Mieczysławowo (gmina Izbica Kujawska)
52°21′36″N 18°47′14″E/52,360000 18,787222
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
26[2] |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
87-865[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CWL |
| SIMC |
0863126 |
Położenie na mapie gminy Izbica Kujawska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włocławskiego  | |
| 52°21′36″N 18°47′14″E/52,360000 18,787222[1]
| |
Mieczysławowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Izbica Kujawska.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mieczysławowo, po jej zniesieniu w gromadzie Brdów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
Mieczysławowo jest siedzibą sołectwa w gminie Izbica Kujawska, w skład którego wchodzą wsie: Mieczysławowo oraz Śmielnik.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Mieczysławowo położone jest na Kujawach, w południowej części gminy Izbica Kujawska. Od północy graniczy ze wsią Śmielnik, od zachodu ze wsią Modzerowo, od wschodu z osadą Słubin (w sołectwie Nowa Wieś) oraz wsią Ciepliny, z kolei od południa graniczy ze wsiami Stypin oraz Korzecznik-Szatanowo, obydwie w gminie Babiak. Południowa granica Mieczysławowa stanowi również granicę powiatu włocławskiego z powiatem kolskim, oraz granicę województwa kujawsko-pomorskiego z województwem wielkopolskim.
Obszar wsi, według regionalizacji fizycznogeograficznej, położony jest w megaregionie Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Niż Środkowoeuropejski, podprowincji Pojezierze Południowobałtyckie, prowincji pojezierze Wielkopolskie, mezoregionie Pojezierze Kujawskie, mikroregionie Pagórki Piotrkowskie[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obszar wsi był zamieszkany od co najmniej neolitu, o czym świadczy występowanie stanowisk archeologicznych na terenie wsi oraz położone w pobliżu grobowce megalityczne we wsiach Wietrzychowice, Gaj oraz Sarnowo. Na terenie wsi zidentyfikowano, w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP), następujące stanowiska archeologicznie[5]:
| Lp. | Numer obszaru AZP | Numer stanowiska na obszarze AZP | Numer stanowiska w miejscowości | Obiekt | Chronologia | Kultura |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 53–45 | 061 | 01 | ślady osadnictwa | neolit | pucharów lejkowatych |
| 2. | 53–45 | 062 | 02 | ślady osadnictwa | neolit | |
| osada | średniowiecze wczesne faza E - F | |||||
| 3. | 53–45 | 063 | 03 | ślady osadnictwa | neolit | pucharów lejkowatych |
| 4. | 53–45 | 064 | 04 | ślady osadnictwa | epoka kamienia | |
| ślady osadnictwa | epoka brązu | łużycka | ||||
| osada | późne średniowiecze |
W czasach nowożytnych tereny wsi wchodziły w skład Dóbr izbickich. Początki wsi wiążą się z osiedleniem kolonistów niemieckich w poł. XIX wieku. Od 1855 roku Dobra izbickie były w posiadaniu Marii Słubickiej na Słubicach h. Prus (I) (córki generała Augustyna Słubickiego), które odziedziczyła po swojej matce Łucji Zboińskiej z Ossówki h. Ogończyk. Majątkiem zarządzała wspólnie ze swoim mężem hrabią Mieczysławem Miączyńskim z Miączyna h. Suchekomnaty.
Wieś została założona w roku 1855. Zgodnie z treścią aktu, podpisanego przez pełnomocnika właścicieli, z 14 lipca 1855 r. na terenie Dóbr Izbickich zostaną osiedleni koloniści niemieccy. W drugim akcie, zawartym w roku 1861, właściciele nadali 4 morgi ziemi nauczycielowi ewangelickiemu, w tym 0,5 morgi z przeznaczeniem na cmentarz. W obydwóch tych dokumentach, koloniści zostali także zobowiązani do świadczeń rzeczowych dla proboszcza parafii rzymskokatolickiej w Modzerowie. Pierwszymi osadnikami byli m.in.: Gottlob Schinke, Gottlieb Krieger, Johann Policki, Daniel Matz, Gottlob Litke, Gottfried Liedke, Gottlieb Tonn i Ludwig Nikel[6]. Wieś się rozwijała – w 1885 roku 40 domostw zamieszkiwało 340 mieszkańców, uprawiających 736 mórg ziemi[7].
