Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
nr rej. A-202 z 7.11.1978 | |
Typ szpitala |
szpital kliniczny |
---|---|
Państwo | |
Adres |
ul. 28 Czerwca 1956 r. 135/147, |
Dyrektor |
dr n. med. Przemysław Daroszewski[1] |
Oddziały szpitalne |
17[2] |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°23′22,18″N 16°55′10,72″E/52,389494 16,919644 | |
Strona internetowa |
Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4 w Poznaniu (dawniej Zakład Sacré-Coeur, Collegium Marcinkowskiego[3]) – zespół szpitalny zlokalizowany na Wildzie w Poznaniu, przy ul. 28 Czerwca 1956 nr 135/147[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gmach w formach neogotyckich wzniesiono jako szkolny na planie litery H i ukończono w 1871[3]. Plany projektowe sprowadzono z Francji, a pracami budowlanymi kierował Gustav Schultz przy współudziale Stanisława Hebanowskiego. W centrum założenia znalazła się kaplica ze smukłą wieżą – obecnie główne wejście do obiektu.
W 1873 siostry Zgromadzenia Sacré Coeur (Dames au Sacre-Coeur de Dieu) opuściły budynek (polityka Kulturkampfu) i ulokowano w nim zakład dobroczynności Garczyńskiego o zarządzie niemieckim[a]. W 1920 kompleks przestał spełniać normy dla domów pomocy społecznej dla osób starszych i przekazano go Uniwersytetowi Poznańskiemu na klinikę ortopedyczną[3], a w 1938 zmodernizowano według wskazań dra Franciszka Raszei (projektant – Władysław Czarnecki).
Podczas II wojny światowej szpitalem zarządzali niemieccy okupanci[3]. Gmach główny, po zniszczeniach wojennych stracił poważną cześć ozdób i został odbudowany bardzo niedbale, a według Marcina Libickiego, na granicy barbarzyństwa. 28 stycznia 1945 Armia Czerwona zajęła część placówki na szpital polowy (pozostała część służyła rannym poznaniakom). Z lekarzami radzieckimi współpracował ortopeda-traumatolog dr Alfons Maciejewski[5].
Kolejna przebudowa miała miejsce w latach 1947–1952[3], tym razem według wskazówek prof. Wiktora Degi, z przystosowaniem do potrzeb ortopedii. Całość rozbudowano w latach 1963–1970 według projektu Waldemara Preisa i Marii Waschko w stylu modernizmu (Instytut Rehabilitacji, sale wykładowe, pawilony). W 1965 w parku szpitalnym szwedzka fundacja Innomeuropeisk Mission zbudowała pawilon rehabilitacyjny[b][3]. W czerwcu 2019 zainaugurowano modernizację części szpitala, w wyniku czego powstanie Centrum Technologiczne Wspomaganej Rehabilitacji[6].
Wokół poszczególnych obiektów kompleksu rozpościerają się wartościowe przyrodniczo tereny parkowe.
Nazwy Szpitala
[edytuj | edytuj kod]- od 1871 do 1873: Zakład Sacré-Coeur
- od 1876 do 1918: Zakład Dobroczynności Garczyńskiego[3]
- od 1920 do 1935: Uniwersytet Poznański – Wydział Lekarski[3]
- od 1935 do początku II wojny światowej: Klinika Ortopedyczna[3]
- od 1946: Szpital Uniwersytecki im. Karola Marcinkowskiego (Collegium Marcinkowskiego)[3]
- od 1954: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4 im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[3]
- od 1984: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4[3]
- od 1996: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4 im. Wiktora Degi w Poznaniu[c][3]
- Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu [d][4]
Oddziały[2]
[edytuj | edytuj kod]Szpital posiada 14 oddziałów:
- Oddział Urazowo-Ortopedyczny, Alloplastyki Stawów Biodrowych i Kolanowych
- Oddział Septyczny-Ortopedyczny
- Oddział Urazowo-Ortopedyczny, Ortopedii Onkologicznej i Traumatologii
- Oddział Ortopedii i Chirurgii Kręgosłupa
- Oddział Urazowo-Ortopedyczny Dziecięcy 1
- Oddział Urazowo-Ortopedyczny Dziecięcy 2
- Oddział Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki
- Oddział Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki dla Dzieci
- Oddział Rehabilitacji Ogólnoustrojowej
- Oddział Rehabilitacji Neurologicznej
- Oddział Dziennego Pobytu-Rehabilitacyjny
- Oddział Reumatologiczny
- Oddział Domek Szwedzki Reumatologiczno-Rehabilitacyjny
- Oddział Intensywnej Opieki Medycznej i Pooperacyjnej Ortopedycznej
W Szpitalu działa też Blok Operacyjny[7], Centralne Laboratorium[8], Sterylizatornia[9] oraz pracownie i poradnie specjalistyczne.
Opisane obiekty w pobliżu
[edytuj | edytuj kod]W pobliżu znajdują się m.in.:
- willa Brunona Hermanna,
- młyn Hermanka,
- szkoła przy ul. Prądzyńskiego,
- Rynek Wildecki z wieloma zabytkami.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Milud Ibrahim Shadi – pracownik szpitala, pionier operacji typu super hip/super knee w Polsce.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Fontanna na terenie parku
-
Figura Maryji Niepokalanej na terenie parku
-
Dawna kaplica założenia klasztornego
-
Dawne wejście główne założenia klasztornego
-
Detal – przykład niedbałej odbudowy
-
Część modernistyczna – tzw. rotunda
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarząd Szpitala
- ↑ a b Oddziały Szpitala
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Historia Szpitala
- ↑ a b Uchwała Senatu nr 203/2012; on-line: Statut Szpitala
- ↑ Kazimierz Neyman, Zalążki służby zdrowia, w: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, ss.210-211, ISBN 83-232-0322-9
- ↑ Nicole Młodziejewska, Festyn dla dzieci i nowe centrum w szpitalu, w: Głos Wielkopolski, 15-16.6.2019, s. 06
- ↑ Blok Operacyjny
- ↑ Centralne Laboratorium
- ↑ Centralna Sterylizatornia
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 98, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2003, ss.325-326, ISBN 83-87847-92-5
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Wydawnictwo Gazeta Handlowa, Poznań, 1997, ss.60-61, ISBN 83-902028-4-0
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8