Nieomylność
Nieomylność – pojęcie i dogmat w Kościele katolickim.
Zakłada, że Bóg powierzył Kościołowi depozyt Objawienia. Ponieważ pochodzi on od Boga, nie może zawierać błędu ani pomyłki. Kościół od początku swego istnienia jest przekonany o wierności w zachowaniu i przekazie prawd wiary. Aby Objawienie przetrwało w Kościele nieskażone i tożsame, Chrystus wyposażył go w specjalny charyzmat zwany nieomylnością[1].
Nieomylność ta najściślej konkretyzuje się w nieomylności papieskiej, ogłoszonej jako dogmat na Soborze Watykańskim I w 1870 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ks. Zbigniew Krzyszkowski: "Nieomylność - charyzmat czy uzurpacja" W: ks. prof. dr hab. Marian Rusecki: "Problemy współczesnego Kościoła" ISBN 83-228-0412-1