Przejdź do zawartości

Marcin Szczygielski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Szczygielski
Ilustracja
Marcin Szczygielski (2017)
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1972
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

powieść obyczajowa, powieść gejowska, powieść dla młodzieży, literatura faktu

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marcin Szczygielski (ur. 28 maja 1972 w Warszawie)[1][2] – polski pisarz, dziennikarz i grafik.

Dyrektor artystyczny polskiej edycji miesięcznika „Playboy” (1998–2000), dyrektor kreatywny portalu Ahoj.pl (2000–2002) oraz wydawnictwa Gruner+Jahr Polska (projektował m.in. makietę graficzną „Gali”) oraz Instytutu Wydawniczego Latarnik. Publikował m.in. na łamach czasopism „Playboy”, „Newsweek”, „Nowa Fantastyka” i „Wprost”. W latach 2007–2008 pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Moje Mieszkanie”.

Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[3].

Twórczość literacka

[edytuj | edytuj kod]

Jego debiut literacki to powieść PL-BOY czyli dziewięć i pół tygodnia z życia pewnej redakcji (2003). Tematyka książki – media poprzez pryzmat życia redaktorów czasopisma dla panów – jest kontynuowana w następnej powieści, Wiośnie PL-BOYA. W 2003 pojawiały się informacje o ekranizacji powieści PL-BOY, której reżyserem miał być Jan Sosiński[4], a w głównej roli miał wystąpić Artur Żmijewski[5]. Plany te jednak nie doszły do skutku. Następna traktująca o mediach powieść, Nasturcje i ćwoki opowiada o redakcji miesięcznika dla kobiet, a jej kontynuacją są Farfocle namiętności.

W 2007 ukazała się powieść gejowska Berek, traktująca o zetknięciu dwóch światów: wyzwolonego geja Pawła i Anny, przedstawicielki moherowych beretów. Powieść została zaadaptowana przez autora w 2008 dla potrzeb teatru. 28 lutego 2009 na deskach warszawskiego Teatru Kwadrat miała miejsce premiera sztuki pt. „Berek, czyli upiór w moherze” w reżyserii Andrzeja Rozhina; w postać Anny wcieliła się Ewa Kasprzyk, a Pawła zagrał Paweł Małaszyński. Kontynuacją cyklu Kroniki Nierówności, zapoczątkowanego przez Berka, są opublikowane wiosną 2010 Bierki.

Beata Pawlikowska oraz Marcin Szczygielski podczas spotkania promocyjnego Wydawnictwa Latarnik (2012)

W latach 2006–2007 współprowadził program Pokojowe rewolucje na TVN[6][7].

26 lutego 2010 w warszawskim Teatrze Komedia premierę miała jego sztuka pt. Wydmuszka (reż. Tomasz Dutkiewicz), w której główne role zagrały: Anna Guzik i Joanna Liszowska. Wydmuszkę wystawił także Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Premiera spektaklu wyreżyserowanego przez Zbigniewa Lesienia odbyła się 7 stycznia 2011, a w rolach głównych wystąpiły Hanna Zientara i Katarzyna Anzorge. Obie aktorki za „różnorodność postaci i kreacje w spektaklu” otrzymały w marcu 2011 Srebrne Maski, nagrody przyznawane przez Płockie Towarzystwo Miłośników Teatru z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru[8]. Trzecią inscenizację Wydmuszki przygotował łódzki Teatr Mały w Manufakturze. Premiera spektaklu wyreżyserowanego przez Mariusza Pilawskiego z Lorettą Cichowicz i Malwiną Irek odbyła się 16 kwietnia 2011[9].

Premiera Furii, trzeciej sztuki Szczygielskiego, odbyła się 5 listopada 2011 na scenie Teatru Komedia. Spektakl, w którym zagrali Teresa Lipowska (Teresa), Ewa Szykulska (Emilia), Barbara Bursztynowicz (Barbara), Dorota Naruszewicz (Magda) i Michał Kruk (Kacper), wyreżyserował Tomasz Dutkiewicz.

Powieść Omega (ilustrowana przez Bartka Arobala) została wyróżniona w II Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej w 2010 i trafiła na „Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej”[10]. Została także wyróżniona w konkursie Najpiękniejsze Książki Roku 2009 organizowanym przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek. Jury konkursu literackiego organizowanego przez Polską Sekcję IBBY – Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych – uznało Omegę za najlepszą polską powieść dla młodzieży 2010 roku, przyznając autorowi I nagrodę konkursu, a Omedze tytuł „Książki Roku 2010”.

Kolejną powieść dla młodzieży, zatytułowaną Czarny młyn, opowiadającą o dzieciach z popegeerowskiej wioski, zmuszonych do starcia z bezosobowym złem, które opanowało ruiny pobliskiego kombinatu, Szczygielski napisał na Konkurs Literacki im. Astrid Lindgren[11] organizowany w ramach akcji Cała Polska czyta dzieciom przez Fundację ABCXXI. Jury uznało Czarny młyn za najlepszą spośród wszystkich 580 nadesłanych książek, przyznając mu Grand Prix konkursu i statuetkę Pippi Langstrump, a także I nagrodę w kategorii powieści dla dzieci w wieku od dziesięciu do czternastu lat.

