Przejdź do zawartości

Nabu-szuma-ukin II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabu-szuma-ukin II (akad. Nabû-šuma-ukīn[1][2]) – król Babilonii, uzurpator. Zasiadać miał na tronie Babilonu przez nieco ponad miesiąc w 732 r. p.n.e.[1][2]

Pełną formę imienia tego władcy podaje jedynie Babilońska lista królów A (IV 5: m[d]Nabû-šuma-ukīn2)[3]. W kronice babilońskiej jego imię zapisywane jest mŠuma-ukīn (sum. mmu.gi.na)[2][4]

Długość panowania

[edytuj | edytuj kod]

Według Babilońskiej listy królów A panować miał on 1 miesiąc i 13 dni[3], natomiast według kroniki babilońskiej najprawdopodobniej 1 miesiąc i 2 dni[4]

Panowanie

[edytuj | edytuj kod]

Był byłym gubrnatorem prowincji (bēl pīhati), który stanął na czele powstania w którym śmierć poniósł dotychczas panujący władca Nabu-nadin-zeri. Po trwających nieco ponad miesiąc rządach sam z kolei usunięty został z tronu przez innego uzurpatora, Nabu-mukin-zeri, przywódcę chaldejskiego plemienia Bit-Amukkani. Tak te wydarzenia przedstawione zostały w jednej z kronik babilońskich:

„W drugim roku (swego panowania) Nadinu (tj. Nabu-nadin-zeri) został zabity w czasie powstania. Nadinu panował przez dwa lata nad Babilonią. (Nabu)-szuma-ukin (II), gubernator, przywódca powstania, zasiadł na tronie. (Nabu)-szuma-ukin (II) panował przez miesiąc i 2(?) dni nad Babilonią. (Nabu)-mukin-zeri, z plemienia Bit-Amukkani, odsunął go od władzy i zasiadł na tronie”[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Brinkman J.A., Nabû-šuma-ukīn, w: Reallexikon..., s. 34.
  2. a b c Grayson A.K., Königslisten..., s. 132.
  3. a b Grayson A.K., Königslisten..., s. 92.
  4. a b c Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 194-195.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brinkman J.A., Nabû-šuma-ukīn, w: Reallexikon der Assyriologie, tom IX (Nab – Nuzi), Walter de Gruyter, Berlin – New York 1998, s. 33-34.
  • Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
  • Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin – New York 1980-83, s. 86-135.