mughal Imperialism and the Roshaniyya Insurrection, 1450-1600, 1988, OCLC 18996657 .
- Institute of Objective Studies: Journal of Objective Studies, Volume 1. 1989.
- Akbar Salahuddin Ahmed, Pakistan Society: Islam, Ethnicity, and Leadership in South Asia, 1997, ISBN 978-0195778373 .
- Craig Baxter, Islamic Conquest, 1997 .
- Sejjed Masud Pohaniar, ظهور مشروطیت و قربانیان استبداد در افغانستان, 1997–1998 .
- Touraj Atabaki, John O'Kane, Post-Soviet Central Asia, 1998, ISBN 1-86064-327-2 .
- Ghulam Hazrat Kuszan, سرگذشت ملت مظلوم افغانستان در مسیر سدهٔ بیستم, 1999 .
- Radhey Shyam Chaurasia, . History of medieval India: from 1000 A.D. to 1707 A.D, 2002, ISBN 81-269-0123-3 .
- Barnett Richard Rubin, The fragmentation of Afghanistan: state formation and collapse in the international system, 2002, ISBN 0-300-09519-8 .
- Willem Vogelsang, The Afghans, 2002, ISBN 0-631-19841-5 .
- Erinn Banting, Afghanistan - The People, 2003, ISBN 0-7787-9336-2 .
- Tom Lansford, A Bitter Harvest: US foreign policy and Afghanistan, 2003, ISBN 0-7546-3615-1 .
- Mohammad Yunus, Aradhana Parmar, South Asia: a historical narrative, 2003, ISBN 0-19-579711-6 .
- Marshall Cavendish, World and Its Peoples: The Middle East, Western Asia, and Northern Africa, 2006, ISBN 0-7614-7571-0 .
- Josef Waleed Meri, Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia, 2006, ISBN 0-415-96691-4 .
- Showick Thorpe, Edgar Thorpe, The Pearson General Studies Manual 2009, 1/e, 2009, ISBN 978-81-317-2133-9 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bedrohte iranische Sprachen bewahren (niem.)
- Brief History of the Hazaristan Independence Movement (ang.)
- Ethnic Groups in Afghanistan (ang.)
- Ethnicity and Tribe (ang.)
- Five Nations that Deserve to be Independent (ang.)
- Language and Literacy (ang.)
- Wer ist ein Afghane? (niem.)
- What peace means for Afghanistan’s Hazara people? (ang.)
- Wie fünf Forschende für die Sprachen der Pamir-Region kämpfen (niem.)
- ادامه جنجال 'دانشگاه یا پوهنتون' در مجلس افغانستان (pers.)