Trzecia młodzieżowa powieść Szczygielskiego, pt. Za niebieskimi drzwiami ukazała się w październiku 2010 pod patronatem Fundacji Ewy Błaszczyk „Akogo?”. W kwietniu 2011 została nominowana do Nagrody Donga (wcześniej „Dziecięcy Bestseller Roku”) przyznawanej przez Polską Sekcję IBBY – Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych. Książka Za niebieskimi drzwiami została nominowana do tej nagrody zarówno przez Jury Profesjonalne, jak i przez Jury Dziecięce[12], otrzymując ostatecznie główną nagrodę Dużego Donga od Jury Profesjonalnego oraz wyróżnienie od Jury Dziecięcego[13]. Powieść za Niebieskimi drzwiami została uhonorowana także w III Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej, organizowanym przez Muzeum Książki Dziecięcej, otrzymując II nagrodę. Podobnie jak Omega, została także wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej[14].

W listopadzie 2011 ukazała się jego powieść Poczet Królowych Polskich – rozbudowana, wielopokoleniowa saga rodzinna, inspirowana częściowo życiorysem Iny Benity. W styczniu 2012 powieść została nominowana do Nagrody Literackiej Srebrny Kałamarz przyznawanej przez Fundację im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego[15]

W 2012 odbyły się pierwsze spektakle sztuki Szczygielskiego pt. KalLas, w którym główne role grają Ewa Kasprzyk, Joanna Kurowska i Beata Kafka[16]. 14 października w warszawskim teatrze Capitol premierę miała kolejna farsa Szczygielskiego – Single i remiksy. W spektaklu wyreżyserowanym przez Olafa Lubaszenkę występują Weronika Książkiewicz, Anna Mucha, Lesław Żurek i Wojciech Medyński[17].

W marcu 2013 nakładem Wydawnictwa Bajka ukazała się czwarta jego powieść skierowana do młodszego odbiorcy – Czarownica piętro niżej. Piątą, zatytułowaną Arka czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od wtedy przez kiedyś do teraz i wstecz, napisał znowu na Konkurs Literacki im. Astrid Lindgren organizowany w ramach akcji Cała Polska czyta dzieciom przez Fundację ABCXXI. Podobnie jak w poprzedniej edycji konkursu, i tym razem autor otrzymał zarówno Grand Prix jak i I nagrodę w kategorii wiekowej powieści przeznaczonych dla dzieci w wieku od 10 do 14 lat[18]. Arka czasu została przetłumaczona na język niemiecki i nakładem S. Fischer Verlag ukazała się w lutym 2015 w Niemczech[19], Austrii oraz Szwajcarii[20] pod tytułem Flügel aus Papier[21].

W październiku 2013 nakładem Instytutu Wydawniczego Latarnik, Agora S.A. oraz Oficyny Wydawniczej AS ukazała się albumowa monografia zespołu wokalnego Filipinki napisana przez Szczygielskiego, którego matka była jedną z wokalistek zespołu. Na płycie dołączonej do książki zgromadzono 24 nigdy wcześniej nie publikowane nagrania zespołu z lat 1962–1971. 23 listopada w londyńskim The Mermaid Theatre odbyła się natomiast premiera najnowszej sztuki Szczygielskiego, pt. Kochanie na kredyt[22]. W spektaklu wyreżyserowanym przez Olafa Lubaszenkę występują Agnieszka Sienkiewicz, Tamara Arciuch, Filip Bobek, Bartłomiej Kasprzykowski i Piotr Zelt.

13 kwietnia 2016 został odznaczony przez MKiDN Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[23].

Książki

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Twórczość Marcina Szczygielskiego.

Dla dorosłych

[edytuj | edytuj kod]
  • 2003 – PL-BOY. Dziewięć i pół tygodnia z życia pewnej redakcji – powieść
  • 2004 – Wiosna PL-BOYA. Życie seksualne oswojonych – powieść, kontynuacja PL-BOYa
  • 2004 – Kuchnia na ciężkie czasy – książka kucharska
  • 2005 – Nasturcje i ćwoki. Kryminał romantyczny – powieść
  • 2006 – Farfocle namiętności – powieść, kontynuacja Nasturcji i ćwoków
  • 2007 – Berek – powieść, pierwsza część Kronik nierówności
  • 2009 – Berek + – wydanie poszerzone o teatralną adaptację powieści pt. "Berek, czyli upiór w moherze"
  • 2009 – PL-BOY 2 – zbiorcze wydanie powieści PL-BOY i Wiosna PL-BOYA
  • 2009 – Les farfocles – zbiorcze wydanie powieści Nasturcje i ćwoki i Farfocle namiętności
  • 2010 – Bierki – powieść, druga część Kronik nierówności
  • 2011 – Furie i inne groteski – zbiór sztuk teatralnych
  • 2011 – Poczet Królowych Polskich – powieść inspirowana życiorysem Iny Benity
  • 2012 – Kallas, opowieść o przyjaźni Kaliny Jędrusik i Violetty Villas – sztuka teatralna
  • 2013 – Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu – monografia zespołu wokalnego Filipinki
  • 2014 – Sanato – powieść
  • 2015 – Bingo – powieść, trzecia część Kronik nierówności

