Metta World Peace

Metta Sandiford-Artest

Ronald William Artest, Jr.

Metta Sandiford-Artest w 2010 roku
#15, 23, 91, 93, 96, 37, 51
niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko	Ronald William Artest, Jr.
Pseudonim	„Ron Ron”, „Crazy Pills”, „MWP”
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1979 Nowy Jork
Wzrost	201 cm
Masa ciała	118 kg
Kariera
Aktywność	1999–2017
Szkoła średnia	La Salle (Nowy Jork)
College	St. John’s University (1997–1999)
Draft	1999, numer: 16 Chicago Bulls
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1999–2002 Chicago Bulls 175 2002–2006 Indiana Pacers 193 2006–2008 Sacramento Kings 167 2008–2009 Houston Rockets 69 2009–2013 Los Angeles Lakers 298 2013–2014 New York Knicks 29 2014 Sichuan Blue Whales (Chiny) 13 2015 Pallacanestro Cantù (Włochy) 13 2015–2017 Los Angeles Lakers 60
Kariera trenerska Lata Drużyna 2017–2018 South Bay Lakers (asystent)
Strona internetowa

Metta Sandiford-Artest, ur. jako Ronald William Artest, Jr., później znany też jako Metta World Peace (ur. 13 listopada 1979 w Nowym Jorku) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji niskiego skrzydłowego, mistrz NBA z 2010.

W 1997 wystąpił w meczu wschodzących gwiazd - Nike Hoop Summit oraz McDonald’s All-American.

16 września 2011 sąd zatwierdził wniosek Artesta o zmianę imienia i nazwiska na Metta World Peace, który ten złożył w czerwcu 2011.

Gra na uczelni

W swoim pierwszym sezonie gry na uczelni St.John’s zdobywał średnio prawie 12 punktów i 6,3 zbiórki w meczu. Wybrany został najlepszym debiutantem swojej konferencji. Wtedy też ustanowił swoje rekordy kariery na uczelni (26 punktów i 15 zbiórek). Będąc już drugoroczniakiem wybrany został do piątki gwiazd swojej konferencji oraz do trzeciej piątki całej ligi NCAA. Jego drużyna – St. John’s awansowała do finałów regionalnych co było największym sukcesem od 1991 roku. Artest zdobywał średnio 14,5 punktu, 6,3 zbiórki, 4,2 asysty i 1,2 bloku na mecz. Zaliczył również drugie w historii swojego college'u triple-double.

Draft 1999

Ron Artest został wybrany przez Chicago Bulls w drafcie 1999, z numerem 16.

Gra w Chicago Bulls

W pierwszym sezonie gry zdobywał średnio 12 punktów co plasowało go na czwartym miejscu w swojej drużynie. Miał też 1,65 przechwytów na mecz. Ta średnia plasowała go w czołowej dwudziestce ligi. Rozegrał 72 spotkania, z czego 63 w pierwszej piątce. Ponadto zbierał 4,3 piłek w meczu i miał prawie 3 asysty. Na parkiecie przebywał średnio nieco ponad pół godziny w każdym meczu. Został nominowany do drugiej piątki zawodników debiutujących w NBA. W drugim sezonie z rozegranych 76 spotkań, tylko dwa rozpoczynał na ławce rezerwowych. Średnia dwóch przechwytów na mecz dawała mu 7 lokatę w całej lidze. Minimalnie pogorszył średnią zdobywanych punktów, tym razem wynosiła ona 11,9 czyli o 0,1 mniej niż rok wcześniej. Łącznie w dwóch pierwszych latach przechwycił 271 piłek, co jest rekordem w historii drużyny Chicago Bulls. Tyle przechwytów w dwóch debiutanckich sezonach nie miał nawet Michael Jordan.

W sezonie 2001-02 Ron Artest opuścił początek sezonu zasadniczego, złamał palec. Po wyleczeniu kontuzji zdążył rozegrać w zespole „Byków” 27 spotkań, w których zdobywał 15,6 pkt, 4,9 zbiórek i 2,8 przechwytów. W sumie w barwach Chicago Bulls rozegrał 175 spotkań.

Pobyt w Indianie Pacers

Władze klubu z Chicago zdecydowały się pozbyć Artesta i razem z Bradem Millerem został oddany do Indiany Pacers. Niedługo po przyjściu do nowej drużyny zagrał jeden z najlepszych spotkań w barwach Indiany. W potyczce z Miami Heat zdobył 24 punkty, dorzucił do tego 8 asyst, 8 zbiórek i 9 przechwytów. Sezon zakończył jako drugi przechwytujący całej NBA. Również w sezonie 2001-2002 po raz pierwszy wystąpił w fazie play-off. W jednym ze spotkań w ciągu 89 sekund zaliczył 3 przechwyty.

