Przejdź do zawartości

Niewydolność krążenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Niewydolność krążenia (łac. insufficiaentia circulatoria) to patologiczne zmniejszenie przepływu krwi przez tkanki i narządy.

Patomechanizm

[edytuj | edytuj kod]

Niewydolność krążenia pochodzenia sercowego (niewydolność serca)

  • uszkodzenia włókien mięśnia sercowego
  • nadmierne obciążenie serca
  • zaburzenia rytmu serca
  • mechaniczne ograniczenie pracy serca
  • zaburzenia metaboliczne
  • upośledzenie mechanizmów regulujących pracę serca (nerwowych i humoralnych)

Niewydolność krążenia pochodzenia obwodowego

  • zmniejszenie ilości krwi krążącej
  • zaburzenia regulacji prawidłowego napięcia ściany naczyniowej

Niewydolność krążenia o etiologii mieszanej

Epidemiologia

[edytuj | edytuj kod]

W wieku przed 70. rż. niewydolność krążenia występuje u 1-4% populacji, natomiast po 70. rż. częstość występowania wzrasta do 10%. Niewydolność krążenia cechuje się bardzo dużą śmiertelnością – sięga 10% rocznie; w ciągu roku umiera 50% chorych w IV klasie NYHA; 50% z rozpoznaną niewydolnością krążenia nie przeżywa 5 lat.

Stopnie niewydolności krążenia według New York Heart Association

[edytuj | edytuj kod]
  • I bez dolegliwości przy zwykłych czynnościach, choroba serca bez niewydolności
  • II umiarkowane dolegliwości przy zwykłych czynnościach, upośledzenie wydolności fizycznej
  • III znaczne upośledzenie wydolności fizycznej widoczne przy zwykłych czynnościach
  • IV duszność spoczynkowa