Przejdź do zawartości

Płoskinia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płoskinia
wieś
Ilustracja
Budynek poczty i biblioteki w Płoskini
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

braniewski

Gmina

Płoskinia

Liczba ludności (2006)

460

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

14-526[2]

Tablice rejestracyjne

NBR

SIMC

0155458

Położenie na mapie gminy Płoskinia
Mapa konturowa gminy Płoskinia, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Płoskinia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Płoskinia”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Płoskinia”
Położenie na mapie powiatu braniewskiego
Mapa konturowa powiatu braniewskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Płoskinia”
Ziemia54°16′14″N 19°56′15″E/54,270556 19,937500[1]

Płoskinia (niem. Plasswich) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia[3][4].

Miejscowość jest siedzibą gminy Płoskinia.

W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Płoskinia. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Płoskinia[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0155464 Płoskinia-Kolonia część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana była w 1301 roku jako Scolyten – nazwa pruska. Wieś lokowana była w 1305 r. przez kapitułę warmińską na obszarze 82 włók. W XIV wieku powstał tu młyn wodny i karczma.

W roku 1583 kapituła przekazała młyn Mateuszowi Kostrzewie. W XVI wieku w Płoskini funkcjonowała szkoła parafialna. Wieś została zniszczona w czasie wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629.

We wsi znajduje się plebania z drugiej połowy XVIII w., dwie kapliczki z XIX w., przystanek autobusowy, ośrodek zdrowia, apteka oraz urząd pocztowy.

Kościół

[edytuj | edytuj kod]

Gotycki kościół parafialny pw. św. Katarzyny wybudowano w latach 1340–1360, wieża dobudowana w 1380, prezbiterium przebudowane w 1654 r. ołtarz główny z 1721 r. Świątynia była regotyzowana w 1881-1883. Potężna wieża posiada dach osłonięty szczytami, całą jej długość przecinają blendy. W kościele zachowała się polichromia na stropie i ścianie tęczowej ze sceną Sądu Ostatecznego z XVII w. Ambona manierystyczna z połowy XVIII w. W kościele znajduje się niezwykle cenny zespół witraży. Witraże prezbiterium stanowią pierwszą potwierdzoną realizację warsztatu Josefa Marii Machhausena (1849-1894) z Koblencji w Prusach Wschodnich (korespondencja z kapitułą fromborską zaczyna się dopiero w 1886 roku). Mając na uwadze fakt krótkiej działalności artysty w ogóle (22 lata). Od przejęcia po ojcu warsztatu w 1872 roku do jego przedwczesnej śmierci w roku 1894. Witraże z Płoskini są szczególnie cenne. Teren kościoła otacza renesansowy murek z początku XVII w[5].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1783 we wsi były 44 domy.

Liczba mieszkańców Płoskini kształtowała się następująco: w roku 1818 – 371 osób, w 1939 – 670, w 1999 – 734.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102563
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 938 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 147

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Chrzanowski, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1978. (opis kościoła s. 135–137).
  • Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Agencja Wydawnicza „Remix”, Olsztyn 1992, ISBN 83-900155-1-X. (s. 42 opis kościoła).
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 116.
  • Jan Chłosta, Słownik Warmii, Wydawnictwo Littera, Olsztyn 2002, ISBN 83-914158-5-6 (opis wsi s. 263–264).