Sezon 02-03 ekipa Indiany rozpoczęła od bilansu 8-1. W listopadzie Ron Artest został zawodnikiem tygodnia – zdobywając średnio 20,3 punktów, 4,7 zbiórek, 4,7 asyst, 2 bloki i 1,7 przechwytów w meczu. Okazał się też pożytecznym defensorem. Tacy gracze jak Alan Houston czy Dirk Nowitzki, którzy zdobywali średnio ponad 20 punktów w każdym meczu, w pojedynku z Artestem mieli skuteczność około 20%. Artest był dwa razy zawieszany. Raz za kłótnie z trenerem rywali – Patem Rileyem, oraz za zniszczenie jednej z kamer. W sumie był zawieszony na 7 spotkań. Sezon skończył na drugim miejscu w klasyfikacji przechwytów. Był nominowany do tytułu najlepszego defensora ligi. W sezonie zasadniczym 02-03 rozegrał 69 spotkań, z czego 67 w pierwszym składzie. Zdobywał 15,5 punktów w meczu, miał 5,2 zbiórek i 2,9 przechwytów. W play-offach zdobywał średnio 19 punktów, 5,8 zbiórek i 2,5 przechwytów. Na koniec sezonu zajął drugie miejsce w głosowaniu na obrońcę roku NBA.

Sezon 03-04 był najbardziej udany w dotychczasowej karierze Artesta. Wybrano go najlepszym obrońcą ligi. Zagrał też w meczu gwiazd, w którym zdobył 7 punktów. Wybrany został również do najlepszej piątki obrońców i do trzeciej piątki całej NBA. Średnio zdobywał 18,3 punktu, 5,3 zbiórek, 3,7 asyst i 2,1 przechwytów. Dwa razy został zawodnikiem tygodnia. Zawodnicy pilnowani przez Artesta w regular season zdobywali średnio ponad 8 punktów w meczu. W fazie playoff „Ron Ron” był najlepszym strzelcem drużyny w pierwszej i drugiej rundzie zdobywając średnio ponad 20 punktów. W finale konferencji przeciwko Detroit Pistons, Artest zdobywał nieco ponad 14 punktów i miał tylko około 30% skuteczności rzutów z gry.

W pierwszych siedmiu spotkaniach sezonu 04-05 Artest rzucał średnio prawie 25 punktów na mecz. Podczas wielkiego skandalu i awantury na trybunach w meczu z Detroit Pistons, został zawieszony do końca sezonu. W następnym rozegrał 16 spotkań zdobywając średnio 19,4 pkt i 2,6 przechwytów został zawieszony przez swoją drużynę, bo żądał transferu do innego teamu.

Gra w Sacramento Kings

Ron Artest przeniósł się do Sacramento Kings. Drużyna od momentu przyjścia zawodnika, wygrała 26 spotkań, przegrała 14 i zdołała z ósmego miejsca awansować do playoff. osiągnęła z Artestem bilans 26-14 co było trzecim wynikiem w NBA i awansowała do play-off z 8 miejsca, chociaż w trakcie sezonu przez chwilę, zespół z Sacramento był na przedostatnim miejscu w konferencji.

W sezonie 06-07 drużyna Sacramento Kings nie zdołała awansować do play-offów. Artest rozegrał 70 spotkań, 65 w wyjściowej piątce. Zdobywał średnio prawie 19 punktów, miał 6,5 zbiórek, 3,4 asyst i 2,1 przechwytów. Na parkiecie przebywał średnio 37,7 minut.

Los Angeles Lakers

Od sezonu 2009-10 gra w Los Angeles Lakers. Zdobył z tą drużyną tytuł mistrzowski w 2010 r. 11 lipca 2013, po czterech sezonach w barwach Lakers, drużyna z Los Angeles zdecydowała się użyć na World Peace'ie opcji amnestii. 24 września 2015 roku podpisał ponownie umowę z klubem z Los Angeles.

Gra w New York Knicks

16 czerwca 2013, poinformowano o związaniu się World Peace'a dwuletnim kontraktem z New York Knicks. 24 lutego 2014 został zwolniony przez Knicks po tym, jak jego kontrakt został wykupiony.

Osiągnięcia

Stan na 25 lipca 2017, na podstawie, o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

• Uczestnik:
  • rozgrywek Elite Eight turnieju NCAA (1999)
  • turnieju NCAA (1998, 1999)
• Laureat NIT/Haggerty Award (1999)
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • Big East (1999)
    • turnieju Big East (1998)
    • najlepszych pierwszorocznych zawodników Big East (1998)
  • III składu All-American (1999 przez AP, NABC)

NBA

• Mistrz NBA (2010)
• Uczestnik meczu gwiazd NBA (2004)
• Obrońca Roku NBA (2004)
• Wybrany do:
  • I składu defensywnego NBA (2004, 2006)
  • II składu:
    • defensywnego NBA (2003, 2009)
    • debiutantów NBA (2000)
  • III składu NBA (2004)
• Zdobywca nagrody J. Walter Kennedy Citizenship Award (2011)
• Zawodnik tygodnia NBA (17.11.2002, 9.11.2003, 29.03.2004)
• Lider play-off w średniej przechwytów (2003)

