Przejdź do zawartości

Michał Żewłakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Żewłakow
Ilustracja
Michał Żewłakow (2017)
Pełne imię i nazwisko

Michał Ryszard Żewłakow

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1976
Warszawa

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1987 Drukarz Warszawa
1987–1990 Marymont Warszawa
1990–1993 Polonia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1998 Polonia Warszawa 125 (7)
1995 Hutnik Warszawa (wyp.) 4 (0)
1998–1999 KSK Beveren 24 (1)
1999–2002 Excelsior Mouscron 94 (1)
2002–2006 Anderlecht 96 (3)
2006–2010 Olympiakos 87 (3)
2010–2011 Ankaragücü 19 (1)
2011–2013 Legia Warszawa 44 (1)
W sumie: 493 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999–2011  Polska 102 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Faksymile

Michał Ryszard Żewłakow (ur. 22 kwietnia 1976 w Warszawie) – polski piłkarz, który występował na pozycji obrońcy i działacz piłkarski. Brat bliźniak Marcina Żewłakowa.

W latach 1999–2011 reprezentant Polski, w latach 2006–2011 kapitan reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2002 i 2006 oraz Mistrzostw Europy 2008. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.

Jeden z sześciu polskich piłkarzy obok Grzegorza Laty, Jakuba Błaszczykowskiego, Roberta Lewandowskiego, Kamila Glika i Grzegorza Krychowiaka, który ma na koncie co najmniej 100 występów w reprezentacji narodowej.

Karierę rozpoczynał w Drukarzu Warszawa i Marymoncie Warszawa[1], skąd w 1993 trafił do Polonii Warszawa, gdzie w tym samym roku zanotował ligowy debiut. W 1998 został zawodnikiem belgijskiego KSK Beveren, następnie występował w klubie Excelsior Mouscron, skąd w 2002 trafił do Anderlechtu, gdzie dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Belgii. W latach 2006–2010 był piłkarzem Olympiakosu, z którym zdobył trzy tytuły Mistrza Grecji, dwa Puchary Grecji oraz superpuchar kraju. W sezonie 2010/2011 występował w tureckim Ankaragucu. W 2011 powrócił do Polski podpisując kontrakt z Legią Warszawa. W ciągu dwóch sezonów zdobył z klubem mistrzostwo oraz dwa krajowe puchary, będąc kapitanem drużyny, a w 2013 zakończył piłkarską karierę.

Po zakończeniu kariery objął funkcję dyrektora sportowego Legii Warszawa, którą piastował do 2017. Następnie związany był w podobnej roli z Zagłębiem Lubin oraz Motorem Lublin. Występuje także jako komentator i ekspert telewizyjny.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Polonia Warszawa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym klubem w zawodowej karierze Żewłakowa była Polonia Warszawa, w której debiutował w sezonie 1993/1994 za kadencji Mirosława Jabłońskiego. Pierwszy sezon na boiskach polskiej Ekstraklasy okazał się nieudany dla piłkarza, jak i całej drużyny, która spadała do II Ligi, jednak udało się powrócić do Ekstraklasy w kolejnym sezonie. Na rundę jesienną tegoż sezonu Żewłakow został wypożyczony do, mającego siedzibę na warszawskich Bielanach, Hutnika Warszawa, także ówczesnego drugoligowca. Po powrocie z wypożyczenia na dobre grał w pierwszym składzie.

W sezonie 1997/1998 zadebiutował w Pucharze UEFA. Wystąpił we wszystkich czterech pojedynkach grupowych. Sezon 1998/1999 rozpoczął w barwach Polonii Warszawa.

KSK Beveren

[edytuj | edytuj kod]

Zdążył zagrać w sześciu kolejkach polskiej Ekstraklasy oraz dwóch meczach kwalifikacyjnych Pucharu UEFA z Sadamem Tallinn oraz Dinamo Moskwa, po czym razem z bratem bliźniakiem Marcinem przeniósł się do belgijskiego pierwszoligowca – KSK Beveren. Ówczesnym trenerem zespołu ze wschodniej Flandrii był Polak Stanisław Gzil. Żewłakow w premierowym sezonie belgijskiej ekstraklasy rozegrał 24 spotkania oraz zdobył jedną bramkę. Drużyna KSK Beveren zakończyła sezon na bezpiecznym 15. miejscu i utrzymała się w elicie.

Excelsior Mouscron

[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Marcinem Żewłakowem zaprezentował dobrą formę co spowodowało możliwość transferu do czwartego zespołu belgijskiej ekstraklasy, Royal Excelsior Mouscron. Podczas trzyletniego pobytu w Mouscron Michał Żewłakow opuścił jedynie 8 spośród 102 meczów ligowych swojej drużyny. Drużyna przez trzy sezony plasowała się w czołówce belgijskiej ekstraklasy, zajmując kolejno 4., 7. oraz 6. miejsce w tabeli. Na pożegnanie z ekipą z Mouscron zagrał w finale Pucharu Belgii, który był rozgrywany 9 maja 2002 na stadionie Króla Baudouina I w Brukseli, gdzie przeciwnikiem była ekipa FC Brugge.

