Przejdź do zawartości

Lucian Blaga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucian Blaga
Ilustracja
Lucian Blaga na mołdawskim znaczku pocztowym
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1895
Lancrăm

Data i miejsce śmierci

6 maja 1961
Kluż-Napoka

Narodowość

rumuńska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Poematy światła (1919)

Popiersie Luciana Blagi w Kiszyniowie

Lucian Blaga (ur. 9 maja 1895 w Lancrăm, okręg Alba, zm. 6 maja 1961 w Klużu-Napoce) – rumuński poeta, dramaturg i filozof.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem prawosławnego księdza, który zmarł gdy Lucian Blaga miał 13 lat. Zakłóciło to jego edukację, uczęszczał do szkół w Sebeșu i Braszowie. W 1914 roku rozpoczął studia teologiczne w Sybinie (pozwoliło mu to uniknąć służby w wojsku austro-węgierskim w czasie I wojny światowej), ukończył je w 1917 roku, po czym podjął studia filozoficzne na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1920 roku zakończył je ze stopniem doktora.

Podjął służbę dyplomatyczną. W 1926 roku pracował jako attaché prasowy w ambasadzie rumuńskiej w Warszawie, potem także w Pradze, Lizbonie i Wiedniu. W 1938 roku objął stanowisko profesora filozofii kultury na uniwersytecie w Klużu-Napoce. Stracił to stanowisko w roku 1949 i podjął pracę bibliotekarza.

Zmarł na raka w 1961 roku, pochowany został w Sybinie.

Jego imię nadano uniwersytetowi w Sybinie.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Poezja

[edytuj | edytuj kod]
  • 1919 – Poemele luminii
  • 1921 – Pașii profetului
  • 1924 – În marea trecere
  • 1929 – Lauda somnului
  • 1933 – La cumpăna apelor
  • 1938 – La curțile dorului
  • 1942 – Poezii
  • 1943 – Nebănuitele trepte

Dramaty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1921 – Zamolxe
  • 1923 – Tulburarea apelor
  • 1925 – Daria
  • 1925 – Ivanca
  • 1925 – Învierea
  • 1927 – Meșterul Manole
  • 1930 – Cruciada copiilor
  • 1934 – Avram Iancu
  • 1942 – Opera dramatică
  • 1944 – Arca lui Noe
  • 1964 – Anton Pann

Filozofia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1943 – Trilogia cunoașterii w trzech częściach: Eonul dogmatic, Cunoașterea luciferică, Cenzura transcendentă.
  • 1944 – Trilogia culturii w trzech częściach: Orizont și stil, Spațiul mioritic, Geneza metaforei și sensul culturii
  • 1946 – Trilogia valorilor, Știință și creație, Gândire magică și religie, Artă și valoare.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Halina Mirska-Lasota: Mały słownik pisarzy rumuńskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1975, s. 31–33.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]