Prawdopodobnie od początków osadnictwa istniała we wsi szkoła ewangelicka, potwierdzona w dokumentach z roku 1867. W 1910 roku społeczność Kantoratu w Mieczysławowie zbudowała murowaną szkołę i dom modlitewny (z salą modlitewną i domem nauczyciela). Szkoła została oficjalnie otwarta we wrześniu 1910 r., w święto Michała Archanioła, przez pastora parafii przedeckiej Ferdinanda Karla Buschmann’a i pastora parafii dąbskiej Antoniego Rutkowskiego. Nauczycielem i Kantorem w Mieczysławowie był wtedy Wilhelm Lorenz. Dwukrotnie w roku mszę świętą w Kantoracie odprawiał pastor przedecki, na co dzień mszy przewodniczył miejscowy nauczyciel (kantor), ponadto prowadzono także nauki badania Biblii (tzw. Bibelstunden). W 1925 r. powstała szkoła podstawowa z polskim językiem wykładowym (wcześniej język niemiecki). W 1935 r. nauczycielem i kantorem był Rudolf Weber. Do szkoły uczęszczały zarówno dzieci protestanckie (40 osób) jak i katolickie[6]. Na jesieni 1945 roku ponownie, po przerwie spowodowanej II wojną światową, rozpoczęto naukę w szkole. Szkoła podstawowa istniała do połowy lat 90. XX wieku, w ostatnich latach jako Filia Szkoły Podstawowej nr 1 w Izbicy Kujawskiej, szkołę zlikwidowano w roku 1996.
W roku 1954, zgodnie z reformą podziału administracyjnego[8], Mieczysławowo zostało siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej gromady Mieczysławowo[9], w skład której wchodziły wsie: Mieczysławowo, Modzerowo, Nowa Wieś, Stypin, Szatanowo, Ciepliny oraz Kolonia Ciepliny.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości pochodzi od imienia założyciela i właściciela wsi Mieczysława Miączyńskiego. Wieś została założona pod nazwą Mieczysław[6], w późniejszym okresie używana była nazwa Mieczysławów, głównie wśród ewangelickich mieszkańców wsi (w ten sposób była określana jeszcze w l. 30. XX wieku w opracowaniu dotyczącym parafii ewangelicko-augsburskiej w Przedczu[6]). Ostateczna nazwa wsi Mieczysławowo ukształtowała się w II poł. XIX wieku, głównie wśród katolickich mieszkańców wsi (w ten sposób zapisywano ją m.in. w księgach metrykalnych parafii rzymskokatolickiej w Modzerowie[10]).
W czasie okupacji niemieckiej, podczas II wojny światowej, miejscowość nosiła nazwę Schulzenheim.
Ludność
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Ludność |
| 1885 | 340[7] |
| 1998 | 90[11] |
| 2002 | 51[11] |
| 2009 | 39[11] |
| 2011 | 33[11] |
| 2022 | 26 |
Sąsiednie wsie
[edytuj | edytuj kod]Śmielnik, Modzerowo, Korzecznik-Szatanowo, Stypin, Ciepliny, Słubin, Chociszewo
Zobacz też: Mieczysławowo, Mieczysławów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79586
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 785 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Internetowy Atlas Województwa Kujawsko-Pomorskiego, www.atlas.kujawsko-pomorskie.pl
- ↑ Załącznik do uchwały Nr XXXVII/339/14 Rady Powiatu we Włocławku z dnia 26 września 2014 r.
- ↑ a b c d Eduard Kneifel, Die evangelisch - augsburgischen Gemeinden der Kalischer Diözese., Poznań: Wyd. Papierodruk, 1937, s. 184-193.
- ↑ a b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI, F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa: Wyd. Druk „Wieku”, 1885, s. 328.
- ↑ Ustawa z dnia 25.09.1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych, Dz.U. 1954 nr 43 poz. 191
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. 1954, nr 20, poz. 100, str. 102
- ↑ http://www.szukajwarchiwach.pl/54/787/0/-/40/skan/full/7s85QBJf_PlVRoC0YyPhSQ, akt nr 3
- ↑ a b c d Baza Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2011-12-10]. (pol.).
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Kolonie | |
| Części miasta | |
| Części wsi | |
| Osady wsi | |
| Część kolonii | |
| Zniesiona część miasta | |
| Zniesiona część wsi |