Dla dzieci i młodzieży

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009 – Omega – powieść fantastyczno-przygodowa dla młodzieży
  • 2010 – Za niebieskimi drzwiami – powieść fantastyczno-przygodowa dla młodzieży
  • 2011 – Czarny Młyn – fantastyczno-przygodowa powieść grozy dla młodzieży
  • 2013 – Czarownica piętro niżej – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży
  • 2013 – Arka czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od wtedy przez kiedyś do teraz i wstecz – historyczno-przygodowa powieść dla młodzieży
  • 2014 – Tuczarnia motyli – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, kontynuacja przygód bohaterów książki Czarownica piętro niżej
  • 2016 – Teatr Niewidzialnych Dzieci – historyczno-obyczajowa powieść dla młodzieży
  • 2016 – Klątwa dziewiątych urodzin – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, kontynuacja przygód bohaterów książek Czarownica piętro niżej i Tuczarnia motyli
  • 2017 – Serce Neftydy – utrzymana w konwencji space opery powieść science fiction dla starszej młodzieży i dorosłych[24]
  • 2018 – Bez piątej klepki – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, czwarty tom cyklu Czarownica piętro niżej[25]
  • 2018 – Weronika i zombie – obyczajowa powieść dla młodzieży[26]
  • 2018 – Leo i czerwony automat – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży[27]
  • 2019 – Pomylony narzeczony – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, piąty tom cyklu Czarownica piętro niżej[28]
  • 2019 – Królowa Wody – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży[29]
  • 2020 – Oczy Michaliny – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży[30]
  • 2020 – Co jedzą czarownice? Powieść kucharska – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, szósty tom cyklu Czarownica piętro niżej[31]
  • 2021 – O sołtysie Salomonku i tęczy – książka obrazkowa dla dzieci[32]
  • 2021 – W kółko o dziewczynach – zbiór opowiadań dla młodzieży[33]
  • 2022 – Jasny Gwint – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, siódmy tom cyklu Czarownica piętro niżej[34]
  • 2022 – Antosia w bezkresie – historyczna powieść dla młodzieży[35]
  • 2023 – Kwiatokosy – fantastyczno-przygodowa powieść dla młodzieży, pierwszy tom cyklu Dom Rodomiłów[36]
  • 2023 – Zbójeckie nasienie – historyczna powieść dla młodzieży, drugi tom cyklu Antosia w bezkresie[37]
  • 2024 – Szkieletnicy, il. Marta Krzywicka, drugi tom cyklu Dom Rodomiłów , ISBN 978-83-67697-06-4
  • 2024 – Makabrama, il. Marta Krzywicka, trzeci tom cyklu Dom Rodomiłów, ISBN 978-83-67697-10-1 [38]