RSC Anderlecht

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2002/2003 Żewłakow otrzymał ofertę przejścia do belgijskiego klubu RSC Anderlecht, z której skorzystał, inkasując ponad milion dolarów. Transfer odbił się w Polsce szerokim echem. Debiut w barwach Anderlechtu Żewłakow zaliczył 10 sierpnia 2002 w Westerlo, gdzie przeciwnikiem drużyny było tamtejsze KVC Westerlo. Żewłakow zagrał pełne 90 minut, a jego nowy zespół wygrał 2:0. W pierwszym sezonie Żewłaków zagrał w Pucharze UEFA przeciwko zespołom, takim jak m.in. norweski Stabek, duński FC Midtjylland oraz francuskie Bordeaux. Z powodu kontuzji nie wystąpił w meczu przeciwko greckiemu klubowi Panatinaikos. Pierwszy sezon gry w Anderlechcie zakończył z dorobkiem 25 meczów ligowych, w których zdobył jedną bramkę w meczu z Royalem Antwerp.

W następnym sezonie Żewłakow zanotował progres, wraz z drużyną wywalczył Mistrzostwo Belgii 2004, a także zakwalifikował się do fazy grupowej Champions League. W lidze belgijskie zagrał 24 mecze i zdobył dwa gole, natomiast w Lidze Mistrzów zagrał we wszystkich sześciu potyczkach grupowych. W następnym sezonie 2004/2005 doznał kolejnej kontuzji, która pozwoliła ma na grę jedynie w 16 spotkaniach ligowych. Sezon 2005/2006 był ostatnim w barwach Anderlechtu dla Żewłakowa. Na pożegnanie zdobył drugie Mistrzostwo Belgii, a także dołożył grę w następnej edycji Ligi Mistrzów. W lidze rozegrał 31 spotkań, w eliminacjach Ligi Mistrzów zagrał w trzech spotkaniach. W fazie grupowej wystąpił w czterech spotkaniach, gdzie przeciwnikiem byli odpowiednio: Real Betis, FC Liverpool oraz dwukrotnie Chelsea F.C.. Podczas pobytu w Brukseli Żewłakow rozegrał 96 spotkań ligowych, w których zdobył trzy bramki, zaliczył 24 gry w europejskich pucharach, z czego 14 w elitarnej Lidze Mistrzów, dołożył osiem gier w krajowym pucharze i jeden mecz w krajowym Superpucharze. Zdobył dwa Mistrzostwa Belgii 2004, 2006 i dwa wicemistrzostwa 2003, 2005.

Michał Żewłakow jako piłkarz Olympiakosu przed meczem Ligi Mistrzów UEFA z Chelsea (2008)

Olympiakos

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2006/2007 Żewłakow podpisał kontrakt z greckim Olimpiakosem Pireus, którego trenerem był Norweg Trond Sollied. W greckiej Alpha Etniki debiutował 19 sierpnia 2006 roku w meczu pierwszej kolejki ze Skodą Xanthi. Rozegrał 90 minut, a Olimpiakos wygrał na swoim obiekcie 2:1. Sezon 2006/2007 drużyna Żewłakowa skończyła na szczycie ligowej tabeli i zdobyła 35. mistrzostwo Grecji. W Lidze Mistrzów ekipa z Pireusu zagrała bez eliminacji ze względu na wysoki współczynnik greckich klubów w rankingu UEFA. Grupowymi rywalami „czerwonych” była m.in. Valencia, AS Roma oraz ukraiński Szachtar Donieck. Olimpiakos zmagania w lidze Mistrzów zakończył na 4. miejscu z dorobkiem 3 punktów. Żewłakow rozegrał 5 meczów w fazie grupowej.

W sezonie 2007/2008 Żewłakow z drużyną awansował do 1/8 finału Ligi Mistrzów. W lidze greckiej rozegrał 20 meczów, a także zaliczył premierowe trafienie na greckiej ziemi. Bramkę zdobył w 29. kolejce w starciu ze Skodą Xanthi, które Olympiakos wygrał 4:1. Do mistrzostwa Grecji Żewłakow dołożył także krajowy puchar. Finałowy mecz został rozegrany 17 maja 2008 w Salonikach w obecności 20 tys. kibiców. W drodze do pucharu Żewłakow rozegrał pięć meczów i zdobył ważnego gola w finale. W tej edycji Ligi Mistrzów zagrał w siedmiu meczach, w tym w dwóch z Realem Madryt, w dwóch z S.S. Lazio, w dwóch z Chelsea F.C. oraz jednym z Werderem Brema.

