Olgierd Kryczyński

Olgierd Kryczyński
Olgierd Najman-Mirza-Kryczyński
Data i miejsce urodzenia	22 października 1884 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1941 ; Smoleńsk
Zawód, zajęcie	prawnik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Olgierd Najman-Mirza-Kryczyński (ur. 22 października 1884 w Wilnie^[1], zm. 2 czerwca 1941 w Smoleńsku) − polski prawnik pochodzenia tatarskiego, działacz tatarski.

Życiorys

Olgierd Najman-Mirza-Kryczyński urodził się 22 października 1884 roku w Wilnie. Był synem Konstantego i Marii z d. Achmatowicz oraz bratem Leona. Prawnik z wykształcenia^[2]. Po rozpadzie władzy centralnej w Rosji pod koniec I wojny światowej wyjechał na Krym, angażując się w tamtejsze życie publiczne. Po podboju półwyspu przez bolszewików udał się do Azerbejdżanu, gdzie był w latach 1919−1920 wiceministrem sprawiedliwości, a w 1920 roku delegatem na konferencję państw Zakaukazia w Tbilisi^[1], tam zaprezentował projekt konfederacji Azerbejdżanu, Gruzji i Armenii^[3].

Po zajęciu regionu przez bolszewików zdołał wrócić do Polski, w której angażował się w działalność ruchu prometejskiego^[3] oraz współtworzył życie kulturalne i społeczne polskich Tatarów, współzakładając w 1925 roku Związek Kulturalno-Oświatowy Tatarów RP^[4] (przewodniczący Rady Centralnej^[5]) i pracując w redakcji czasopisma „Rocznik Tatarski”^[6]. Zawodowo związał się z wymiarem sprawiedliwości, m.in. pełnił funkcję prokuratora Sądu Okręgowego w Wilnie, od 1932 roku prokuratora Sądu Najwyższego^[5].

Zmarł 2 czerwca 1941 roku^[2]^[7] w więzieniu w Smoleńsku^[4], zamordowany przez NKWD^[3]^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci – pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 250 .
↑ ^a ^b Marek Jerzy Minakowski: Olgierd Najman-Mirza-Kryczyński h. Radwan (odm. tatarska) (ID: psb.13920.1). [w:] Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Adam Balcer. Muzułmanie marszałka Piłsudskiego. „Ale Historia”. 37/2014 (139), s. 5−6, 2014-09-15. Agora SA. (pol.).
↑ ^a ^b Selim Chazbijewicz: Polska sowietologia okresu międzywojennego. Debata – Portal Informacyjny Olsztyna, 2009-05-08. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).
↑ ^a ^b Sławomir Hordejuk: INNI O TATARACH – TATARZY O SOBIE. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).
↑ Remigiusz Okraska. Z rodu Tuhaj-beja: Tatarzy polscy (II). „Zakorzenienie”. 3/1999 (5). [dostęp 2014-10-10].
↑ ^a ^b Słownik biograficzny Tatarów polskich XX wieku. s. 98.

Bibliografia

"Słownik biograficzny Tatarów polskich XX wieku", s. 97-98

[slownik250-1] StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci – pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 250 .

[sejmwielki-2] Marek Jerzy Minakowski: Olgierd Najman-Mirza-Kryczyński h. Radwan (odm. tatarska) (ID: psb.13920.1). [w:] Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).

[ah1509-3] Adam Balcer. Muzułmanie marszałka Piłsudskiego. „Ale Historia”. 37/2014 (139), s. 5−6, 2014-09-15. Agora SA. (pol.).

[debata-4] Selim Chazbijewicz: Polska sowietologia okresu międzywojennego. Debata – Portal Informacyjny Olsztyna, 2009-05-08. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).

[studzianka-5] Sławomir Hordejuk: INNI O TATARACH – TATARZY O SOBIE. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).

[zakorzenienie-6] Remigiusz Okraska. Z rodu Tuhaj-beja: Tatarzy polscy (II). „Zakorzenienie”. 3/1999 (5). [dostęp 2014-10-10].

[słownik-7] Słownik biograficzny Tatarów polskich XX wieku. s. 98.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]