Statystyki w NBA

Legenda
M	Mecze	S5	Pierwsza piątka	MPG	Minuty na mecz
FG%	Celność rzutów z pola	3P%	Celność rzutów „za 3”	FT%	Celność rzutów wolnych
RPG	Zbiórki na mecz	APG	Asysty na mecz	SPG	Przechwyty na mecz
BPG	Bloki na mecz	PPG	Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
1999/00	Chicago	72	63	31,1	40,7%	31,4%	67,4%	4,3	2,8	1,7	0,5	12,0
2000/01	Chicago	76	74	31,1	40,1%	29,1%	75,0%	3,9	3,0	2,0	0,6	11,9
2001/02	Chicago	27	26	30,5	43,3%	39,6%	62,8%	4,9	2,9	2,8	0,9	15,6
2001/02	Indiana	28	24	29,3	41,1%	21,5%	73,3%	5,0	1,8	2,4	0,6	10,9
2002/03	Indiana	69	67	33,6	42,8%	33,6%	73,6%	5,2	2,9	2,3	0,7	15,5
2003/04	Indiana	73	71	37,2	42,1%	31,0%	73,3%	5,3	3,7	2,1	0,7	18,3
2004/05	Indiana	7	7	41,6	49,6%	41,2%	92,2%	6,4	3,1	1,7	0,9	24,6
2005/06	Indiana	16	16	37,7	46,0%	33,3%	61,2%	4,9	2,2	2,6	0,7	19,4
2005/06	Sacramento	40	40	40,1	38,3%	30,2%	71,7%	5,2	4,2	2,0	0,8	16,9
2006/07	Sacramento	70	65	37,7	44,0%	35,8%	74,0%	6,5	3,4	2,1	0,6	18,8
2007/08	Sacramento	57	54	38,1	45,3%	38,0%	71,9%	5,8	3,5	2,3	0,7	20,5
2008/09	Houston	69	55	35,5	40,1%	39,9%	74,8%	5,2	3,3	1,5	0,3	17,1
2009/10	L.A. Lakers	77	77	33,8	41,4%	35,5%	68,8%	4,3	3,0	1,4	0,3	11,0
2010/11	L.A. Lakers	82	82	29,4	39,7%	35,6%	67,6%	3,3	2,1	1,5	0,4	8,5
2011/12	L.A. Lakers	64	45	26,9	39,4%	29,6%	61,7%	3,4	2,2	1,1	0,4	7,7
2012/13	L.A. Lakers	75	66	33,7	40,3%	34,2%	73,4%	5,0	1,5	1,6	0,6	12,4
2013/14	New York	29	1	13,4	39,7%	31,5%	62,5%	2,0	0,6	0,8	0,3	4,8
2015/16	L.A. Lakers	35	5	16,9	31,1%	31,0%	70,2%	2,5	0,8	0,6	0,3	5,0
2016/17	L.A. Lakers	25	2	6,4	27,9%	23,7%	62,5%	0,8	0,4	0,4	0,1	2,3
Razem		991	840	31,7	41,4%	33,9%	71,5%	4,5	2,7	1,7	0,5	13,2
All-Star		1	0	17,0	60%	0%	50%	3,0	3,0	1,0	0	7,0

Play-offy

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2002	Indiana	5	5	33,4	40,7%	46,2%	69,2%	6,0	3,2	2,6	0,6	11,8
2003	Indiana	6	6	42,0	38,9%	38,7%	80,0%	5,8	2,2	2,5	1,0	19,0
2004	Indiana	15	15	38,9	37,8%	28,8%	71,8%	6,5	3,2	1,4	1,1	18,4
2006	Sacramento	5	5	39,6	38,3%	33,3%	69,6%	5,0	3,0	1,6	0,8	17,4
2009	Houston	13	13	37,5	39,4%	27,7%	71,4%	4,3	4,2	1,1	0,2	15,6
2010	L.A. Lakers	23	23	36,5	39,8%	29,1%	57,9%	4,0	2,1	1,5	0,5	11,2
2011	L.A. Lakers	9	9	31,9	44,3%	32,1%	76,2%	4,6	2,2	1,1	0,8	10,6
2012	L.A. Lakers	6	6	39,3	36,7%	38,9%	75,0%	3,5	2,3	2,2	0,7	11,7
2013	L.A. Lakers	3	3	28,0	25,0%	14,3%	100,0%	3,7	1,7	0,7	0,3	6,0
Razem		85	85	36,9	38,9%	30,8%	71,4%	4,8	2,8	1,5	0,7	13,9

Bibliografia

• 15 NBA Players You Didn't Know Played Overseas: Magic Johnson And Scottie Pippen Played In Sweden (ang.)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.)
• Profil na stronie NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (ang.)
• Statystyki na Basketball-Reference.com (ang.)