Przejdź do zawartości

Marcin Leopolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Leopolita
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1540
Lwów

Data śmierci

ok. 1589

Dziedzina sztuki

muzyka

Ważne dzieła

Missa Paschalis

Marcin Leopolita (zwany także Marcinem ze Lwowa lub Marcinem Lwowczykiem) (ur. ok. 1540 we Lwowie, zm. ok. 1589[1]) – polski twórca muzyki renesansowej, organista, poeta.

Prawdopodobnie studiował w Krakowie na uniwersytecie krakowskim, nie wiadomo jednak, u kogo się kształcił[2]. W maju 1560 przyjęty został do Kapeli Rorantystów jako nadworny kompozytor i organista Zygmunta II Augusta[2][3]. Działał w niej prawdopodobnie około czterech lat[3]. Następnie wrócił do Lwowa (być może w 1564[3]), gdzie spędził większą część życia, brak jednak innych informacji o tym okresie jego życia[2]. Leopolita uważany jest za najwybitniejszego polskiego kompozytora tworzącego muzykę kościelną w dojrzałym stylu polifonii franko-flamandzkiej.

Za życia nie ukazała się drukiem żadna kompozycja Leopolity[3]. Wiele pozostawionych rękopisów zaginęło, m.in. cykl introitów i sekwencji, kilkadziesiąt motetów i kilka mszy[3]. Do 1909 rękopisy dwóch jego mszy pięciogłosowych – Missa Rorate i Missa de Ressurrectione – znajdowały się w Zbiorach Kapituły Katedralnej na Wawelu.

Zachowana twórczość:

  • Missa Paschalis – 5-głosowy (w Agnus Dei 6-głosowy) cykl mszalny, oparty na melodii czterech polskich pieśni wielkanocnych: Chrystus Pan zmartwychwstał, Chrystus zmartwychwstał jest, Wesoły dzień nam dziś nastał, Wstał Pan Chrystus. Jest to najstarszy zachowany pełny cykl mszalny napisany przez kompozytora polskiego.
  • Cibavit eos, Mihit autem, Resurgente Christo, Spiritus Domini - 4 motety zachowane w całości w transkrypcji organowej bez tekstu, napisane w fakturze 5-głosowej a cappella, z cantus firmus w głosach środkowych[3].
  • Veni in hortum meum - motet zachowany częściowo (głosy quintus i bassus)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ewa Obniska w Dzieje muzyki polskiej red. Tadeusz Ochlewski, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984, ISBN 83-223-2013-2
  2. a b c Piotr Orawski: Lekcje muzyki. Średniowiecze i Renesans. Warszawa: kle, 2010, s. 288, 292. ISBN 978-83-926389-1-9.
  3. a b c d e f Małgorzata Wozaczyńska, Muzyka renesansu, Wydawnictwo Akademii Muzycznej w Gdańsku, 1996, s. 120-121, ISSN 0860-5750.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]