Sztuki teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009 – Berek, czyli upiór w moherze
  • 2010 – Wydmuszka
  • 2011 – Furie
  • 2012 – KalLas
  • 2012 – Single i remiksy
  • 2013 – Kochanie na kredyt
  • 2016 – Single po japońsku
  • 2017 – Bierki[39]
  • 2019 – Berek, czyli upiór w moherze 2[40]
  • 2020 – Czarno to widzę, czyli wymieszani posortowani[41]
  • 2021 – Wieczór panieński plus[42]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2010 – Wyróżnienie w II Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej za książkę Omega i wpisanie jej na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.
  • 2010 – Wyróżnienie w 50. Konkursie Najpiękniejsze Książki Roku 2009 organizowanym przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek dla powieści Omega.
  • 2010 – Grand Prix II. Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na książkę dla dzieci i młodzieży za horror Czarny młyn[43].
  • 2010 – I Nagroda w II. Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren w kategorii powieści dla dzieci w wieku od dziesięciu do czternastu lat za powieść Czarny młyn[43].
  • 2010 – Nagroda Książka Roku 2010 dla książki fantastyczno-przygodowej Omega w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY – Międzynarodowej Izby ds. Książek dla Młodych[44].
  • 2011 – Duży Dong dla powieści Za niebieskimi drzwiami – I Nagroda Jury Profesjonalnego w konkursie Donga (wcześniej „Dziecięcy Bestseller Roku”) organizowanym przez Polską Sekcję IBBY – Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych.
  • 2011 – Wyróżnienie Jury Dziecięcego dla powieści Za niebieskimi drzwiami w konkursie Donga (wcześniej „Dziecięcy Bestseller Roku”) organizowanym przez Polską Sekcję IBBY – Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych.
  • 2011 – II Nagroda w III Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej za książkę Za niebieskimi drzwiami i wpisanie jej na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.
  • 2012 – Powieść Za niebieskimi drzwiami zostaje wpisana na międzynarodową Listę Honorową IBBY[45][46]
  • 2013 – Grand Prix III Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży za powieść Arka czasu[47].
  • 2013 – I Nagroda w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren w kategorii powieści dla dzieci w wieku od dziesięciu do czternastu lat za powieść Arka czasu[47].
  • 2013 – Tytuł Książka Kwietnia 2013 Magazynu Literackiego Książki dla powieści Czarownica piętro niżej[48].
  • 2013 – Wyróżnienie dla powieści Arka czasu w literackim konkursie Książka Roku 2013 organizowanym przez Polską Sekcję IBBY - Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych[49].
  • 2014 – Nagroda Literacka Zielona Gąska 2013 Fundacji Zielona Gęś im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego dla powieści Czarownica piętro niżej[50].
  • 2014 – I Nagroda w VI Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej za książkę Arka czasu i wpisanie jej na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej[51].
  • 2014 – Nagroda Literacka Guliwer w krainie Olbrzymów 2014 za dotychczasowe dokonania w dziedzinie literatury dziecięcej i młodzieżowej[52].
  • 2015 – Flügel aus Papier – niemiecka edycja Arki Czasu – została zaliczona przez niemiecką rozgłośnię radiową Deutschlandfunk do siedmiu najlepszych książek dla dzieci dostępnych na niemieckojęzycznym rynku książki w kwietniu 2015[53].
  • 2015 – Tytuł Książka Lipca 2015 Deutsche Akademie für Kinder- und Jugendliteratur dla powieści Flügel aus Papier[54].
  • 2015 – Nagroda Główna w VII Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej za książkę Tuczarnia Motyli i wpisanie jej na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej[55].
  • 2015 – Nagroda Kinderbuchpreis 2015 w austriackim konkursie literackim Jury der jungen Leser i tytuł Książki Roku 2015 dla dzieci w wieku od 10 do 13 lat za książkę Flügel aus Papier[56].
  • 2016 – I Miejsce w IV edycji Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży za powieść Teatr Niewidzialnych Dzieci[57].
  • 2016 – Wyróżnienie dla powieści Teatr Niewidzialnych Dzieci w literackim konkursie Książka Roku 2016 organizowanym przez Polską Sekcję IBBY[58].
  • 2016 – Nagroda Książka Roku 2016 dla powieści Klątwa dziewiątych urodzin w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY[58].
  • 2016 – Tytuł Książka Grudnia 2016 Magazynu Literackiego Książki dla powieści Klątwa dziewiątych urodzin[59].
  • 2016 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[23].
  • 2017 – Nagroda Literacka m.st. Warszawy za powieść Klątwa dziewiątych urodzin[60].
  • 2017 – Nagroda Główna w IX Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej ex aequo za powieści Teatr Niewidzialnych Dzieci oraz Klątwa dziewiątych urodzin i umieszczenie obu tytułów na Liście Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej[61].
  • 2017 – 24. Ogólnopolska Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego – Nagroda Czytelników oraz Wyróżnienie za powieść Teatr Niewidzialnych Dzieci[62].
  • 2017 – Nagroda Książka Roku 2017 dla powieści Serce Neftydy w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY[63].
  • 2018 – Wyróżnienie dla powieści Leo i czerwony automat w literackim konkursie Książka Roku IBBY 2018[64].
  • 2019 – I Miejsce dla powieści Bez piątej klepki w literackim Konkursie Empiku na Najlepszą Książkę Dziecięcą Przecinek i Kropka 2018 w kategorii wiekowej 9-12 lat[65].
  • 2019 – Książka Roku 2019 IBBY – Nagroda Specjalna Dziecko jest najważniejsze dla powieści Teatr Niewidzialnych Dzieci w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY[66].
  • 2020 – Pegazik – Nagroda Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek dla twórców oraz animatorów książki dla dzieci i młodzieży[67].
  • 2020 – I Miejsce dla powieści Pomylony narzeczony w literackim Konkursie Empiku na Najlepszą Książkę Dziecięcą Przecinek i Kropka 2019 w kategorii wiekowej 9-12 lat[68].
  • 2021 – Oczy Michaliny nominowane w pierwszej edycji konkursu Literacka Podróż Hestii[69].
  • 2022 – Nagroda Główna dla książki W kółko o dziewczynach w XX edycji konkursu Świat Przyjazny Dziecku organizowanego przez Komitet Ochrony Praw Dziecka[70].
  • 2022 – artŻyrafka 2022 – Nagroda XIV Interdyscyplinarnego Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd za całokształt literackiej twórczości dla dzieci i młodzieży[71].
  • 2022 – Tytuł Książka Listopada 2022 Magazynu Literackiego KSIĄŻKI dla powieści Antosia w bezkresie[72].
  • 2022 – Nagroda Książka Roku 2022 dla powieści Antosia w bezkresie w literackim konkursie Polskiej Sekcji IBBY[73].
  • 2023 – Nagroda Książka Roku 2022 Magazynu Literackiego KSIĄŻKI dla powieści Antosia w bezkresie[74].
  • 2023 – Antosia w bezkresie nominowana do XVI Nagrody Literackiej m.st. Warszawy[75].
  • 2023 – Ikar 2023 – Nagroda Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS za dotychczasowe dokonania w dziedzinie literatury[76].
  • 2023 – Nagroda im. Ferdynanda Wspaniałego 2022 dla powieści Antosia w bezkresie przyznana przez Festiwal Literatury dla Dzieci oraz KFB, operatora programu Kraków Miasto Literatury UNESCO[77].
  • 2024 – Antosia w bezkresie zostaje umieszczona na międzynarodowej Liście Honorowej IBBY 2024[78].
  • 2024 – Wyróżnienie dla powieści Zbójeckie nasienie w literackim konkursie o Nagrodę Literacką Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego „Jantar” [79].

