Przejdź do zawartości

Maksymian (poeta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maksymian (łac. Maximianus) – poeta łaciński, tworzący w VI wieku.

Pochodził z Etrurii[1], przyjaźnił się z Boecjuszem[2]. Z jego twórczości zachowało się 6 lekkich, intymnych elegii[1][2]. Autor skarży się w nich na trudy wieku starczego i wspomina z sentymentem szczęśliwe uroki młodości[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 464. ISBN 83-01-03529-3.
  2. ↑ a b c Stanisław Stabryła: Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 476-477. ISBN 83-04-04624-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksymian_(poeta)&oldid=66526301”