Okres lateński

Wizerunek rogatego boga Cernunnosa w otoczeniu jelenia i psa lub wilka na kotle z Gundestrup

Okres lateński – okres w pradziejach Europy Środkowej i Zachodniej trwający od 400 p.n.e. do początku naszej ery. Nazwa okresu pochodzi od stanowiska archeologicznego La Tène w miejscowości La Tène. W tym czasie Europa znajdowała się pod kulturowymi wpływami stylu lateńskiego wywodzącymi się z obszarów zamieszkanych przez Celtów. Kultura lateńska powstała jako kontynuatorka zespołu zachodniohalsztackich grup kulturowych. Na jej peryferiach rozwijały się odmiany kultury lateńskiej: celtycko-iliryjska, celtycko-tracka i celtycko-germańska. Kolonizacja celtycka objęła również ziemie Europy Środkowo-Wschodniej; Czechy, gdzie osiedlili się Bojowie, Morawy (Wolkowie), Słowacja (Kotynowie, Anartowie) Górny i Dolny Śląsk, część Małopolski (Anartowie).

Na terenie Polski w tym okresie rozwijały się kultura wschodniopomorska, kultura przeworska, kultura oksywska, kultura jastorfska, kultura puchowska i kultura bałtyjska.

Chronologia okresu lateńskiego

Okres	według Dechelette	według Reinecke	Datowanie
Wczesnolateński	La Tène I	La Tène A i B	480-300 p.n.e.
Środkowolateński	La Tène II	La Tène C	300-100 p.n.e. (regionalnie do ok. 150 p.n.e.)
Późnolateński	La Tène III	La Tène D	150/100 p.n.e. do pocz. I w. n.e.

Celtycka szklana bransoleta i pierścień, Trepcza nad Sanem

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Okres lateński w Małopolsce. ma.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-08)].