Tłumaczenia twórczości na inne języki

[edytuj | edytuj kod]

Język angielski

[edytuj | edytuj kod]
  • Wydmuszka (jako: Hollow Shells), tłum. Piotr Krasnowolski, premiera: 16 czerwca 2017, Teatr Bagatela – Scena na Sarego 7, Kraków, reż. Piotr Urbaniak[80]

Język bułgarski

[edytuj | edytuj kod]
  • Teatr Niewidzialnych Dzieci (jako: Театърът на невидимите деца), tłum. Lina Vassileva, Trud 2019[81]

Język czeski

[edytuj | edytuj kod]
  • Wydmuszka (jako: Skořápka), tłum. Lena Pešák, premiera czeska: 27 kwietnia 2016, Divadlo Ungelt, Praga, reż. Pavel Ondruch[82][83]

Język hiszpański

[edytuj | edytuj kod]
  • Arka Czasu (jako: El arca del tiempo), tłum. Katarzyna Olszewska Sonnenberg, wstęp: Sergio Sánchez Benítez, Báltica Editorial 2017[84][85]

Język łużycki

[edytuj | edytuj kod]
  • Teatr Niewidzialnych Dzieci (jako: Dźiwadło njewidźomnych dźěći), tłum. Jan Měškank, Domowina-Verlag GmbH 2019[86]

Język macedoński

[edytuj | edytuj kod]
  • Czarownica piętro niżej (jako: Волшебницата од долниот кат), tłum. Zvonko Dimovski, Бата прес 2020[87]

Język niemiecki

[edytuj | edytuj kod]
  • Arka Czasu (jako: Flügel aus Papier), tłum. Thomas Weiler, S. Fischer Verlag 2015[21]
  • Za niebieskimi drzwiami (jako: Hinter der blauen Tür), tłum. Thomas Weiler, S. Fischer Verlag 2016[88]

Język rosyjski

[edytuj | edytuj kod]
  • Arka Czasu (jako: Ковчег времени), tłum. Ася Фруман, Текст 2018[89]
  • Teatr Niewidzialnych Dzieci (jako: Театр невидимых детей), tłum. Ирина Адельгейм, Albus Corvus 2021[90]

Język serbski

[edytuj | edytuj kod]
  • Czarownica piętro niżej (jako: Čarobnica sa sprata niže), tłum. Anđelija Jočić, Propolis Books 2017[91]
  • Arka Czasu (jako: Barka vremena), tłum. Anđelija Jočić, Propolis Books 2021[92]

Język słowacki

[edytuj | edytuj kod]
  • Wydmuszka (jako: Škrupinka), tłum. Bohdana Hromádková, premiera słowacka: 10 września 2022, Štúdio Olympia – Divadlo Nová scéna, Bratysława, reż. Adriana Totiková[93]

Język ukraiński

[edytuj | edytuj kod]
  • Arka Czasu (jako: Ковчег часу), tłum. Bożena Antoniak, Urbino 2016[94]
  • Za niebieskimi drzwiami (jako: За синіми дверима), tłum. Bożena Antoniak, Urbino 2017[95]
  • Teatr Niewidzialnych Dzieci (jako: Театр Невидимих Дітей), tłum. Bożena Antoniak, Urbino 2018[96]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn aktora Cezarego Szczygielskiego[97] oraz Iwony Racz-Szczygielskiej, członkini żeńskiej grupy wokalnej Filipinki[98]. Ma dwóch przyrodnich braci – starszego Tomasza oraz młodszego Wojciecha[99]. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie[100].

