Michael van Gerwen
| |
| Pseudonim |
Mighty Mike |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 kwietnia 1989 |
| Narodowość |
holenderska |
| Gra zawodowa |
od 2002 |
| Rzutki |
21.5g Winmau |
| Lateralizacja |
praworęczny |
| Utwór grany na wejście |
Seven Nation Army autorstwa The White Stripes |
| Przynależność do BDO |
2005-2007 |
| Przynależność do PDC |
od 2007 |
| Obecna pozycja w rankingu |
3 miejsce (stan na 18 marca 2023) |
| PDC World Darts Championship |
zwycięstwo w latach 2014, 2017, 2019 |
| Winmau World Masters |
zwycięstwo w 2006 |
| World Darts Trophy |
półfinał w 2006 |
| International Darts League |
ćwierćfinał w 2006 |
| Grand Slam of Darts |
zwycięstwo w 2015, 2016, 2017 |
| Grand Prix |
zwycięstwo w 2012, 2014, 2016, 2018, 2019 |
| Matchplay |
zwycięstwo w 2015, 2016, 2022 |
| UK Open |
zwycięstwo w 2015, 2016, 2020 |
| Premier League |
zwycięstwo w 2013, 2016, 2017, 2018, 2019, 2022, 2023 |
| Players Championship Finals |
zwycięstwo w 2013, 2015, 2016, 2017, 2019, 2020 |
| Inne zwycięstwa turniejowe |
pięciokrotne zwycięstwo w turnieju Masters w latach 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, pięciokrotne zwycięstwo w turnieju Word Series Finals w latach 2015, 2016, 2017,2019, 2023, czterokrotne zwycięstwo w Mistrzostwach Europy w latach 2014, 2015, 2016, 2017, zwycięstwo w Champions League of Darts w 2019 roku. |
Michael van Gerwen (ur. 25 kwietnia 1989 w Boxtel w Holandii) – holenderski darter, trzykrotny zwycięzca PDC World Darts Championship, lider rankingu PDC Order of Merit w latach 2014-2021. W swojej karierze zwyciężył 57 turniejów telewizyjnych w PDC. Aktualnie zajmuje 3 miejsce w wyżej wymienionym rankingu i jest najwyżej uplasowanym Holendrem[1].
Początki kariery
[edytuj | edytuj kod]Van Gerwen rozpoczął grę w darta w wieku 13 lat[2]. Niedługo później, bo w wieku 15 lat został zauważony przez British Darts Organisation i tam rozpoczął swoją karierę. Jako najmłodszy zawodnik w historii darta zwyciężył turniej World Masters w 2006 roku w organizacji BDO oraz również będąc najmłodszym rzucił dziewiątą lotkę. W 2007 roku jak wiele zawodników wcześniej lub później zmienił organizację i dołączył do Professional Darts Corporation. W PDC do 2012 roku nie osiągnął większych sukcesów aż do momentu, gdy zwyciężył turniej World Grand Prix pokonując w finale 6-4 Mervyna Kinga[3], kończąc "checkoutem" ze 145 punktów.
Osiągnięcia w Mistrzostwach Świata PDC
[edytuj | edytuj kod]- 2008 Pierwsza runda (przegrana 2-3 z Philem Taylorem)
- 2009 Druga runda (przegrana 0-4 z Philem Taylorem)
- 2010 Druga runda (przegrana 2-4 z Jamsem Wade)
- 2011 Pierwsza runda (przegrana 1-3 z Mensurem Sujloviciem)
- 2012 Trzecia runda (przegrana 3-4 z Simonem Whitlockiem)
- 2013 finał (przegrana 4-7 z Philem Taylorem)
- 2014 zwycięstwo (wygrana 7-4 z Peterem Wrightem)
- 2015 półfinał (przegrana 3-6 z Garym Andersonem)
- 2016 Trzecia runda (przegrana 3-4 z Raymondem van Barneveldem)
- 2017 zwycięstwo (wygrana 7-3 z Garym Andersonem)
- 2018 półfinał (przegrana 5-6 z Robem Crossem)
- 2019 zwycięstwo (wygrał 7-3 z Michaelem Smithem)
- 2020 finał (przegrana 3-7 z Peterem Wrightem)
- 2021 ćwierćfinał (przegrana 0-5 z Davem Chisnallem)
- 2022 Trzecia runda (wycofany z powodu zakażenia COVID-19[4])
- 2023 finał (przegrana 4-7 z Michaelem Smithem)
- 2024 cwierćfinał (przegrana 3-5 ze Scottem Williamsem)
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 2014 ożenił się z Daphne Govers[5]. Ma z nią córkę urodzoną w 2017 roku oraz syna urodzonego w 2020 roku[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael van Gerwen [online], PDC [dostęp 2022-01-14] (ang.).
- ↑ Michael Van Gerwen Darts Player Profile | Your Darts [online] [dostęp 2022-01-14] (ang.).
- ↑ From the Archive | Van Gerwen v King | 2012 World Grand Prix Final. [dostęp 2022-01-14].
- ↑ Telewizja Polska S.A, Szok na MŚ. Faworyt odpada przez koronawirusa! [online], sport.tvp.pl, 28 grudnia 2021 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
- ↑ Who is Michael van Gerwen's wife Daphne and when did he marry her? [online], The Sun, 2020 [dostęp 2022-01-14] (ang.).
- ↑ Van Gerwen becomes father for a second time [online], Dartsnews.com, 3 kwietnia 2020 [dostęp 2022-01-14] (ang.).