Mops (rasa psa)
 Mops o umaszczeniu beżowym z czarną maską | |
| Inne nazwy |
Pug, Carlin, Apple |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
30 – 36 cm |
| Masa | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa IX, Sekcja 11, |
| AKC |
Toy |
| ANKC |
Grupa 1 (Toys) |
| CKC |
Grupa 5 (Toys) |
| KC(UK) |
Toy |
| NZKC |
Toy |
| UKC |
Grupa 8 – Companion Dog |
| Wzorce rasy | |
Mops – rasa psa należąca do grupy psów do towarzystwa[3], zaklasyfikowana do sekcji średnich psów molosowatych. Typ dogowaty[4]. Nie podlega próbom pracy[5].
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]W historii mopsa można znaleźć różne hipotezy pochodzenia jego przodków. Najbardziej wiarygodna (według Veldhuisa) jest teoria, mówiąca o przybyciu mopsa z Chin szlakiem jedwabnym. Ta rasa, jak donoszą historycy i archeolodzy, mogła być tworzona nawet przez 1000 lat w obrębie Dworu Chińskiego. Odkrywane są szkielety mopsów w starożytnych grobowcach z niemalże każdej dynastii. Do wojen opiumowych (XIX wiek) mopsy, jak i inne chińskie rasy miniaturowe, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu cesarskich Chin. Za hodowlę poza murami pałacu groziła kara śmierci. Te psy pozostawały przez setki lat tajemnicą zarówno dla świata, jak i samych Chińczyków. Sytuację zmieniły dopiero liczne potyczki wojskowe (w tym wyżej wspomniana wojna) oraz kontakty handlowe brytyjsko-chińskie, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie chińskich małych psów do towarzystwa. W tym okresie zaistniała moda na tego typu psy, które były w posiadaniu m.in. królowej angielskiej.
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Mops posiada krępe, zwarte ciało. Umięśnione ciało pokryte jest luźniejszą skórą, tworzącą fałdy, nie należy jednak mylić takiego wyglądu z nadwagą[6].
Kufa
[edytuj | edytuj kod]Wzorzec tej rasy opisuje kufę jako "krótką, tępą i kwadratową". Czoło powinno posiadać zmarszczki. Nad czarnym nosem wyraźna fałda, która nie może go zasłaniać i utrudniać oddychania[6].
Oczy
[edytuj | edytuj kod]Oczy są duże, ciemne i okrągłe. Nie mogą być wyłupiaste, ogromne, ani ukazywać białkówki przy patrzeniu do przodu[6].
Uszy
[edytuj | edytuj kod]Ciemne, trójkątne i zwisające. W dotyku są gładkie, aksamitne. Atlas psów wyróżnia dwa typy uszu:
- „różyczkowe” – małe, zwisające, załamane i odchylone do tyłu, uwidaczniając wnętrze ucha,
- „w kształcie guzika” – załamane ku przodowi, końce przylegają do czaszki i zakrywają wnętrze ucha[6].
Szata i umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]Sierść powinna być delikatna, gładka, miękka i błyszcząca - nie może być ani twarda, ani wełnista. Wzorzec rasy wyróżnia cztery umaszczenia - srebrne, brzoskwiniowe, płowe i czarne. Mops posiada również charakterystyczne elementy - pręga grzbietowa (czarna linia, biegnąca od potylicy do ogona), maska (pysk), „pieprzyki” na obu policzkach, „odcisk kciuka” („diament”) na czole - wszystkie tak czarne jak to możliwe[6].
Zachowanie i charakter
[edytuj | edytuj kod]Pies tej rasy jest kontaktowy, towarzyski i ufny. Młode psy są energiczne i skore do zabawy. Jest inteligentny i szybko się uczy. Rasa charakteryzuje się dużą upartością. Do wykonywania poleceń najłatwiej zmotywować mopsa nagrodą w postaci smakołyku. Szybko przystosowuje i przywiązuje się do swojej rodziny. Spośród członków rodziny wybiera jedną osobę, której nieprzerwanie będzie chciał towarzyszyć. Jako cierpliwa i łagodna rasa nadaje się także dla rodzin z dziećmi. Psy te źle znoszą długotrwałą samotność[7].
Użytkowość
[edytuj | edytuj kod]Mops jest typowym psem do towarzystwa.
