Park Narodowy Timanfaya
Panorama z punktu widokowego | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Wspólnota autonomiczna | |
Położenie | |
Data utworzenia | |
Położenie na mapie Wysp Kanaryjskich | |
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego | |
29°00′N 13°44′W/29,000000 -13,733333 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Timanfaya (hiszp. Parque Nacional de Timanfaya) – hiszpański park narodowy, znajdujący się na wyspie Lanzarote, w archipelagu Wysp Kanaryjskich, powstały na terenach wulkanicznych, który swój obecny wygląd zawdzięcza potężnej erupcji w latach 1730 do 1736. W tym okresie codziennie przez 6 lat z około 300 kraterów znajdujących się na tym obszarze, wypływało około 48 mln3 lawy. Do kolejnej erupcji doszło jeszcze w 1824. W sumie park narodowy zajmuje 51,07 km²[1]. Alternatywna nazwa parku to Góry Ognia (Montañas del Fuego).
Do chwili obecnej w Timanfaya można poczuć wulkaniczny charakter wyspy – kamienie znajdujące się kilka centymetrów pod ziemią mają do 100 °C, a na głębokości 10 metrów temperatura dochodzi do 600 °C. Personel parku udowadnia prawdziwość powyższych pomiarów, organizując pokazy polegające na wrzucaniu do dołów w ziemi suchych gałęzi, które natychmiast się zapalają, czy wlewając wodę do szczelin w ziemi, które natychmiast zagotowana wybucha na kształt gejzera.
-
Wybuch „gejzera”
-
Lawa wulkaniczna
-
Wąska droga otoczona zastygłą lawą
Na jednym z wulkanicznych stożków znajduje się punkt widokowy, który został zaprojektowany przez Césara Manrique oraz restauracja El Diablo, która serwuje dania z grilla ogrzewanego przez ciepło wulkaniczne[2]. Po terenie parku organizowane są objazdowe autokarowe wycieczki tzw. Ruta de los Volcanes.
W 1993 UNESCO uznało teren parku za rezerwat biosfery[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- A. Werelich, Degustacja wina na Marsie?, 1 grudnia 2014 (winnice w regionie La Geria - Park Timanfaya)