Życiowym partnerem pisarza jest publicysta Tomasz Raczek, z którym związany jest od 1994[99].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marcin SZCZYGIELSKI | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2022-04-18].
  2. ↑ „Lubię Szczecin” mówi Marcin Szczygielski « SzczecinCzyta.pl [online], www.szczecinczyta.pl [dostęp 2022-04-18].
  3. ↑ Członkowie. [w:] Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa [on-line]. [dostęp 2012-12-05].
  4. ↑ „PL-BOY” trafi na duży ekran?. [w:] Filmweb [on-line]. 7 sierpnia 2003. [dostęp 2011-09-12].
  5. ↑ Informacja filmweb.pl
  6. ↑ TVN o projektowaniu wnętrz - TVN, Pokojowe Rewolucje | media2.pl [online], media2.pl [dostęp 2024-05-18] (pol.).
  7. ↑ TVN wstrzymała 'Pokojowe Rewolucje' [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  8. ↑ Rafał Kowalski. Srebrne Maski: Teraz teatrem rządzą Anzorge i Zientara.. „Gazeta Wyborcza Płock”, 2011-03-27. 
  9. ↑ REPERTUAR Wydmuszka - Marcin Szczygielsk. [w:] Teatr w polsce - polski wortal teatralny [on-line]. Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. [dostęp 2013-03-18].
  10. ↑ Lista Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej 2009, [dostęp 2010-05-21]
  11. ↑ Informacja [1]
  12. ↑ Dla kogo Nagroda Donga? - Przedstawiamy nominacje.. [w:] Qlturka.pl [on-line]. 2011-04-07. [dostęp 2011-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-11)].
  13. ↑ Informacja [2]
  14. ↑ Informacja [3]
  15. ↑ [4], [dostęp 2012-01-23]
  16. ↑ Informacja [5]
  17. ↑ Informacja [6]
  18. ↑ III Konkurs Literacki im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży. [w:] Fundacja „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom” [on-line]. 26 października 2013 r. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  19. ↑ Die Per Zeitmaschine aus dem Ghetto. Die Welt, 4 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-06]. (niem.).
  20. ↑ Christine Lötscher: Die Erinnerung ist eine Zeitmaschine. Tages Anzeiger, 23 marca 2015. [dostęp 2015-04-06]. (niem.).
  21. ↑ a b Marcin Szczygielski Flügel aus Papier. [w:] S. Fischer Verlag [on-line]. 20 lutego 2015 r. [dostęp 2015-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-25)].
  22. ↑ Informacja [7]
  23. ↑ a b MKiDN, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online], www.gov.pl [dostęp 2017-04-04] (pol.).
  24. ↑ Marcin Szczygielski Serce Neftydy. [w:] Instytut Wydawniczy Latarnik [on-line]. 27 października 2017 r. [dostęp 2017-10-28].
  25. ↑ Marcin Szczygielski Bez piątej klepki. [w:] Wydawnictwo Bajka [on-line]. 17 stycznia 2018 r. [dostęp 2018-01-25].
  26. ↑ Marcin Szczygielski Weronika i zombie. [w:] Instytut Wydawniczy Latarnik [on-line]. 15 maja 2018 r. [dostęp 2018-07-16].
  27. ↑ Marcin Szczygielski: Leo i czerwony automat. Instytut Wydawniczy Latarnik, 21 października 2018 r. [dostęp 2018-10-21].
  28. ↑ Marcin Szczygielski: Pomylony narzeczony. Wydawnictwo Bajka, 16 października 2019 r. [dostęp 2019-12-19].
  29. ↑ Marcin Szczygielski: Królowa Wody. Instytut Wydawniczy Latarnik, 20 października 2019 r. [dostęp 2019-12-19].
  30. ↑ Marcin Szczygielski: Oczy Michaliny. Instytut Wydawniczy Latarnik, 20 października 2020 r. [dostęp 2020-10-20].
  31. ↑ Marcin Szczygielski: Co jedzą czarownice?. Wydawnictwo Bajka, 20 października 2020 r. [dostęp 2020-10-20].
  32. ↑ Marcin Szczygielski: O sołtysie Salomonku i tęczy. Wydawnictwo Bajka, 29 kwietnia 2021 r. [dostęp 2021-04-29].
  33. ↑ Marcin Szczygielski: W kółko o dziewczynach. Świat Książki, 23 listopada 2021 r. [dostęp 2021-11-23].
  34. ↑ Marcin Szczygielski: Jasny Gwint. Wydawnictwo Bajka, 13 kwietnia 2022 r. [dostęp 2022-05-22].
  35. ↑ Marcin Szczygielski: Antosia w bezkresie. Instytut Wydawniczy Latarnik, 25 października 2022 r. [dostęp 2022-10-25].
  36. ↑ Marcin Szczygielski: Kwiatokosy. Wydawnictwo Bajka, 19 kwietnia 2023 r. [dostęp 2023-04-22].
  37. ↑ Marcin Szczygielski: Zbójeckie nasienie. Instytut Wydawniczy Latarnik, 11 listopada 2023 r. [dostęp 2023-11-20].
  38. ↑ Marcin Szczygielski: Makabrama. Wydawnictwo Bajka, 9 października 2024 r. [dostęp 2024-10-29].
  39. ↑ Multimedialny spektakl „Bierki” w Łodzi. [w:] Radio Łódź [on-line]. 27 listopada 2017 r. [dostęp 2017-12-15].
  40. ↑ Berek, czyli upiór w moherze 2. [w:] Teatr Gudejko [on-line]. 23 lutego 2019 r. [dostęp 2019-05-16].