Ankaragucu

[edytuj | edytuj kod]

Po kolejnym sezonie przeniósł się na zasadzie wolnego transferu do tureckiego MKE Ankaragucu. W lidze tureckiej debiutował 15 sierpnia 2010 w spotkaniu z Trabzonsporem. Jego drużyna przegrała mecz 0:2. W drużynie rozegrał 19 meczów ligowych i strzelił jedną bramkę w meczu z Antalyasporem. Do tego dorobku należy dodać trzy mecze w Pucharze Turcji.

Żewłakow jako piłkarz Legii Warszawa (2011)

Legia Warszawa

[edytuj | edytuj kod]

15 kwietnia 2011 rozwiązał kontrakt z tureckim klubem. Latem 2011 uzgodnił warunki rocznego kontraktu z Legią Warszawa i po 13 latach gry na obczyźnie powrócił do polskiej ekstraklasy. W barwach „Wojskowych” zadebiutował 28 lipca 2011 w wyjazdowym meczu Ligi Europejskiej z tureckim Gaziantepsporem.

Menadżerem zawodnika był Tomasz Suwary.

Michał Żewłakow (piąty od lewej) przed meczem eliminacji Mistrzostw Europy 2008 z Armenią (2007)

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji zadebiutował 19 czerwca 1999 w meczu z Nową Zelandią.

W 2002 został powołany na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii, na których zagrał dwa mecze. Znalazł się także w kadrze na Mistrzostwa Świata w Niemczech.

28 maja 2008 został powołany, przez selekcjonera Leo Beenhakkera, do kadry na Euro 2008[2]. Na turnieju wystąpił we wszystkich meczach reprezentacji, a w jednym meczu wystąpił jako kapitan drużyny.

Występował w eliminacjach do Mistrzostw świata w 2010 roku, gdzie był kapitanem. 12 października 2010, w meczu z Ekwadorem, po raz 101. wystąpił w drużynie narodowej. Tym samym pobił należący do Grzegorza Laty rekord występów w reprezentacji.

29 marca 2011 zakończył karierę reprezentacyjną w meczu towarzyskim Grecja – Polska (0:0), rozegranym w Pireusie na stadionie swojego byłego klubu Olimpiakosu.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Kariera działacza

[edytuj | edytuj kod]

Zaraz po zakończeniu kariery w 2013 został dyrektorem sportowym w Legii. Pracował na tym stanowisku do 2017[3].

Od czerwca 2018 do 31 grudnia 2019 był dyrektorem sportowym Zagłębia Lubin, będąc odpowiedzialnym za pion sportowy i dział skautingu[4].

Od 3 listopada 2020 do 8 listopada 2021 był dyrektorem sportowym Motoru Lublin, gdzie był odpowiedzialny za politykę transferową klubu[5].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anną[6]. Mają dwoje dzieci Maję i Jakuba[7]. Syn jest piłkarzem występującym na pozycji środkowego pomocnika; został zgłoszony do gry w rundzie wiosennej sezonu 2023/24 przez Legię Warszawa[8].

Konflikty z prawem

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2020 został zatrzymany przez policję za spowodowanie kolizji podczas jazdy pod wpływem alkoholu. W czerwcu 2021 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia uznał go winnym i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 20 000 zł oraz orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stefan Szczepłek. Marcin i Michał Żewłakowowie. Prażanie z Wembley. „Skarpa Warszawska”, s. 67, luty 2022. 
  2. Powołania Leo Beenhakkera na Euro 2008. Serwis Onet.pl, 28 05 2008.
  3. Michał Żewłakow może wrócić do Legii Warszawa w nowej roli [online], Sport.pl [dostęp 2020-04-21] (pol.).
  4. Telewizja Polska S.A, Michał Żewłakow nie jest już dyrektorem sportowym Zagłębia Lubin [online], sport.tvp.pl [dostęp 2020-04-21] (pol.).
  5. Michał Żewłakow odchodzi z Motoru [online], www.motorlublin.eu [dostęp 2021-11-08] (pol.).
  6. Michał Żewłakow: to był najtrudniejszy okres w moim życiu [online], Onet Sport, 22 kwietnia 2020 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  7. Michał Żewłakow [online], Wywiadowcy.pl, 13 kwietnia 2010 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  8. Hubert Rybkowski: Legia podjęła decyzję ws. syna 102-krotnego reprezentanta Polski. Niesamowita historia. sport.pl, 2024-02-03. [dostęp 2024-02-03].
  9. Polsat News, Michał Żewłakow skazany przez sąd. Były piłkarz wydał oświadczenie - Polsat News [online], polsatnews.pl [dostęp 2021-09-13] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]