Zdrowie i pielęgnacja
[edytuj | edytuj kod]Mopsy należą do grup psów brachycefalicznych (z krótkim pyskiem i spłaszczoną kufą), przez co narażone są na wiele chorób i wymagają szczególnej opieki[8][9][10]. Z powodu specyficznej budowy ciała często cierpią na choroby serca, urazy kręgosłupa i przepuklinę pachwinową[11]. Ze względu na zredukowaną kufę spotyka się u tej rasy problemy z oddychaniem oraz z gałkami ocznymi (za bardzo wystającymi z czaszki).
Ważne jest częste oczyszczanie fafli mopsa, by zapobiec dość częstemu problemowi występowania grzybicy w jego "zmarszczkach".
Dysplazja stawu biodrowego dotyka 68,7% mopsów według Orthopedic Foundation for Animals. Jest to druga ze 173 przebadanych ras, która najczęściej zapada na tę chorobę[12].
W 2016 roku Brytyjskie Stowarzyszenie Weterynaryjne zaapelowało, by ze względu na obciążenia chorobami i dobro psów nie podejmować pochopnie decyzji o zakupie takiego zwierzęcia[13].
Jest dobrze przystosowany do życia w małym mieszkaniu, nie wymaga wielogodzinnych spacerów na świeżym powietrzu.
Ze względu na poważne problemy zdrowotne, z jakimi zmagają się psy tej rasy, Holandia zakazała w 2019 roku ich hodowli[14][15].
Pozostałe informacje
[edytuj | edytuj kod]W XVIII wieku jedno z towarzystw należących do loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich, którego symbolem stał się mops. Pies ten był postrzegany przez członków tego stowarzyszenia jako uosobienie zaufania i wierności. W 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów, do którego najczęściej należeli ewangeliccy szlachcice[16].
Maskotką miasta Brandenburg nad Hawelą jest "mops leśny" (Waldmops) - mops z malutkim porożem jelenia, bohater serii komiksów autorstwa Vicco von Bülowa. W mieście znajdują się liczne spiżowe figurki "mopsów leśnych"[17].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fédération Cynologique Internationale – Pug. Fédération Cynologique Internationale, 2011-02-16. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
- ↑ American Kennel Club – Pug History. American Kennel Club. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
- ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 183.
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 181.
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 359.
- ↑ a b c d e Mops - Pug - Opis rasy w Atlasie Psów online [online], Mops - AtlasPsow.online [dostęp 2022-01-11] (pol.).
- ↑ Pies Mops - charakter, opis rasy, choroby | blog John Dog [online], John Dog [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ O chorobach mopsów słów kilka, czyli co dolega naszemu pupilowi? [online], Mopsy, 8 grudnia 2014 [dostęp 2019-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Za 3 tys. zł sprawisz sobie kłębek cierpień. Jak moda na psy z krótkim pyskiem nakręca spiralę krzywdy [online], INNPoland.pl [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Nigdy nie kupujcie buldogów francuskich - apeluje blogerka po śmierci psa [online], www.ofeminin.pl, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-04] (pol.).
- ↑ Joanna Podgórska, Produkcja piesków. Kto i po co mnoży modne rasy? Zawiniliśmy wobec zwierząt [online], www.polityka.pl, 2023 [dostęp 2023-11-05] (pol.).
- ↑ Hip Dysplasia Statistics – Orthopedic Foundation for Animals. Orthopedic Foundation for Animals. [dostęp 2016-02-06]. (ang.).
- ↑ Weterynarze ostrzegają przed zakupem niektórych ras psów ze względu na dobro zwierząt [online], WPROST.pl, 21 września 2016 [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Holandia oficjalnie zakazała hodowli buldogów francuskich i mopsów. Kraj walczy z problemem [online], Kochamy Zwierzaki, 22 października 2019 [dostęp 2019-10-22] (pol.).
- ↑ David Woodmansey, Dutch to crack down on breeding of dogs with too short snouts [online], Vet Times, 31 maja 2019 [dostęp 2019-10-22].
- ↑ Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych, tom I, s. 636.
- ↑ Co ciekawego można robić w Brandenburgu? [online], Wszędobylscy. Blog podróżniczy, 26 listopada 2019 [dostęp 2020-11-25] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer, Rasy psów, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2003
- Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych tom I, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 1999
- David Alderton, Psy, Wiedza i Życie, Warszawa 2006
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.