Moisiej Ginzburg

Moisiej Ginzburg
	; Moisiej Ginzburg w 1920 roku
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1892 ; Mińsk
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1946 ; Moskwa
Alma mater	Akademia w Mediolanie
	Praca
Budynki	budynek Narkomfinu
	Multimedia w Wikimedia Commons

Modernizm w ZSRR: apartamentowiec *Narkomfin* w Moskwie, M. Ginzburg (1930)

Modernizm w ZSRR: elewacja zachodnia apartamentowca *Narkomfin* w Moskwie, M. Ginzburg (1930)

Moisiej Jakowlewicz Ginzburg, ros. Моисей Яковлевич Гинзбург (ur. 23 maja^?/4 czerwca 1892 w Mińsku, zm. 7 stycznia 1946 w Moskwie) – radziecki architekt, zaliczany do przedstawicieli konstruktywizmu, znany głównie jako twórca (wraz z Ignatijem Milinisem) budynku Narkomfinu^[1] w Moskwie (1930)^[2].

Narkomfin, budynek dla pracowników Narodowego Komisariatu Finansów, był pierwszym awangardowym, modernistycznym blokiem mieszkalnym w ZSRR o wysokim standardzie, wyposażonym w dwupoziomowe i dwustronne mieszkania oraz dwupoziomowy taras widokowy na dachu. Duża ilość przestrzeni wspólnych takich jak biblioteka i sala gimnastyczna^[3]. Apartamentowiec unosi się w powietrzu nad ziemią na smukłych, antropomorficznych słupach z żelazobetonu (fr. pilotis)^[4]. Budynek odwiedził Le Corbusier^[5]. Po latach dewastacji został wyremontowany przez Aleksieja Ginzburga, wnuka architekta w 2020^[6].

Zobacz też

Przypisy

↑ Michał Zalewski: Ignaty Milinis – Narkomfin 1928. architektonator.blogspot.fr. [dostęp 2016-09-13].
↑ Гинзбург Моисей Яковлевич. Большой Советской Энциклопедии. [dostęp 2016-10-01]. (ros.).
↑ Narkomfin specs | The Charnel-House [online], thecharnelhouse.org [dostęp 2024-04-24] (ang.).
↑ Narkomfin House 2015 http://architecture-history.org/architects/architects/GINZBURG/OBJECTS/1928,%20NARKOMFIN%20HOUSE,%20MOSCOW,%20RUSSIA.html
↑ Ginzburg’s Narkomfin building is still a viable model for urban living [online], architectsjournal.co.uk [dostęp 2024-04-24] (ang.).
↑ Проект реставрации и приспособления объекта культурного наследия «Здание дома Наркомфина» (2015–2017) [online], archi.ru [dostęp 2020-02-29] (ros.).

Bibliografia

Leonardo Benevolo: History of Modern Architecture. MIT Press, 1977, s. 558–560. ISBN 0-262-52045-1.

[1] Michał Zalewski: Ignaty Milinis – Narkomfin 1928. architektonator.blogspot.fr. [dostęp 2016-09-13].

[2] Гинзбург Моисей Яковлевич. Большой Советской Энциклопедии. [dostęp 2016-10-01]. (ros.).

[3] Narkomfin specs | The Charnel-House [online], thecharnelhouse.org [dostęp 2024-04-24] (ang.).

[4] Narkomfin House 2015 http://architecture-history.org/architects/architects/GINZBURG/OBJECTS/1928,%20NARKOMFIN%20HOUSE,%20MOSCOW,%20RUSSIA.html

[5] Ginzburg’s Narkomfin building is still a viable model for urban living [online], architectsjournal.co.uk [dostęp 2024-04-24] (ang.).

[6] Проект реставрации и приспособления объекта культурного наследия «Здание дома Наркомфина» (2015–2017) [online], archi.ru [dostęp 2020-02-29] (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]