  41. ↑ 23 stycznia premiera spektaklu „CZARNO TO WIDZĘ, czyli wymieszani, posortowani”!. [w:] TVN [on-line]. 23 stycznia 2020 r. [dostęp 2020-02-02].
  42. ↑ Wieczór panieński plus. [w:] Wieczór panieński plus [on-line]. 23 listopada 2021 r. [dostęp 2021-11-23].
  43. ↑ a b Wyniki II Konkursu literackiego im. Astrid Lindgren.. [w:] Cała Polska czyta dzieciom [on-line]. Fundacja ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom, 2010-06-07. [dostęp 2010-06-05].
  44. ↑ Najlepsze z najlepszych – Konkurs PS IBBY Książka Roku 2010 rozstrzygnięty. Qlturka. [dostęp 2010-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)].
  45. ↑ „Za niebieskimi drzwiami” na liście arcydzieł. Okno Literatura. [dostęp 2016-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2016)].
  46. ↑ Szczygielski na Liście Honorowej IBBY . Polska Sekcja IBBY. [dostęp 2016-12-04].
  47. ↑ a b GLK. Informacja nadesłana: Statuetki Pegazika wręczone. III konkurs im. Astrid Lindgren rozstrzygnięty. [w:] Portal Księgarski (1. portal księgarski ksiazka.net.pl) [on-line]. 18.03.2013. [dostęp 2013-03-18].
  48. ↑ Magazyn Literacki Książki: Książka Kwietnia 2013. [dostęp 2013-03-31].
  49. ↑ IBBY: Książka Roku Nagrodzeni Pisarze. Polska Sekcja IBBY. [dostęp 2013-12-06].
  50. ↑ Laureaci Srebrnego Kałamarza i Zielonej Gąski. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2014-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-14)].
  51. ↑ Lista Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej Wybrana. www.wydawca.com.pl. [dostęp 2014-06-18].
  52. ↑ Biblioteka Śląska: Nagrody literackie czasopisma o książce dla dziecka „Guliwer” 2014. Biblioteka Śląska. [dostęp 2014-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  53. ↑ Die besten 7 Bücher für junge Leser im April. www.deustschlandfunk.de. [dostęp 2015-04-15].
  54. ↑ Buch des Monats Juli 2015. www.akademie-kjl.de. [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)].
  55. ↑ 2015.06.16 - Lista Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej 2014. [w:] Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Woj. Mazowieckiego [on-line]. [dostęp 2015-06-25].
  56. ↑ Preise 2015 der Jury der Jungen Leser / Jury der Jungen Kritiker. juryderjungenleser.at. [dostęp 2015-06-17].
  57. ↑ Signum Temporis: XV Poznańskie Spotkania Targowe – Książka dla Dzieci, Młodzieży i Rodziców. [w:] Signum Temporis [on-line]. 20.03.2016. [dostęp 2016-03-20].
  58. ↑ a b Znamy laureatów konkursu Książka Roku PS IBBY 2016. [w:] wirtualnywydawca.pl [on-line]. 09.12.2016. [dostęp 2016-12-09].
  59. ↑ Rynek Książki: Znamy już Książki Roku Magazynu Literackiego KSIĄŻKI. [dostęp 2017-02-09].
  60. ↑ Monika Borys: Nagroda Literacka Warszawy. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 27.04.2017. [dostęp 2017-04-27].
  61. ↑ Skarby Muzeum Książki Dziecięcej 2016. [w:] Ryms - wortal o książkach dla dzieci i młodzieży [on-line]. [dostęp 2017-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2018)].
  62. ↑ Ewa Świerżewska: 24. Ogólnopolska Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego wręczona!. [w:] Qlturka.pl [on-line]. [dostęp 2017-09-30].
  63. ↑ Breaking news! Ogłosiliśmy wyniki konkursu Książka Roku 2017 Polskiej Sekcji IBBY. [w:] IBBY – Polska Sekcja [on-line]. 13.12.2017. [dostęp 2016-12-13].
  64. ↑ mojebestsellery: Ogłoszono laureatów w konkursie Książka Roku 2018 PS IBBY!. granice.pl. [dostęp 2018-12-13].
  65. ↑ Najlepsza książka dziecięca Przecinek i Kropka 2018 - znamy zwycięzców!. empik.com. [dostęp 2019-04-06].
  66. ↑ Poznaliśmy laureatów konkursu Książka Roku 2019 Polskiej Sekcji IBBY . [w:] Instytut Książki [on-line]. 17.12.2019. [dostęp 2019-12-19].
  67. ↑ Marcin Szczygielski i Olcha Sikorska odebrali Pegaziki. [w:] książka.net.pl [on-line]. 06.03.2020. [dostęp 2020-03-06].
  68. ↑ Znamy już Laureatów XI Konkursu na Najlepszą Książkę Dziecięcą 2019 Przecinek i Kropka!. [w:] wirtualnywydawca.pl [on-line]. 2020-04-08. [dostęp 2020-04-08].
  69. ↑ Strona główna [online], APH Literacka Podróż Hestii [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  70. ↑ Laureaci XX edycji konkursu Świat Przyjazny Dziecku. [w:] kopd.pl [on-line]. 2022-03-24. [dostęp 2022-04-25].
  71. ↑ Program XIV edycji Interdyscyplinarnego Festiwalu Sztuk MiaSTO Gwiazd 2022. [w:] miastogwiazd.pl/ [on-line]. 2022-09-24. [dostęp 2022-09-25].
