Marat Gelman
 Marat Gelman (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Rodzice |
ojciec Aleksandr Gelman |
| Strona internetowa | |
Marat Aleksanrowicz Gelman (ros. Марат Александрович Гельман; ur. 24 grudnia 1960 roku w Kiszyniowie, obecnie Mołdawia) – rosyjski marszand i menedżer artystyczny, publicysta, technolog polityczny, jeden z doradców Wiktora Janukowycza w trakcie pomarańczowej rewolucji[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1983 roku ukończył Moskiewski Instytut Łączności. W 1990 roku otworzył w Moskwie prywatną galerię, która istniała do kwietnia 2012 roku[2][3] i cieszyła się opinią jednej z czołowych rosyjskich galerii sztuki współczesnej[1]. Od czerwca 2002 do lutego 2004 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora generalnego stacji telewizyjnej Pierwyj kanał. Był członkiem Społecznej Izby Federacji Rosyjskiej III kadencji (2010-2012). Głównie dzięki staraniom senatora i biznesmena Siergieja Gordiejewa[1] udało się Gelmanowi założyć w uralskim Permie muzeum sztuki współczesnej[4], który został uznany przez Financial Times za „jedną z najbardziej spektakularnych galerii sztuki współczesnej w Rosji”[5]. To jedyne w Rosji prowincjonalne muzeum sztuki współczesnej nazwano PERMM. Przez kilka lat Marat Gelman piastował tam stanowisko dyrektora i do 2012 roku otwarcie popierał putinowską Jedną Rosją, jednak w 2013 roku zaprosił do Permu krasnojarskiego malarza Wasilija Słonowa z jego satyrycznymi rysunkami wyśmiewającymi Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Soczi[6]. Po tej skandalizującej wystawie Marat Gelman został zwolniony z funkcji dyrektora Permskiego Muzeum Sztuki Współczesnej[7].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest synem Aleksandra Gelmana.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wojciech Konończuk. Rosyjska gorączka sztuki. „Nowa Europa Wschodnia”. 2, 2011. [dostęp 2014-09-05]. (pol.).
- ↑ «Убыточный вклад в искусство» (ros.)
- ↑ «Почему закрылись галереи». russia.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-22)]. Russia.ru от 20.04.2012 (ros.)
- ↑ Jadwiga Rogoża. ROSJA PO KRYMIE: WIELKIE SPRZĄTANIE. „Nowa Europa Wschodnia”, 13.06.2014 12:30. [dostęp 2014-09-05]. (pol.).
- ↑ Ola Cichowlas: Rewolucja kulturalna na Uralu. East Book, 24.06.2013. [dostęp 2014-09-05]. (pol. • ang. • ros.).
- ↑ Wacław Radziwinowicz: Dyrektor muzeum wyleciał za drwiny z olimpiady w Soczi. Gazeta.pl, 20.06.2013, aktualizacja: 20.06.2013 12:31. [dostęp 2014-09-05]. (pol.).
- ↑ Wojciech Konończuk. Sztuka na Wschodzie, sztuka nad Wisłą. „Tygodnik Powszechny”, 25 sierpnia 2013. [dostęp 2014-09-05]. (pol.).