Przejdź do zawartości

Metagonimus yokogawai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metagonimus yokogawai
(Katsurada, 1912)
Ilustracja
Dorosły osobnik
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

płazińce

Gromada

Trematoda

Podgromada

Digenea

Rząd

Echinostomida

Podrząd

Echinostomata

Rodzina

Fasciolidae

Rodzaj

Metagonimus

Gatunek

Metagonimus yokogawai

Metagonimus yokogawai – gatunek pasożytniczej przywry, najmniejszej spotykanej u człowieka. Wielkość dorosłych osobników wynosi 1-2,5 na 0,4–0,75 mm. Powoduje chorobę pasożytniczą zwaną Metagonimoza.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przywry Metagonimus yokogawai spotykane są przede wszystkim na Dalekim Wschodzie, na Syberii, w Mandżurii, na Bałkanach, w Izraelu i Hiszpanii.

Charakterystyka gatunku i cykl życiowy

[edytuj | edytuj kod]
Cykl życiowy przywry Metagonimus yokogawai.

Dorosłe osobniki produkują jaja, z których każde zawiera w pełni rozwinięte miracidium; jaja wydalane są z kałem żywiciela. Następnie jaja są zjadane przez ślimaki, które stają się pierwszym żywicielem pośrednim pasożyta; w przewodzie pokarmowym uwalniane są miracidia, które kolonizują jelito cienkie mięczaka. Najczęstszym żywicielem pośrednim przywr są ślimaki z rodzaju Semisulcospira. W organizmie ślimaka miracidia przechodzą kolejne stadia rozwojowe: sporocysty, redie i cerkarie. Z każdej redii powstaje wiele cerkarii. Następnie cerkarie opuszczają ciało ślimaka i przeobrażają się w metacerkarie po dostaniu się do organizmów odpowiednich gatunków słodkowodnych ryb. Żywiciel ostateczny zaraża się przywrami przez zjedzenie surowych, niedogotowanych lub solonych ryb z metacerkariami. W przewodzie pokarmowym człowieka metacerkarie przyczepiają się do ściany jelita cienkiego i dojrzewają do postaci dorosłych. Obok człowieka, żywicielem ostatecznym mogą być koty, psy i ptaki.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Metagonimiasis. CDC Division of Parasitic Diseases. [dostęp 2007-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 października 2007)].