Okil Khamidov
Okil Khamidov w 2001 roku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności |
od 1984 |
Okil Khamidov (ur. 6 października 1961[1] w Duszanbe) – tadżycko-polski reżyser telewizyjny i filmowy oraz producent telewizyjny mieszkający na stałe we Wrocławiu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodzi z filmowej rodziny. Ojciec Okila Khamidova, Obid, przez lata był szefem Studia Filmowego Tadżykfilm[3][4]. Ma dwóch braci, również związanych z branżą filmową: Olim jest filmoznawcą, a Tolib – reżyserem. Jako dziecko był statystą na planach filmowych i dubbingował filmy na język tadżycki[5]. W Tadżykistanie zrealizował 14 filmów fabularnych i kilka dokumentalnych. Jest absolwentem wydziału operatorskiego Moskiewskiej Szkoły Filmowej.
Od 1994 mieszka w Polsce[6]. Pracował jako członek obsługi technicznej przy programie Pałer na TV Polonia, później był operatorem kamery i realizatorem we wrocławskiej telewizji TeDe i współtworzył (jako operator, scenarzysta i reżyser) magazyn kryminalny Telewizyjne biuro śledcze, w międzyczasie dorabiał na sprzedaży książek kucharskich[7]. W latach 90. nawiązał współpracę z telewizją Polsat, dla której reżyserował seriale: Świat według Kiepskich, Pierwsza miłość i Fala zbrodni, a także współtworzył oryginalny format typu reality show Dwa światy oraz reality show Bar i teleturnieje: Życiowa szansa, Awantura o kasę i Gra w ciemno[8]. W 2003 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski nadał mu polskie obywatelstwo[3]. W 2008 utworzył firmę producencką TAKO Media, którą później przemianował na Polot Media[9]. Stworzył z nią ukraińską wersję formatu Jaka to melodia? i seriale paradokumentalne dla Polsatu: Dlaczego ja?, Trudne sprawy i Na ratunek 112, które także wyreżyserował[10].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Ma syna Komila (ur. 1997), który jest mistrzem i reprezentantem Polski w szachach[3], pokerzystą oraz raperem, i córkę Malikę (ur. 2001).
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Reżyseria
[edytuj | edytuj kod]Seriale telewizyjne
[edytuj | edytuj kod]- Świat według Kiepskich (1999–2008)
- Fala zbrodni (2003)
- Pierwsza miłość (2004–2007)
- Dlaczego ja? (od 2010)
- Trudne sprawy (od 2011)
- Pamiętniki z wakacji (2011–2013, 2016)
- Nieprawdopodobne, a jednak (2012)
- Zdrady (2013–2017, od 2020)
- Seks po polsku (od 2013)
- Czyja wina (2013)
- Dzień, który zmienił moje życie (2014–2015)
- Na patrolu (2014)
- Sekrety sąsiadów (2014–2015)
- Detektywi w akcji (2015–2017)
- Poznaj swoje prawa (2015)
- Ślad (2018–2020)
- Kowalscy kontra Kowalscy (2021–2022)
- Kuchnia (2021)
- Sługa narodu (2023)
Teleturnieje
[edytuj | edytuj kod]- Życiowa szansa (2000–2002)
- Awantura o kasę (2002–2005)
- Rosyjska ruletka (2002–2004)
- Gra w ciemno (2005–2007)
Reality show
[edytuj | edytuj kod]- Dwa światy (2001)
- Zerwane więzi (2001–2002)
- Bar (2002)
Dokumenty kryminalne
[edytuj | edytuj kod]- Biuro kryminalne (2005–2007)
- Zagadki kryminalne (od 2014)
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]Seriale telewizyjne
[edytuj | edytuj kod]- Dlaczego ja? (od 2010)
- Trudne sprawy (od 2011)
- Pamiętniki z wakacji (2011–2013, 2016)
- Ślad (2018–2020)
Dokumenty kryminalne
[edytuj | edytuj kod]- Stop Drogówka (od 2011)
Scenarzysta
[edytuj | edytuj kod]Seriale telewizyjne
[edytuj | edytuj kod]- Zdrady (2013–2017, od 2020)
- Nieprawdopodobne, a jednak (2012)
- Dlaczego ja? (od 2010)
- Trudne sprawy (od 2011)
- Pamiętniki z wakacji (2011–2013, 2016)
- Świat według Kiepskich (1999–2007)
- Fala zbrodni (2003–2008)
- Kowalscy kontra Kowalscy (2021–2022)
Dokumenty kryminalne
[edytuj | edytuj kod]- Biuro kryminalne (2005–2007)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b ATM Grupa (ATG): Zmiany w organach. [w:] biznes.interia.pl [on-line]. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
- ↑ Numer PESEL znajdujący się w rejestrze przedsiębiorców pod numerem KRS 0000572229 (Polot Media spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa).
- ↑ a b c Хиромон Бакозода: Польская телеимперия Окила Хамидова. [w:] Соотечественники [on-line]. Radio Wolna Europa, 30 апреля 2015. [dostęp 2016-09-18]. (ros.).
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 265.
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 265–268.
- ↑ Andrzej Kulik: Tadżyk z Wrocławia. Tygodnik Wprost, 15 kwietnia 2001. [dostęp 2016-09-18]. (pol.).
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 274–275.
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 276–284, 289.
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 285.
- ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 286–290.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kamil Bałuk: Dawno temu w telewizji. Wydawnictwo Literackie, 2023. ISBN 978-83-08-07882-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Okil Khamidov w bazie IMDb (ang.)
- Okil Khamidov w bazie filmpolski.pl
- Okil Khamidov w bazie Filmweb