Przejdź do zawartości

Nietupa (województwo podlaskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nietupa
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

sokólski

Gmina

Krynki

Liczba ludności (2011)

30[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-120[4]

Tablice rejestracyjne

BSK

SIMC

0032744[5]

Położenie na mapie gminy Krynki
Mapa konturowa gminy Krynki, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nietupa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nietupa”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nietupa”
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
Mapa konturowa powiatu sokólskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Nietupa”
Ziemia53°10′32″N 23°43′37″E/53,175556 23,726944[1]

Nietupawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Krynki[6][5].

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Nietupa[6][5][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0032750 Słobódka kolonia

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona około 1560 r. przez Rusinów, będących z zawodu osocznikami i bartnikami. Miejscowość początkowo nosiła nazwę Żylicze Wielkie[8].

W 1915 r. niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się na bieżeństwo w głąb Rosji, z którego powrócili (nie wszyscy) w okresie międzywojennym[8].

W 1921 roku wieś liczyła 30 domów i 158 mieszkańców, w tym 119 prawosławnych, 28 katolików łacińskich i 11 wyznawców judaizmu[9].

W 1944 r. 22 rodziny zdecydowały się na trwałą migrację do Związku Radzieckiego na zawsze opuszczając rodzinną wieś[8].

W 1980 r. w Nietupie dokonano badań dialektologiczno-językowych pod kierunkiem Janusza Siatkowskiego, w ramach których odnotowano, że podstawowym środkiem porozumiewania się mieszkańców między sobą jest gwara białoruska[8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Mieszkańcy

[edytuj | edytuj kod]

Większość mieszkańców Nietupy wyznaje prawosławie[8]. Należą oni do parafii w Ostrowiu Północnym[10]. Natomiast rzymskokatoliccy mieszkańcy przynależą do parafii w Podlipkach[11].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • drewniany młyn wodny, 2 poł. XIX, nr rej.:604 z 16.12.1985[12].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87065
  2. Wieś Nietupa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-10-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 814 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
  8. a b c d e Stanisław Glinka: Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 45. [dostęp 2019-03-07].
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 79 (88).
  10. Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP w Ostrowie Północnym - Dekanat Sokólski Prawosławnej Diecezji Białostocko-Gdańskiej [online], www.cerkiew-sokolka.pl [dostęp 2017-01-21].
  11. N4K, Parafia pw. MB Miłosierdzia [online], Parafia pw. MB Miłosierdzia [dostęp 2017-01-21].
  12. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]