  72. ↑ Przyznano doroczne nagrody „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”. [w:] rynek-ksiazki.pl [on-line]. 2023-02-23. [dostęp 2023-02-23].
  73. ↑ Wyniki konkursu Książka Roku 2022 Polskiej Sekcji IBBY. [w:] rynek-ksiazki.pl [on-line]. 2022-12-16. [dostęp 2022-12-17].
  74. ↑ Nagrody „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI” przyznane. [w:] rynek-ksiazki.pl [on-line]. 2023-02-21. [dostęp 2023-02-22].
  75. ↑ Znamy nominacje do XVI Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. [w:] instytutksiążki.pl [on-line]. 2023-04-27. [dostęp 2023-04-30].
  76. ↑ Nagroda Ikar dla Marcina Szczygielskiego. [w:] targiksiazkiwarszawa.pl [on-line]. 25.05.2023. [dostęp 2023-05-25].
  77. ↑ „Antosia w bezkresie” Marcina Szczygielskiego z Nagrodą im. Ferdynanda Wspaniałego. [w:] rynek-ksiazki.pl [on-line]. 20.11.2023. [dostęp 2023-11-20].
  78. ↑ „Polskie książki na Liście Honorowej IBBY 2024. [w:] instytutksiazki.pl [on-line]. 24.06.2024. [dostęp 2024-07-23].
  79. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego: Pięciu nominowanych do Nagrody Literackiej „Jantar”. wzp.pl. [dostęp 2024-10-29].
  80. ↑ Hollow Shells. [w:] Teatr Bagatela [on-line]. 16 czerwca 2017 r. [dostęp 2017-12-13].
  81. ↑ Марчин Шчигелски Театърът на невидимите деца. [w:] Trud [on-line]. 7 sierpnia 2019 r. [dostęp 2019-08-07].
  82. ↑ Skořápka. [w:] Divadlo Ungelt [on-line]. 27 kwietnia 2016 r. [dostęp 2017-12-13].
  83. ↑ Alena Mihulová září i coby uťáplá knihovnice v Ungeltu. [w:] iDNES.cz [on-line]. 10 czerwca 2016 r. [dostęp 2017-12-13].
  84. ↑ El arca del tiempo. Libro de Marcin Szczygielski. [w:] agapea.com [on-line]. 1 grudnia 2017 r. [dostęp 2017-12-15].
  85. ↑ Quico Alsedo: Una máquina del tiempo en el gueto de Varsovia. [w:] El Mundo [on-line]. 24 grudnia 2017 r. [dostęp 2017-12-24].
  86. ↑ Dźiwadło njewidźomnych dźěći. [w:] Domowina-Verlag [on-line]. 11 listopada 2019 r. [dostęp 2019-11-27].
  87. ↑ „Бата прес“ ja објави современата илустрирана бајка „Волшебницата од долниот кат“ од Марчин Шчигелски. [w:] batapress.mk [on-line]. 15 kwietnia 2020 r. [dostęp 2021-03-04].
  88. ↑ Marcin Szczygielski Hinter der blauen Tür. [w:] S. Fischer Verlag [on-line]. 29 marca 2016 r. [dostęp 2016-03-29].
  89. ↑ Марцин Щигельский: Ковчег времени, или Большой побег Рафала из Когда-то в Сейчас через Тогда - и обратно. [w:] Текст [on-line]. 15 listopada 2018 r. [dostęp 2018-11-17].
  90. ↑ [http://albuscorvus.ru/product/teatr-nevidimyh-detej/ Марцин Щигельский, Театр невидимых детей]. [w:] Albus Corvus [on-line]. 5 czerwca 2021 r. [dostęp 2021-06-05].
  91. ↑ Marćin Ščigjelski Čarobnica sa sprata niže. [w:] Propolis Books [on-line]. 20 października 2017 r. [dostęp 2017-10-28].
  92. ↑ Marćin Ščigjelski Barka vremena. [w:] Propolis Books [on-line]. 1 grudnia 2021 r. [dostęp 2021-12-18].
  93. ↑ Škrupinka. [w:] Divadlo Nová scéna [on-line]. 10 września 2022 r. [dostęp 2022-09-11].
  94. ↑ Щигельський Марцін Ковчег часу або Велика втеча Рафала із колись крізь тоді в тепер і назад. [w:] Urbino [on-line]. 23 marca 2016 r. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)].
  95. ↑ Щигельський Марцін За синіми дверима. [w:] Urbino [on-line]. 7 września 2017 r. [dostęp 2017-10-28].
  96. ↑ Щигельський Марцін Театр Невидимих Дітей. [w:] Urbino [on-line]. 1 września 2018 r. [dostęp 2018-10-21].
  97. ↑ Wizytówka Cezary Szczygielski. Agencja Rozrywki Keys. [dostęp 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-29)].
  98. ↑ Zabawa w Berka?. broszka.pl. [dostęp 2007-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  99. ↑ a b Wojciech ViVi Szczygielski. Profil na Facebooku. [dostęp 2010-06-19].
  100. ↑ Małgorzata Klimczak, II Liceum Ogólnokształcące w Szczecinie przygotowuje się do jubileuszu 70-lecia [online], Głos Szczeciński, 7 października 2016 [dostęp 2022-01-12] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marcin Szczygielski. [w:] Instytut Wydawniczy Latarnik [on-line]. Instytut Wydawniczy Latarnik im. Zygmunta Kałużyńskiego. [dostęp 2010-07-15].
Twórczość Marcina Szczygielskiego
Powieści
dla dorosłych
Powieści dla dzieci i młodzieży
Inne
Sztuki teatralne
Laureaci Nagrody Ikar
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Szczygielski&oldid=75075796”