Park Narodowy Sanriku
 Rikuchū Kaigan | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
Honsiu (Honshū) |
Położenie na mapie Japonii  | |
| 39°29′56,0400″N 141°54′14,4000″E/39,498900 141,904000 | |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Sanriku (jap. 三陸復興国立公園 Sanriku Fukkō Kokuritsu Kōen)[1][a] – park narodowy w Japonii, utworzony w 2013 roku, poprzez połączenie:
- Parku Narodowego Rikuchū Kaigan (Rikuchu Kaigan National Park, Rikuchū Kaigan Kokuritsu Kōen) z
- Prefekturalnym Parkiem Natury Tanesashi Kaigan Hashikami-dake (Tanesashi Kaigan Hashikamidake Prefectural Natural Park, Tanesashi Kaigan Hashikami-dake Kenritsu Shizen Kōen)[2].
W 2015 roku Ministerstwo Środowiska rozszerzyło park o dawny Quasi-Park Narodowy Minami-Sanriku Kinkazan i planuje dalsze poszerzenie o parki prefekturalne.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Park ma około 220 km długości, obejmując relatywnie wąski pas części wschodniego, pacyficznego wybrzeża wyspy Honsiu (Honshū) od miasta Hachinohe w prefekturze Aomori poprzez prefekturę Iwate do miasta Kesennuma w prefekturze Miyagi[3].
Decyzja o połączeniu parków i rekonstrukcji wybrzeża była wynikiem ogromnych zniszczeń powstałych wskutek trzęsienia ziemi i tsunami w regionie Tōhoku w 2011 roku. Ten park narodowy nie przypomina żadnego innego w Japonii[3].
Niektóre z największych japońskich portów rybackich znajdują się w: Hachinohe, Miyako, Kamaishi, Ōfunato i Kesennuma[3].
Fauna i flora
[edytuj | edytuj kod]Wybrzeże jest lęgowiskiem ptaków morskich, takich jak mewa śmieszka (Chroicocephalus ridibundus) oraz siedliskiem różnorodnej roślinności morskiej, która stworzyła unikalne środowisko przybrzeżne. W płytkich wodach utworzyły się ławice traw morskich i wodorostów, wspierając różnorodność biologiczną obszaru morskiego[3].
W regionie tym występują przybrzeżne zbiorowiska roślin, a klify, wydmy, obszary trawiaste i słone bagna porośnięte są drzewami i krzewami. Rosną tam m.in. sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora), kryptomeria japońska (Cryptomeria japonica) i azalia Kaempfera (Rhododendron kaempferi). Można również spotkać lokalnie rzadkie rośliny, jak shirobana-shakunage (Rhododendron fauriei)[4], czy dziewiczy las drzew tabu (Machilus thunbergii, syn. Persea thunbergii)[3].
Obszar ten jest szczególnie ważny jako teren lęgowy ptaków morskich, a wyspy Hide-jima i Sangan-jima są jedynymi terenami lęgowymi w Japonii nawałnika burzowego (Hydrobates pelagicus). Obszar ten jest również siedliskiem ptaków drapieżnych, takich jak sokół wędrowny (Falco peregrinus) i rybołów (Pandion haliaetus'). Żyją tam również: terpugowate (Hexagrammidae), jeżowce (Echinoidea), słuchotki (Haliotidae)[3].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oryginalna nazwa japońska: Sanriku Fukkō Kokuritsu Kōen to dosł. Park Narodowy Rekonstrucji [regionu] Sanriku. Utworzenie powiększonego parku jest wynikiem decyzji władz o rekonstrukcji wybrzeża Pacyfiku po bardzo silnym trzęsieniu ziemi i uderzeniu tsunami w 2011 roku. Regionalna nazwa Sanriku (lub Rikushū) pochodzi od trzech dawnych prowincji: Rikuzen, Rikuchū, Rikuō (Mutsu). Jest też równoznaczna z wąskim pasem wybrzeża należącego do trzech obecnych prefektur: Aomori, Iwate, Miyagi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 604. ISBN 978-4-385-13107-8.
- ↑ 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 147, 148, 149. ISBN 978-4-415-11272-5.
- ↑ a b c d e f Sanriku Fukko (reconstruction) National Park, Characteristics. Tohoku Regional Environment Office. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
- ↑ Misao Tatewaki: List of Plants of the Island of Okushiri. Hokkaido University, 1940. [dostęp 2023-06-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna parku Sanriku Fukkō National Park (ang. • jap.)
- Mapa Sanriku Fukkō National Park (ang.)
- Artykuł Japan Times o łączeniu parków (ang.)
- Informator o parku (ang.)
- Kitayamazaki Cliffs (opis i zdjęcia) (ang.)